کیلین مورفی

کیلیَن مورفی (به ایرلندی: Cillian Murphy، تلفظ: ‎/ˈkɪliən/‎؛ زادهٔ ۲۵ مهٔ ۱۹۷۶) بازیگر ایرلندی است. او حرفهٔ خود را به عنوان خواننده، گیتاریست و ترانه‌نویس یک گروه موسیقی راک آغاز کرد. سپس در اواخر دههٔ ۱۹۹۰ موسیقی را کنار گذاشت و به بازی در تئاتر و فیلم‌های کوتاه و مستقل روی آورد. از نخستین نقش‌های سینمایی قابل توجه او می‌توان به ۲۸ روز بعد (۲۰۰۲)، وقفه (۲۰۰۳) و چشم قرمز (۲۰۰۵) اشاره کرد. وی برای بازی در نقش یک زن ترنس در فیلم کمدی درام صبحانه در پلوتون (۲۰۰۵) نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد.

کیلین مورفی
مورفی در سال ۲۰۲۴
زادهٔ	۲۵ مهٔ ۱۹۷۶ ‏(۴۸ سال) کورک، ایرلند
پیشه	بازیگر
سال‌های فعالیت	۱۹۹۶–اکنون
آثار	فهرست کامل
همسر	ایوان مک گینس
فرزندان	۲

مورفی در همکاری با کریستوفر نولان، ابتدا نقش مترسک را در سه‌گانهٔ بتمن (۲۰۰۵–۲۰۱۲) بازی کرد و در تلقین (۲۰۱۰)، دانکرک (۲۰۱۷) و اوپنهایمر (۲۰۲۳) از دیگر فیلم‌های نولان حضور پیدا کرده‌است. او برای ایفای نقش اصلی در اوپنهایمر، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فیلم ترسناک یک مکان ساکت: بخش ۲ (۲۰۲۱) و بازی در نقش تامی شلبی در مجموعهٔ درام جنایی پیکی بلایندرز (۲۰۱۳–۲۰۲۲) از دیگر کارهای شناخته شده او هستند. مورفی در فیلم اوپنهایمر نولان (۲۰۲۳) نقش جی رابرت اوپنهایمر را ایفا کرد که برای آن برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد^[1].

مورفی در سال ۲۰۱۱ برنده جایزهٔ جوایز تئاتر ایرلند به عنوان بهترین بازیگر مرد و جایزهٔ دراما دسک اجرای برجسته انفرادی برای نمایش تک‌نفره میسترمن شد. در سال ۲۰۲۰، روزنامه آیریش تایمز از او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیگران ایرلندی تاریخ سینما یاد کرد.^[2]

اوایل زندگی

مورفی (نفر سوم از سمت چپ) در سال ۱۹۹۲

مورفی در ۲۵ مه ۱۹۷۶ در داگلاس، کورک به دنیا آمد.^[3] مادرش زبان فرانسه تدریس می‌کرد، در حالی که پدرش برندان برای وزارت آموزش و مهارت‌ها کار می‌کرد.^[4] پدربزرگ، خاله‌ها و عموهایش نیز معلم بودند. او در بالینتمپل، همراه برادر کوچکترش پدی و دو خواهر کوچکتر به نام‌های سایل و اورلا بزرگ شد.^[5][6] او در ۱۰ سالگی شروع به نوشتن و اجرای آهنگ کرد.^[7] مورفی کاتولیک بزرگ شد و در یک دبیرستان شهریه‌ای کاتولیکی شرکت کرد، جایی که از نظر تحصیلی خوب بود اما اغلب دردسر درست می‌کرد و گاهی اخراج می‌شد. او در چهارمین سال به این نتیجه رسید که شیطنت کردن ارزش این همه دردسر را ندارد.^[8] او به ورزش که بخش عمده ای از برنامه درسی مدرسه را تشکیل می‌داد، علاقه نداشت، و معتقد بود که فعالیت‌های هنری در مدرسه نادیده گرفته شده‌است.^[9]

