زکات

این نوشتار یا بخش نیازمند ویکی‌سازی است.
لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه آن را ویکی‌سازی کنید و در پایان این الگو را بردارید.

زکات در اصلاح از دستورات اسلامی است و در مورد چیزهایی وضع شده که انسان آنها را با کمک طبیعت به وجود می‌آورد، آن هم طبیعت سهل و ساده؛ یعنی انسان به نسبت کار کمی انجام می‌دهد و طبیعت کار بیشتر را انجام می‌دهد و محصول در اختیار انسان می‌گذارد.زکات از نظر شرع اسلام ـ به عنوان یکی از فروع دین ـ بیرون کردن اندازه معینی از مال، که به حد نصاب رسیده باشد و دادن آن به مستحقان، و بدین نام نامیدن، به امید برکت یافتن و یا برای پاکیزه کردن نفس یا نمو دادن به خیرات و برکات است

• زکات در لغت و قرآن، به معنای «طهارت، پاکیزگی، رشد و نموّ» به کار رفته‌است.

درباره زکات

• «احسان، زکاتِ نعمت ها؛ شفاعت، زکاتِ مقام؛ بیماری‌ها، زکاتِ بدن ها؛ و بخشش، زکاتِ پیروزی است. آنچه زکاتش داده شود از نابودی در امان است.»
  • جعفر صادق تحف العقول

• «کسی که زکات ندهد، نمازش بی حاصل است و کسی که ورع نداشته باشد، زکاتش پذیرفته نیست.»
  • جعفر بن محمد، ششمین امام شیعیان(البحار ۱۷/۱۲/۹۶)

• خدای عزوجل زکات را به منظور قوت تهیدستان و افزایش دارائیهای شما وضع کرده‌است.
  • موسی بن جعفر هفتمین امام شیعیان دوازده امامی(الکافی ۶/۴۹۸/۳)

• زکات دادن، روزی را زیاد می‌کند.
  • محمد بن علی پنجمین امام شیعیان(البحار ۸/۱۸۳/۷۸)

• زکات هرگز از ثروت نکاهد و هر مالی که زکاتش پرداخته شود، در خشکی یا دریا از بین نرود.
  • محمد بن علی پنجمین امام شیعیان(البحار ۵۷/۲۸۹۳)

• دارائیهای خود را با (دادن) زکات حفظ کنید.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (‌البحار ۱۳۸/۶۰/۷۸)

• «هرگاه قائم ما ظهور کند، کسی را که زکات ندهد، دستگیر کند و گردن زند.»
  • جعفر بن محمد، ششمین امام شیعیان(البحار ۴۸/۲۱/۹۶)

• • تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنی فطره‌است، همچنان که صلوات بر پیامبر (ص) کمال نماز است.
  • جعفر بن محمد، ششمین امام شیعیان(وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۲۲۱)

• هر که قیراطی از زکات مال خود را نپردازد، نه مومن است و نه مسلمان و نه او را حرمتی است.
  • حضرت محمد بن عبدالله (البحار ۳/۵۸/۷۷)
• زکات قدرت انصاف داشتن است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۴۸)

• زکات زیبائی، پاکدامنی است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۴۹)

• زکات، پیروزی، نیکی کردن است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۰)

• گذشت، زکات پیروزی است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (نهج البلاغه: الحکمه ۲۱۱)

• زکات توانگری،نیکی کردن به همسایگان و صلهٔ ارحام است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۳)

• زکات تندرستی، کوشیدن در طاعت خداست.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۴)

• زکات شجاعت، جهاد در راه خداست.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۵)

• زکات نعمتها، انجام کارهای خیر است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۷)

• «زکات عقل تحمّل نادانان است.!»
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (التوحید، ص ۱۲۷)

• زکات دانش، گذشتن آن در اختیار کسی است که سزاوار آن است و به رنج افکندن نفس در راه عمل به آن .
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۵۴۵۸)

• برکت در مال کسی است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یاری رساند و به خویشاوندان کمک نماید.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (تحف العقول، ص ۱۷۲)

• هر چیزی را زکاتی است و زکات خرد، تحمل مردمان نادان است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (غرر الحکم ۷۳۰۱)

• «بر هر جزیی از اجزای بدن تو و بلکه بر هر تار مویی و حتی بر هر نیم نگاهی زکاتی است واجب برای خدای عزوجل . زکات چشم نگاه غیرت آمیز و فروهشتن آن از شهوات و امثال آن است و زکات گوش شنیدن دانش و حکمت و قرآن است.»
• *جعفر بن محمد، ششمین امام شیعیان(البحار ۱/۷/۹۶)

• «بر تو باد به روزه گرفتن، که آن زکات بدن است. بیماریها، زکات بدنهاست.»
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (البحار ۱۸۲/۲۶۸/۷۸)

• زکات بدن، جهاد و روزه‌است.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (الفقیه ۲۰۸۵/۱۸۳/۲)

• هر که زکات فطره بدهد، خداوند به سبب آن زکاتی را که از مالش کم شده‌است، جبران کند.
  • علی بن ابیطالب نخستین امام شیعیان (وسائل الشیعه ۴/۲۲۰/۶)

• زکات علم و دانش، نشر و یاد دادن آن به دیگران و تلاش برای عمل به آن است.زکات زیبایی، حفظ عفت و آلوده نکردن خود به گناه است.

زکات سلامتی بدن، کوشش در عبادت پروردگار و روزه گرفتن است.زکات قدرت، رعایت انصاف نسبت به دیگران است.زکات توانگری و دارایی، نیکی به همسایگان و صله رحم است.کات شجاعت، جهاد در راه خدا است.

• • میزان الحکمه، باب زکات.

در قرآن

در قرآن واژه زکات به همراه مشتقاتش ۵۹ مرتبه در ۲۹ سوره و ۵۶ آیه به کار رفته، که ۲۷ مورد در کنار نماز آمده‌است.

• «وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکاهِ فاعِلُونَ»
  • . سوره مؤمنون، آیه ۴.
• «الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ»
  • سوره حج، آیه ۴۱.
• «وَ الْمُقِیمِینَ الصَّلاهَ وَ الْمُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ الْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ أُولئِکَ سَنُؤْتِیهِمْ أَجْراً عَظِیماً»
  • سوره نساء آیه ۱۶۲.
• لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاةِ
• نه تجارت و نه خرید و فروشی آن‌ها را از یاد الله و برپا داشتن نماز و دادن زکات مشغول نمی‌سازد
  • سوره نور آیه۳۷.

آیت الله سید محمد جواد غروی

زکوه را منحصر در نه چیز نمی‌داند، چون قرآن همه تولیدات را ذکر فرموده که صنعتی، کشاورزی و غیر آن‌ها را شامل می‌شود.^[1]

پانویس

1. ↑ خورشید معرفت، جلد سوم، نشر جاوید، ۱۳۵۰ و شرح رساله، نشر نگارش، ۱۳۸۲