آزمون پذیرش

در مهندسی و زیررشته‌های مختلف آن، آزمون پذیرش یا آزمون مقبولیت (انگلیسی: Acceptance testing) آزمونی است که مشخص می‌کنند آیا نیازمندی‌های از قبل مشخص شده یا نیازمندی‌های موجود در قرارداد برآورده شده‌است یا خیر. آزمون پذیرش می‌تواند شامل آزمون‌های شیمیایی، آزمون‌های فیزیکی و آزمون عملکرد باشد.

آزمون پذیرش از یک پرتابگر جت جنگنده

شش آینه اولیه تلسکوپ فضایی جیمز وب آماده آزمون پذیرش می‌شود

در مهندسی سامانه‌ها (انگلیسی: Systems Engineering) آزمون پذیرش می‌تواند پیش از ارائه، شامل آزمون جعبه سیاه باشد.^[1]

در مبحث آزمون نرم‌افزار، ISTQB، پذیرش را به این صورت تعریف می‌کند: آزمون رسمی با توجه به نیازها، نیازمندی‌ها، و فرایند تجاری انجام شده برای مشخص کردن اینکه آیا سامانه معیارهای پذیرش را برآورده می‌کند و کاربر، مشتری و سایر موجودیت‌ها، سامانه را می‌پذیرند یا خیر.^[2] آزمون پذیرش، آزمون پذیرش کاربر (UAT یا User Acceptance Testing)، آزمون کاربر نهایی و آزمون پذیرش عملکرد (OAT یا Operational Acceptance Testing) نیز خوانده می‌شود.

در آزمون نرم‌افزار، آزمون دود (انگلیسی: Smoke test) یک آزمون پذیرش است که روی یک بیلد نرم‌افزار پیش از ارائه آن به فرایند اصلی آزمون صورت می‌گیرد.

جستارهای وابسته

• پذیرش نمونه
• کنفرانس اتاق خلبان
• مرحله توسعه
• پویا تست
• مهندسی اعتبار سنجی آزمون
• تست جعبه خاکستری
• توسعهٔ آزمون‌محور
• تست جعبه سفید

منابع

1. Black, Rex (August 2009). Managing the Testing Process: Practical Tools and Techniques for Managing Hardware and Software Testing. Hoboken, NJ: Wiley. ISBN 0-470-40415-9.
2. Standard glossary of terms used in Software Testing, Version 2.1. ISTQB. 2010. {{cite book}}: |access-date= requires |url= (help)|accessdate= requires |url= (help)

برای مطالعهٔ بیشتر

• Hambling, Brian; van Goethem, Pauline (2013). User Acceptance Testing: A Step by Step Guide. Swindon: BCS Learning and Development Ltd. ISBN 978-1-78017-167-8.

پیوند به بیرون

• راهنمای آزمون پذیرش مهندسی بایگانی‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine توسط Microsoft patterns & practices
• "استفاده از آزمون‌های مشتری برای هدایت توسعه" از روشها و ابزار
• "شرح توسعه آزمون-ران پذیرش" از روشها و ابزار