مورفی اولین طعم اجرا را در دبیرستان چشید، زمانی که در یک برنامه تئاتر ارائه‌شده توسط شرکت تئاتر کورکادورکا شرکت و از این تجربه با احساس خوبی یاد کرد.^[10] ویلیام وال، رمان‌نویسی که معلم زبان انگلیسی او بود، مورفی را تشویق کرد که بازیگری را پیگیری کند، اما او در حال تبدیل شدن به یک ستاره راک بود.^[11] در اواخر نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی، او در چندین گروه در کنار پدی، گیتار می‌زدند و می‌خواندند و دو نفری که به بیتلز علاقه‌مند بودند و با الهام از آهنگی از فرانک زاپا گروهی به نام «The Sons of Mr. Green Genes» تشکیل دادند. لیبل اسید جاز رکورد به آنها پیشنهاد داد که برای ساخت پنج آلبوم می‌توانند قرارداد ببندند، که آنها این پیشنهاد را رد کردند، زیرا پدی هنوز در مدرسه بود و این دو در قبال مبلغ اندکی که لیبل برای حق پخش آهنگ‌های مورفی تعیین کرده‌بود، موافق نبودند.^[12][13] مورفی بعداً گفت که، «من بسیار خوشحالم که در گذشته ما [آن قرارداد را] امضا نکردیم زیرا شما به نوعی زندگی و کل موسیقی خود را به یک لیبل واگذار می‌کنید.»^[14]

مورفی در سال ۱۹۹۶، تحصیل در رشته حقوق را در دانشگاه کورک (UCC) آغاز کرد، اما در امتحانات سال اول خود مردود شد به این خاطر که هدف و علاقه‌ای به آن نداشت.^[15] نه فقط به این دلیل که با گروهش مشغول بودند، بلکه چند روز پس از شروع به کار در UCC متوجه شد که قانون آن چیزی که او می‌خواسته نیست.^[16] پس از دیدن تولید صحنه ای توسط کورکادورکا از پرتقال کوکی، توجه‌اش به حرفه بازیگری جلب شد.^[17] اولین نقش مهم او در تولید آماتور یک نمایشنامه در انجمن درام UCC بود. مورفی همچنین در اجرای موزیکال کمدی Little Shop of Horrors، نقش اصلی را بازی کرد که در سالن اپرای کورک نمایش داده‌شد. او بعدها اعتراف کرد که انگیزه اصلی او در آن زمان، رفتن به مهمانی‌ها و ملاقات با زنان بوده، و نه دنبال‌کردن حرفه بازیگری.^[18]

حرفه

اوپنهایمر

مورفی در فیلم زندگی‌نامه‌ای اوپنهایمر نقش جی. رابرت اوپنهایمر را بازی کرد.^[19][20] این ششمین همکاری میان نولان و مورفی و همچنین نخستین فیلم نولان است که مورفی در آن نقش اصلی را بازی کرد. مورفی برای آماده‌سازی، مقدار زیادی از وزن خود را برای مطابقت با ظاهر تقریباً لاغر اوپنهایمر کاهش داد، و به‌طور گسترده در مورد زندگی اوپنهایمر به تحقیق پرداخت. او همچنین برای این نقش، از شکل ظاهری موسیقی‌دان انگلیسی دیوید بویی در دههٔ ۱۹۷۰ الهام گرفت.^[21] این فیلم که در سال ۲۰۲۳ اکران شد، بیش از ۹۵۵ میلیون دلار در سرتاسر جهان فروخت و نقدهای مثبتی از منتقدان به دست آورد.^[22][23] بازی مورفی مورد تحسین قرار گرفت و منتقد امپایر نوشت: «در هستهٔ تپنده فیلم، مورفی در نقش اوپنهایمر قرار دارد و [بازی] او در سرتاسر آن متقاعد کننده است.»^[24] مورفی برای ایفای این نقش جوایز گلدن گلوب، بفتا، انجمن بازیگران فیلم و اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.^{[25][26][27][28]}

