![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/Dew_2.jpg/640px-Dew_2.jpg&w=640&q=50)
آبگریزی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آبگریز یا هیدروفوب (به انگلیسی: Hydrophobe) در شیمی و زیستشناسی سلول کاربرد دارد و یک پدیدهٔ فیزیکی در مولکولها است که از آب دوری میکنند.[1][2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/Dew_2.jpg/640px-Dew_2.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Drops_I.jpg/640px-Drops_I.jpg)
آبگریزی از جمله خصوصیات فیزیکی سطحی یک ماده است. مواد آبگریز به دلیل ناهمواریهای سطحی میکرومتری و نانومتری خود، اجازه پخش شدن یا جذب شدن آب روی سطح را نمیدهند و از این رو موجب قطرهای شدن آب و سر خوردن آن میشوند.
مولکولهای آبگریز غیرقطبی هستند و به همین خاطر تمایل به دیگر مولکولها و حلالهای غیرقطبی دارند. این مولکولهای آبگریز در درون آب به هم پیوسته و تشکیل میسل میدهند. متقابلاً آب بر روی سطوح آبگریز زاویهتماس بسیار بزرگی به خود میگیرد و بهشکل قطرههای کروی درمیآید. مثالهایی از مولکول آبگریز شامل نفت، آلکنها، روغن و چربی میشوند. از مواد آبگریز در صنعت به عنوان شوینده چربی (درکنار مواد چربیگریز)، جداکنندههای نفت از آب و برای زدودن ذرات غیرقطبی از سطوح قطبی استفاده میشود.