احمد بن سهل

احمد بن سهل (مرگ در ۹۲۰ م) یک نجیب‌زاده ایرانی در دورهٔ صفاریان و سپس سامانیان بود.

احمد
درهم احمد
درگذشته	۹۲۰ میلادی
خاندان	کامکاریان
پدر	سهل

زندگی

احمد از یک خانواده دهقان اهل مرو به نام کامکاریان بود که ادعا می‌کردند از نوادگان یزدگرد سوم، واپسین شاهنشاه ساسانی هستند. او فرزند سهل بود و دارای سه برادر بود که هر سه در یک درگیری محلی میان ایرانیان و عرب‌های مرو کشته شده بودند. احمد به خونخواهی برادرانش علیه عمرو لیث صفاری (ح. ۸۷۹–۹۰۱) شورید، اما سرکوب شد و در سیستان به زندان افتاد.^[۱] او پس از مدتی از زندان فرار کرد و با بازگشت به مرو، ابوجعفر غوری، فرماندار شهر، را دستگیر و تبعیت خود را از شاه اسماعیل سامانی (ح. ۸۹۲–۹۰۷) اعلام کرد.^[۲] اندکی بعد او به دربار سامانیان در بخارا رفت و در نزد اسماعیل به مقام بالایی دست یافت.

پانویس

1. Gibb 1967, p. 278.
2. Bosworth 1984, pp. 643–644.

منابع

• Bosworth, C. Edmund (1984). "AḤMAD B. SAHL B. HĀŠEM". Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 6. London et al.: C. Edmund Bosworth. pp. 643–644.
• Houtsma, M. Th (1993). First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936. Brill. pp. 579–1203. ISBN 9789004097964.
• Gibb, Hamilton Alexander Rosskeen (1967). "The Encyclopedia of Islam, Volume 1". The Encyclopaedia of Islam, Vol. 1. Brill. pp. 1–1359. ISBN 90-04-08114-3.
• Bosworth, C. E. (2011). The Ornament of Histories: A History of the Eastern Islamic Lands AD 650-1041: The Persian Text of Abu Sa'id 'Abd Al-Hayy Gardizi. I.B.Tauris. pp. 1–169. ISBN 978-1-84885-353-9.