زندگی شخصی

در میانهٔ سال ۲۰۰۴، مورفی با دوست دختر قدیمی خود، هنرمندی به نام ایوان مک‌گینس که در سال ۱۹۹۶ در یکی از اجراهای راک گروه با او آشنا شده‌بود، ازدواج کرد.^[29][30] این زوج از سال ۲۰۱۵ در دوبلین با دو پسرشان (زادهٔ سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷) زندگی می‌کنند.^[31]

مورفی صاحب یک سبک شخصی یا تبلیغاتی نیست، ترجیح می‌دهد دربارهٔ زندگی خود صحبت نکند و تا سال ۲۰۱۰ در هیچ برنامه زندهٔ گفت‌وگو تلویزیونی شرکت نمی‌کرد؛ تا اینکه مهمان برنامه ایرلندی لِیت لِیت شد اما هم چنان کم حرف و محتاط بود. او اغلب به تنهایی در مراسم‌ها شرکت می‌کند. او اظهار داشته که به زندگی به شیوه افراد مشهور علاقه‌مند نیست و گفته: «حضور روی فرش قرمز برای من چالشی است که نمی‌خواهم به آن برسم.»^[32] او به عمد به شیوه‌ای زندگی می‌کند که توجه رسانه‌ها را جلب نکند. مورفی با چند بازیگر ایرلندی ازجمله کالین فارل، جاناتان ریس میرز و لیام نیسون دوست است.^[33]

موسیقی همچنان بخش مهمی از زندگی مورفی را تشکیل می‌دهد. در سال ۲۰۰۴، او گفت: «تنها چیز عجیب و غریب در سبک زندگی من، سیستم پخش موزیک من، خرید موسیقی و رفتن به کنسرت است».^[34] او عضو هیچ گروه راکی نیست و قصد ندارد گروه دیگری را تشکیل دهد، اما گاهی با دوستانش یا به تنهایی موسیقی می‌نوازد و آهنگ می‌نویسد. وی در این باره گفته‌است: «حتی اگر کارم خوب بود، تصور بازیگری و عضویت در یک گروه راک به‌طور همزمان، به این معنی است که هرگز جدی گرفته نخواهم شد.»^[29] در سال ۲۰۱۵، او در فهرست یکی از ۵۰ مرد خوش لباس جی‌کیو قرار گرفت.^[35]

مورفی به عنوان یک کاتولیک بزرگ شد و به اندیشه‌های ندانم‌گرایی نزدیک شده‌بود، تا اینکه بعد از تحقیق پیرامون نقش خود به عنوان یک فیزیکدان و فضانورد در فیلم آفتاب، بیان کرد که آتئیست است.^[36][37] با این حال، در سال ۲۰۱۹ اظهار داشت که همچنان به اصول اخلاقی مذهب کاتولیک پایبند است.^[38][39] مورفی حدود ۱۵ سال گیاه‌خوار بود، که به گفته او به دلیل تردید در روش‌های ناسالم تجارت کشاورزی و «نگرانی ابتلا به بیماری جنون گاوی» بود تا یک تصمیم اخلاقی.^[40] او دوباره شروع به خوردن گوشت کرد تا برای بازی در پیکی بلایندرز وزنش را زیاد کند.^[41] وی همچنین از دویدن لذت می‌برد.^[42]

