استیون چو
فیزیکدان و سیاستمدار آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
استیون چو (به انگلیسی: Steven Chu) (متولد ۱۹۴۸ شهر سنتلوئیس در میزوری)، فیزیکدان تجربی آمریکایی و برنده جایزه نوبل در فیزیک سال ۱۹۹۷ است. در سال ۲۰۰۸ باراک اوباما رئیسجمهور آمریکا او را به عنوان دوازدهمین وزیر نیروی آمریکا انتخاب کرد.[1]
استیون چو | |
---|---|
وزیر انرژی ایالات متحده آمریکا | |
دوره مسئولیت ۲۱ ژانویه ۲۰۰۹ – ۲۲ آوریل ۲۰۱۳ | |
رئیسجمهور | باراک اوباما |
پس از | ساموئل بودمان |
پیش از | ارنست مونیز |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۸ فوریهٔ ۱۹۴۸ (۷۶ سال) سنتلوئیس، میزوری، آمریکا |
حزب سیاسی | دموکرات |
همسر(ان) | لیزا چو تیلبار (جدا شده) ژان فتر (ا. ۱۹۹۷) |
فرزندان | ۲ |
اقامتگاه | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | دانشگاه راچستر (بیای)دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (پیاچدی) |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | دانشمند فیزیک |
شناختهشده برای | فیزیک اتمی، زیستفیزیک، فیزیک بسپار |
جایزهها | برنده جایزه نوبل فیزیک سال (۱۹۹۷) |
وبگاه |
استیون چو در سنتلوئیس در ایالت میسوری به دنیا آمد و در دانشگاه روچستر و دانشگاه برکلی در رشته فیزیک تحصیل کرد. پس از آن که در سال ۱۹۷۶ از دانشگاه برکلی درجه دکتری دریافت کرد، دو سال در همان دانشگاه به تحقیق پرداخت. سپس به آزمایشگاههای بل پیوست و در ۱۹۸۷ استاد فیزیک در دانشگاه استنفورد شد. از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ رئیس دانشکده فیزیک در استنفورد بود. در سال ۱۹۹۷ همراه با دو نفر دیگر جایزه نوبل فیزیک را برای «توسعه روشهای خنک کردن و تسخیر اتمها با نور لیزر» دریافت کرد.
از سال ۲۰۰۴ سرپرست آزمایشگاههای لاورنس در برکلی شد.[2]