ارادهگرایی
فلسفهای که باور دارد همۀ شکلهای انجمنهای انسانی میبایست داوطلبانه باشد / From Wikipedia, the free encyclopedia
ارادهگرایی یا ولونتاریسم (به انگلیسی: voluntarism و گاهی Voluntaryism)، عموماً فلسفهای است که معتقد است همهٔ اشکال انجمنهای انسانی باید داوطلبانه باشد.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اصلی که غالباً برای حمایت از ارادهگرایی استفاده میشود اصل عدم تجاوز است.
بیشتر ارادهگرایان اندیشهٔ خود را بر پایهٔ نظریات فلاسفهٔ ارادهگرایی چون موری راتبارد و رابرت لفیور قرار میدهند. راتبارد میگوید نخست هر دولتی ایجاد انحصار اجباری در خصوص خدمات دفاعی (پلیس و دادگاه) بر یک منطقهٔ جغرافیایی را مسلم میداند. تا مالکینی که خواهان پذیرفتن یک شرکت دفاعی دیگر در آن ناحیهاند مجاز نباشند چنین کنند؛ و دوم اینکه هر دولتی درآمدش را از دزدی به دست میآورد که به آن برچسب مالیاتگیری زده میشود. به هر حال همهٔ دولتها حداقل این دو جرم را علیه آزادی و مالکیت انجام میدهند مگر این که محدود شده باشند.[2]