اسفار اربعه
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای کتاب اسفار ملاصدرا، اسفار اربعه (کتاب) را ببینید.
اسفار اربعه یا سَفَرهای چهارگانه، بنا بر آثار و تعلیمات عارفان «مراحل عملی» برای «رسیدن به خدا» است.[1]
مشهورترین تقریر از اسفار اربعه از ملاصدرا است که نام مهمترین کتاب خود و فصول آن را با سَفَرهای چهارگانه تطبیق دادهاست. اصل این تقریر ریشه در کلمات داود بن محمود قیصری، شارح فصوص الحکم دارد. بیان قیصری نیز ناظر به تقریر ملاّعبدالرزّاق کاشانی در شرح منازل السائرین است و وی نیز صورت آن را از عفیفالدین تلمسانی در شرحش بر منازل السائرین گرفتهاست. این سه تقریر تفاوتهایی (به ویژه در سفر چهارم) نیز دارد.[2]