فیلم‌شناسی

مقالهٔ اصلی: فهرست نقش‌آفرینی‌های کیلین مورفی

جوایز و نامزدی‌ها

سال	عنوان	جایزه	بخش	نتیجه	منبع
۲۰۰۲	خوک‌های دیسکو	جایزه جشنواره فیلم مستقل اورنسه	بهترین بازیگر	برنده	[43]
۲۰۰۳	۲۸ روز بعد	جوایز امپایر	بهترین بازیگر جدید	نامزدشده	[44]
		جوایز فیلم و درام IFTA	بهترین بازیگر نقش اول مرد – فیلم	نامزدشده
۲۰۰۴		جایزه سینما و تلویزیون ام‌تی‌وی	بهترین عملکرد موفق	نامزدشده	[45]
۲۰۰۵	بتمن آغاز می‌کند	جوایز فیلم و درام IFTA	بازیگر نقش مکمل – فیلم	نامزدشده	[46]
	چشم قرمز		بهترین بازیگر نقش اول مرد – فیلم	نامزدشده
	صبحانه در پلوتون	جایزه ستلایت	بازیگر برجسته در یک فیلم سینمایی، کمدی یا موزیکال	نامزدشده	[47]
۲۰۰۶	بتمن آغاز می‌کند	حلقه منتقدان فیلم لندن	بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سال بریتانیا	نامزدشده
	صبحانه در پلوتون	جوایز گلدن گلوب	جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد – فیلم موزیکال یا کمدی	نامزدشده	[48]
	چشم قرمز	جوایز ساترن	بهترین بازیگر نقش مکمل مرد	نامزدشده	[49]
	صبحانه در پلوتون، بادی که در مرغزار می‌وزد	جوایز فیلم اروپا	جایزه فیلم اروپا بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزدشده	[50]
	بادی که در مرغزار می‌وزد	جوایز فیلم ایندیپندنت بریتانیا	بهترین نقش آفرینی یک بازیگر مرد در یک فیلم مستقل بریتانیایی	نامزدشده	[45]
		جایزه حلقه منتقدان فیلم دوبلین	بهترین بازیگر	نامزدشده	[45]
		جی‌کیو	بازیگر سال	برنده	[51]
۲۰۰۷		جوایز فیلم بفتا	جایزه ستاره نوظهور بفتا	نامزدشده	[52]
		جوایز فیلم و درام IFTA	بهترین بازیگر نقش اول مرد – فیلم	نامزدشده	[53]
	صبحانه در پلوتون		بهترین بازیگر نقش اول مرد – فیلم	برنده
	آفتاب	جوایز فیلم ایندیپندنت بریتانیا	بهترین نقش آفرینی یک بازیگر مرد در یک فیلم مستقل بریتانیایی	نامزدشده	[54]
۲۰۰۸		جوایز فیلم و درام IFTA	بهترین بازیگر نقش اول مرد – فیلم	نامزدشده	[55]
۲۰۱۰	سرآغاز	انجمن منتقدان فیلم منطقه واشینگتن، دی.سی.	جایزه انجمن منتقدان فیلم منطقه واشینگتن دی.سی. برای بهترین گروه بازیگران	نامزدشده	[56]
		جوایز فیلم و درام IFTA	بازیگر نقش مکمل – فیلم	نامزدشده	[57]
	پاداش پریر		بازیگر نقش اول – فیلم	نامزدشده
۲۰۱۲	میسترمن	جوایز تئاتر ایرلند	بهترین بازیگر	برنده	[58]
		جایزه دراما دسک	اجرای برجسته انفرادی	برنده	[59]
	شکسته	جوایز فیلم ایندیپندنت بریتانیا	بهترین بازیگر نقش مکمل مرد	نامزدشده	[60]
۲۰۱۵	پیکی بلایندرز	جایزه فیلم و تلویزیون ایرلند	بهترین بازیگر نقش اول مرد در درام	نامزدشده	[61]
۲۰۱۷		جوایز تلویزیون ملی بریتانیا	بهترین اجرای درام	نامزدشده	[62]
	انتروپوید	شیر چک	بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزدشده	[63]
۲۰۱۸	پیکی بلایندرز	جایزه فیلم و تلویزیون ایرلند	بهترین بازیگر نقش اول مرد در درام	برنده	[64]
۲۰۲۰		جوایز تلویزیون ملی بریتانیا	بهترین اجرای درام	برنده	[65]
		جایزه فیلم و تلویزیون ایرلند	بهترین بازیگر نقش اول مرد در درام	نامزدشده	[66]
۲۰۲۱	یک مکان ساکت: بخش ۲	جایزه فیلم میان فصل انجمن منتقدان هالیوود	بهترین بازیگر نقش مکمل مرد	برنده	[67]
۲۰۲۲		جایزه برتر گزینش منتقدان	بهترین بازیگر مرد در فیلم ترسناک	نامزدشده	[68]
	پیکی بلایندرز	جوایز تلویزیون ملی بریتانیا	بهترین اجرای درام	برنده	[69]
۲۰۲۴	اوپنهایمر	جوایز گلدن گلوب	جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد – فیلم درام	برنده	[48]
		جوایز اسکار	جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد	برنده	[70]

