ابن قولویه
From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن مسرور بن قولویهٔ قمی مشهور به ابن قُوْلُوْیه (به عربی: ابن قُولِوَيْه)، درگذشتهٔ ۳۶۹ قمری، محدث و فقیه امامی در شهر قم به دنیا آمد و احتمالاً همانجا تحصیلاتش را آغاز کرد.[1] وی ریاست فقهی شیعه را در زمان خود داشته است. وی شاگرد شیخ کلینی و استاد شیخ مفید بوده است. وی فرزند محمد بن قولویه قمی میباشد.
گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکیپدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. (مه ۲۰۱۴) |
ابن قولویه ابوالقاسم جعفر بن محمد قمی | |
---|---|
اولین زعیم شیعه در دوران غیبت کبری | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | نادانسته |
درگذشته | ۳۶۹ قمری |
محل اقامت | عراق |
قومیت | ایران ایرانی |
دوران | سدهٔ چهارم خورشیدی و قمری |
مذهب | شیعه دوازدهامامی |
تحصیلات | عراق |
پیشه | فقه |
استادان | محمد بن قولویه،
علی بن محمد بن قولویه، محمد بن عبداللّه حمیری، سعد بن عبدالله اشعری، احمد بن ادریس قمی، عبدالعزیز بن یحیای جَلودی، ابن همام اسکافی |
با محمد بن قولویهٔ قمی اشتباه نشود.