آل ارتق
دودمانی در جنوب آناتولی / From Wikipedia, the free encyclopedia
آل اَرتُق[1] یا ارتقیه[2] (ترکی: آرتوقلولار) دودمانی از قبیله دوگر امرای ترکان اغوز [3][4][5][6][7][8] که میان سالهای ۱۱۰۴ تا ۱۴۰۸ میلادی در شرق آناتولی و شمال سوریه و عراق حکمرانی کردهاند، که شامل دو شاخهٔ ماردین و هارپوت بودند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اطلاعات اجمالی دولت ارتقی Artuklu Devletiارتقیان, پایتخت ...
دولت ارتقی Artuklu Devleti ارتقیان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۱۰۱–۱۴۰۹ | |||||||||
Map of Anatolia (grey) and surrounding in AD 1200 | |||||||||
پایتخت | حصن کیفا، سپس دیاربکر، الازیغ، سرانجام ماردین | ||||||||
زبان(های) رایج | زبان فارسی زبان ترکی سلجوقی | ||||||||
دین(ها) | سنی | ||||||||
حکومت | ملوکالطوائف ترکمن در آسیای کوچک | ||||||||
بیگ | |||||||||
تاریخ | |||||||||
• تجزیۀ امپراتوری سلجوقی | ۱۱۰۱ | ||||||||
• | ۱۴۰۹ | ||||||||
• سرنگونی توسط قراقویونلو | ۱۴۰۹ | ||||||||
واحد پول | دینار | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | ترکیه سوریه |
بستن
شماری از آنها بر ایالاتی از ایران حکومت کردند از قبیل: