ارتباط بین پردازشی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در علوم رایانه، ارتباطات بین پردازشی (به انگلیسی:Inter-Process Communication یا IPC)، مجموعه ای از روشها برای تبادل اطلاعات بین چندین پردازش خرد و کوچک (یا ریسه) میباشند، و بنابراین هر یک از این روشها میتواند برای ارتباط بین یک یا چند پردازش بکار میروند. ممکن است این پردازشها در یک یا چندین رایانه متصل بهم توسط یک شبکه اجرا گردند. ارتباطات بین پردازشی به روشهای زیر تقسیم گردیدهاند:
- روشهای عبور پیام
- روشهای همسانسازی
- روشهای به اشتراک گذاشتن حافظه
- روشهای فراخوانی روال از راه دور (RPC)
امکان دارد روشهای مورد استفاده در ارتباطات بین پردازشی با توجه به پهنای باند عبوری، زمان تأخیر در ارتباط بین ریسهها، نوع داده در حال عبور، و همچنین سیستمعامل متفاوت از یکدیگر باشند.[1]