فؤاد معصوم

فؤاد معصوم (۱۹۳۸) هفتمین رئیس جمهورِ عراق از ۲۰۱۴.

گفتاوردها

• «عراق اکنون به سمت ثبات سیاسی پیش می‌رود به طوری که نمایندگان سلیقه‌های سیاسی در خصوص مسائل ملی نظیر مبارزه با داعش متحد شده‌اند.»^[۱]
• «من در لندن زندگی کرده‌ام و از دموکراسی وشیوه‌های دموکراتیک اداره جامعه بسیار بهره برده‌ام. با همین تجربه زندگی دموکراتیک است که توانستم آینده‌ای برای عراق، در زمان پس از دیکتاتوری، متصور شوم.»^[۲]
• «عراق برای آزادی سرزمین خود از چنگ باندهای تروریستی تاکنون هزاران شهید داده است. ملت عراق در دهه‌های گذشته درگیر مشکلات جنگ‌های مصیبت‌باری بود که نظام سابق با ایران و بعد کویت به راه انداخت و این مشکلات هنوز ادامه دارد. کشور ما هزینه سنگینی بابت سال‌های تحریم داده است؛ بنابراین برایش دردناک خواهد بود که ببیند هر کشور دیگری دچار چنین مصیبت‌ها یا خسارت‌هایی بشود. ما آماده‌ایم تمام تلاش خودمان را بکنیم تا دیدگاه‌های کشورهای دوست را به هم نزدیک کنیم. چون ما با همه اینها دوستی مشترک و روابطی تاریخی داریم. بر این باوریم که تمام مشکلات و منازعات را می‌توان با گفت‌وگوی متقابل حل کرد.»
• «تروریسم خطری برای همه کشورهای منطقه قلمداد می‌شود. طبعاً همکاری نظامی یکی از ضرورت‌ها بین کشورهای عربی است تا بتوانند ملت‌های خود را در برابر فاجعه داعش بیمه کنند.»
• «[شما به سیاست آینده ترامپ درباره عراق چگونه می‌نگرید؟ ] ما مطمئن هستیم. تا الان که آمریکا با تروریسم جنگیده است. به‌ویژه تروریسم داعش و این برای ما بسیار مهم است. زیرا آمریکا یک ائتلاف بین‌المللی را رهبری می‌کند و این ائتلاف از عراق حمایت می‌کند و با داعش می‌جنگد. البته در کنار سایر دولت‌هایی که دوست هستند.»
• «ایران، کشور دوست ماست و ما نمی‌خواهیم موضعی ضدایران داشته باشیم. ما عراقی‌ها جنگ برایمان بس است. چند سال جنگ داخلی و یک دهه جنگ با ایران و سپس اشغال کویت با آن عواقبی که داشت بس است. چند دهه است که ما داریم می‌جنگیم… برای چه؟ امروزه باید از هر چیزی که تشنج‌آفرین باشد پرهیز کنیم. ما نمی‌خواهیم از یکی بر ضد دیگری استفاده کنیم و برای خودمان دردسر درست کنیم. ما با ایران هزارو ۴۰۰ کیلومتر مرز مشترک داریم. روز اولی که داعش به منطقه حمله و موصل را اشغال کرد آنها به ما کمک و از ما پشتیبانی کردند. ما این حمایت‌های انسانی و نظامی را که تهران در اختیار ما گذاشت ارج می‌نهیم. چون داعش ممکن بود خودش را به اربیل یا بغداد برساند. ازاین‌رو ایران بلافاصله دخالت کرد. وقتی که می‌گوییم می‌خواهیم روابط‌مان با ایران دوستانه باشد معنایش این نیست که بخواهیم با نگاه ایران به بقیه نگاه کنیم کمااینکه نمی‌خواهیم با نگاه بقیه به ایران نگاه کنیم.
• «از همان ابتدا نباید سوریه به باندها و گروه‌های تروریستی نظیر داعش یا غیرداعش واگذار می‌شد. نظر ما این بود که بین گروه‌های سیاسی و گروه‌های مقاومت واقعی که برای دموکراسی مبارزه می‌کنند نه چیز دیگری، یک توافق شود. امیدواریم حالا هم از طریق مذاکرات ژنو این توافق حاصل شود. نخستین گام، برگزاری انتخابات خواهد بود. اما تأکید بر سرنگونی بشار اسد ما را وارد جنگ و خون‌ریزی می‌کند زیرا ارتش سوریه را در مقابل دیگران قرار می‌دهد و این یعنی ادامه جنگ. من از شخص بشار اسد دفاع نمی‌کنم، بلکه نمی‌خواهم همان بلایی که بر سر عراق آمد بر سر سوریه هم بیاید.
• «اعتقاد دارم به‌سختی می‌شود به سمت یک حکومت با اکثریت رفت. زیرا ساختار عراق سه‌گانه است؛ شیعیان، اهل سنت و کُردها. باید از این توزیع کنونی به سمت دولت شهروندی برویم. اگر عراق براساس دولت شهروندی بنا گذاشته شود آن‌وقت همه‌چیز ممکن خواهد بود. آن‌وقت تشکیل احزاب بزرگ و گروه‌هایی در دولت و گروه‌هایی در اپوزیسیون ممکن خواهد شد، اما الان کسی که در اپوزیسیون هست می‌گوید من کنار گذاشته شدم و بنابراین ممکن است به سمت جنگ برود. بهتر است در مدت هشت یا ۱۲ سال آینده به سمت شهروندی حرکت کنیم و به وابستگی به طوایف و اقوام بسنده نکنیم.
• «[شما طرفدار انحلال حشدالشعبی بعد از مرحله داعش هستید؟]حشدالشعبی طبق قانون وجود دارد. ماندن یا انحلالش هم باید طبق قانون باشد.»
  • ۲۴ ژوئن ۲۰۱۷/ ۳ تیر ۱۳۹۶؛ «مصاحبه با الحیاة»^[۳]

منابع

1. ↑ http://www.rouhani.ir/event.php?event_id=667
2. ↑ http://fa.euronews.com/2016/09/29/president-of-the-republic-of-iraq-on-democracy-and-the-decline-of-isil
3. ↑ «نمی‌خواهم سوریه به سرنوشت عراق مبتلا شود». شرق، ۴ تیر ۱۳۹۶.