منابع

1. «Cillian murphy».
2. Clarke, Donald; Brady, Tara (13 June 2020). "The 50 greatest Irish film actors of all time". آیریش تایمز. Archived from the original on 5 August 2020. Retrieved 14 June 2020.
3. Boland, Yasmin (August 16, 2021). "Horoscope". TV Guide. p. 72.
4. Walsh, John (31 March 2007). "Murphy's lore: Meet the action hero who looks on the verge of tears". The Independent. Archived from the original on 20 April 2008. Retrieved 18 July 2007.
5. O'Sullivan, Gemma (1 February 2004). "Ireland: Sane Boy of the Western World". The Sunday Times. Archived from the original on 15 June 2011. Retrieved 11 December 2007.
6. Lytal, Cristy (February 2006). "The 24 Finest Performances of 2005: Cillian Murphy". Premiere. Archived from the original on 5 December 2008. Retrieved 19 July 2007.
7. O'Donoghue, Donal (6 February 2004). "Western Hero". RTÉ Guide.
8. Walsh, John (31 March 2007). "Murphy's lore: Meet the action hero who looks on the verge of tears". The Independent. Archived from the original on 20 April 2008. Retrieved 18 July 2007.
9. O'Sullivan, Gemma (1 February 2004). "Ireland: Sane Boy of the Western World". The Sunday Times. Archived from the original on 15 June 2011. Retrieved 11 December 2007.
10. Jackson, Joe (8 February 2004). "From Cork to Gotham". Sunday Independent Life Magazine.
11. Kaufman, Anthony (10 November 2005). "Blue Streak". Time Out New York. Archived from the original on 29 September 2012. Retrieved 19 July 2007.
12. Jackson, Joe (8 February 2004). "From Cork to Gotham". Sunday Independent Life Magazine.
13. O'Hagan, Sean (11 June 2006). "I just want to challenge myself with each role". The Observer. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 8 August 2007.
14. "Hollywood star Cillian Murphy has swapped his movie script to spin the disks this week". Evening Herald. Dublin. 10 February 2009. Archived from the original on 11 June 2014. Retrieved 3 March 2014.(نیازمند آبونمان)
15. Jackson, Joe (8 February 2004). "From Cork to Gotham". Sunday Independent Life Magazine.
16. O'Donoghue, Donal (6 February 2004). "Western Hero". RTÉ Guide.
17. Jackson, Joe (8 February 2004). "From Cork to Gotham". Sunday Independent Life Magazine.
18. O'Donoghue, Donal (6 February 2004). "Western Hero". RTÉ Guide.
19. Keegan, Rebecca (14 July 2023). ""This Can't Be Safe. It's Got to Have Bite": Christopher Nolan and Cast Unleash 'Oppenheimer'". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on 20 July 2023. Retrieved 23 July 2023.
20. Knoll, Justin (8 October 2021). "Cillian Murphy Confirmed to Star As J. Robert Oppenheimer In Christopher Nolan's Next Film At Universal, Film Will Bow in July 2023". Deadline Hollywood. Archived from the original on 8 October 2021. Retrieved 8 October 2021.
21. Cumming, Ed (20 February 2022). "'It's the end of a big adventure': Cillian Murphy bids farewell to Peaky Blinders". The Guardian. Archived from the original on 20 February 2022. Retrieved 21 February 2022.
22. "Oppenheimer". The Numbers. Nash Information Services, LLC. Retrieved 3 September 2023.
23. Couch, Aaron (11 July 2023). "'Oppenheimer': First Reactions After Paris Premiere". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on 22 July 2023. Retrieved 23 July 2023.
24. Jolin, Dan (19 July 2023). "Oppenheimer Review". Empire. Archived from the original on 21 July 2023. Retrieved 20 July 2023.
25. Horton, Adrian (8 January 2024). "Golden Globes 2024: the full list of winners". The Guardian. Archived from the original on 18 January 2024. Retrieved 19 January 2024.
26. Ramachandran, Naman; Yossman, K.J. (18 February 2024). "Cillian Murphy Thanks His 'Oppenhomies' After BAFTA Leading Actor Win: 'I'm in Awe of You'". Variety. Archived from the original on 18 February 2024. Retrieved 18 February 2024.
