اصل لوشاتلیه
From Wikipedia, the free encyclopedia
اصل لوشاتلیه (به فرانسوی: Principe de Le Châtelier، به انگلیسی: Le Chatelier's principle) (با تلفظ UK: /lə ʃæˈtɛljeɪ/ یا US: /ˈʃɑːtəljeɪ/) اصلی است که آنری لوئی لوشاتلیه در سال ۱۸۸۴ آن را دربارهٔ تعادل شیمیایی در شیمی بیان کرد. بنا بر این اصل، «چنانچه سامانهای در حال تعادل باشد، در برابر هرگونه تغییری در جهت مخالف واکنش نشان میدهد تا اثر آن را از بین ببرد».
عدهای نیز این اصل را در علوم انسانی صادق میدانند. در سال ۱۹۴۷، پل ساموئلسون این مفهوم را دربارهٔ تعادل بازار در اقتصاد به کار برد. خودِ لوشاتلیه در همان زمان معتقد به وجود کاربرد این اصل در اقتصاد بود و مقالاتی دربارهٔ تأثیر این اصل بر روابط کارگر و کارفرما، و بهرهوری در صنعت نوشت.[1]