27. "Oscar nominations 2024: The full List of nominees". BBC. 23 January 2024. Archived from the original on 23 January 2024. Retrieved 23 January 2024.
28. McIntosh, Steven (February 25, 2024). "SAG Awards 2024: Oppenheimer dominates ahead of Oscars". BBC News. Retrieved February 25, 2024.
29. O'Hagan, Sean (11 June 2006). "I just want to challenge myself with each role". The Observer. Retrieved 8 August 2007.
30. McLean, Craig (24 December 2005). "A Close Shave". Telegraph Magazine.
31. "Cillian Murphy: If you're an actor, it's essential to live like a normal person". Irish Independent. 24 September 2014. Retrieved 18 June 2015.
32. Brady, Tara (19 April 2007). "Here Comes the Sun". Hot Press. Retrieved 18 July 2007.
33. Halper, Jenny (15 November 2005). "Interview: Cillian Murphy on Breakfast on Pluto". Cinema Confidential. Retrieved 20 July 2007.
34. Jackson, Joe (8 February 2004). "From Cork to Gotham". Sunday Independent Life Magazine.
35. Johnson, Robert (5 January 2015). "50 Best Dressed Men in Britain 2015". GQ. Retrieved 7 February 2015.
36. Fulton, Rick (30 March 2007). "Danny's New Golden Boy". Daily Record. Scotland. Archived from the original on 17 October 2020. Retrieved 18 July 2007.
37. "Killing time with Cillian Murphy". GamesRadar. 20 July 2017. Archived from the original on 20 July 2017.
38. Schube, Sam (2 October 2019). "How Cillian Murphy Keeps the Fame Wolves at the Door". GQ Style. Archived from the original on 4 October 2019. Retrieved 29 September 2021.
39. "Cillian Murphy interview: 'I'm not afraid to express opinions'". TimeOut. 4 September 2013. Archived from the original on 15 September 2013. Retrieved 29 September 2021.
40. O'Connor, Roisin (29 March 2017). "Cillian Murphy gave up vegetarianism after 15 years for Peaky Blinders". Independent. Archived from the original on 20 January 2018. Retrieved 25 August 2017.
41. O'Connor, Roisin (29 March 2017). "Cillian Murphy gave up vegetarianism after 15 years for Peaky Blinders". Independent. Archived from the original on 20 January 2018. Retrieved 25 August 2017.
42. Odell, Michael (March 2007). "The Cult of Cillian". Elle UK.
43. "BBC - Cillian Murphy - Media Centre". www.bbc.co.uk. Archived from the original on 17 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
44. "The 1st Annual Irish Film & Television Awards Winners", IFTA.ie. Retrieved 21 October 2007.
45. "Cillian Murphy · BIFA · British Independent Film Awards". BIFA · British Independent Film Awards (به انگلیسی). 12 October 2018. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
46. "Winners 2005 | IFTA | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". www.ifta.ie. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
47. "10th Annual Satellite Awards Nominations Announcement", PressAcademy.com, 17 December 2005. Retrieved 21 September 2007.
48. "Cillian Murphy". Golden Globes. Archived from the original on 14 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
49. "Star Wars:Episode III – Revenge of the Sith leads the nomination list for The 32nd Annual Saturn Awards", SaturnAwards.org, 15 February 2006. Retrieved 18 October 2007.
50. "European Film Award nominations for Murphy". RTÉ. 6 November 2006.
51. "McCartney is GQ's Man of the Year". BBC News. 6 September 2006. Archived from the original on 24 September 2006. Retrieved 8 September 2006.
52. "The Orange Rising Star Award 2007" بایگانی‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, BAFTA.org. Date 9 February 2007, Retrieved 25 February 2014.
53. "Winners 2007 | IFTA | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". www.ifta.ie. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
54. Kemp, Stuart. "Brit indie film noms favor Control", The Hollywood Reporter. Retrieved 23 October 2007.
55. "Nominees of the 5th Annual Irish Film & Television Awards" بایگانی‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, IFTA.ie. Retrieved 9 January 2008.
56. "The 2010 WAFCA Award Winners" بایگانی‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine, dcfilmcritics.com, 6 December 2010. Retrieved 22 March 2011.
57. "Winners of the 8th Annual Irish Film & Television Awards 2011 | IFTA | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". www.ifta.ie. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
58. "Inception actor Cillian Murphy wins theatre award for Misterman". Irishcentral.com. 29 February 2012. Archived from the original on 18 June 2015. Retrieved 29 May 2012.
59. "Cillian Murphy wins Drama Desk Award for Misterman". Cultureireland.ie. 7 June 2012. Archived from the original on 27 September 2013. Retrieved 10 June 2012.
60. "Broken · BIFA · British Independent Film Awards". BIFA · British Independent Film Awards (به انگلیسی). 11 October 2012. Archived from the original on 17 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
61. "IFTA | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". www.ifta.ie. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
62. "The National Television Awards 2017 – winners in full". Radio Times (به انگلیسی). 26 January 2017. Retrieved 7 January 2021.
63. McNeice, Katie (20 January 2017). "War-drama 'Anthropoid' starring Cillian Murphy & Jamie Dornan earns 12 Czech Lion Awards Nominations | The Irish Film & Television Network". www.iftn.ie. Archived from the original on 10 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
64. "IFTA | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". www.ifta.ie. Archived from the original on 9 October 2020. Retrieved 6 October 2020.
65. Jeffery, Morgan (29 January 2020). "Cillian Murphy wins best Drama Performance award at the National Television Awards". Radio Times (به انگلیسی). Archived from the original on 9 June 2020. Retrieved 6 October 2020.
66. "IFTA Academy | Irish Film & Television Academy | Irish Film & Television Awards". ifta.ie. Retrieved 7 January 2021.
67. "The 2021 Hollywood Critics Association (HCA) Midseason Awards Winners". Next Best Picture (به انگلیسی). Archived from the original on 11 July 2021. Retrieved 2022-02-24.
68. Couch, Aaron (2022-02-22). "'Spider-Man,' 'Shang-Chi' Lead Critics Choice Super Awards Film Nominations". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-24.
69. "NTAs 2022 nominations in full as Holly Willoughby and Phillip Schofield snubbed". The Independent (به انگلیسی). 2022-08-23. Retrieved 2022-08-24.
70. "Oscars 2024 nominations: best actor frontrunner Cillian Murphy secures his first nomination". The Irish Times (به انگلیسی). Retrieved 2024-01-23.

برای مطالعه بیشتر

• Dendle, Peter (September 2012). The Zombie Movie Encyclopedia: 2000–2010. McFarland. ISBN 978-0-7864-6163-9. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 27 February 2016.
• Derry, Charles (29 October 2009). Dark Dreams 2.0: A Psychological History of the Modern Horror Film from the 1950s to the 21st Century. McFarland. ISBN 978-0-7864-5695-6. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 27 February 2016.
• Ebert, Roger (5 February 2013). Roger Ebert's Movie Yearbook 2007. Andrews McMeel Publishing. ISBN 978-0-7407-9219-9. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 27 February 2016.
• Johnson, David Kyle (31 October 2011). Inception and Philosophy: Because It's Never Just a Dream. John Wiley & Sons. p. 360. ISBN 978-1-118-16891-2.
• Raphael, Amy (6 January 2011). Danny Boyle. Faber & Faber. ISBN 978-0-571-25537-5. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 27 February 2016.

پیوند به بیرون

• کیلین مورفی در IMDb