From Wikipedia, the free encyclopedia
کارلوس چهارم اسپانیا (انگلیسی: Charles IV of Spain؛ زاده ۱۱ نوامبر ۱۷۴۸ درگذشته ۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹) یک پادشاه اسپانیا بود.
| کارلوس چهارم اسپانیا | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 پرتره توسط فرانسیسکو گویا | |||||
| پادشاه اسپانیا | |||||
| سلطنت | ۱۴ دسامبر ۱۷۸۸ – ۱۹ مارس ۱۸۰۸ | ||||
| پیشین | کارلوس سوم اسپانیا | ||||
| جانشین | فردیناند هفتم اسپانیا | ||||
| زاده | ۱۱ نوامبر ۱۷۴۸ Palace of Portici, پوتیچی, ایتالیا | ||||
| درگذشته | ۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹ (۷۰ سال) رم, ایتالیا | ||||
| آرامگاه | |||||
| همسر(ان) | ماریا لوییزای پارما | ||||
| فرزند(ان) | Charlotte, Queen of Portugal Infanta Maria Amalia Maria Louisa, Queen of Etruria فردیناند هفتم اسپانیا Infante Charles, Count of Molina Maria Isabella, Queen of the Two Sicilies Infante Francisco de Paula | ||||
| |||||
| خاندان | دودمان بوربون | ||||
| پدر | کارلوس سوم اسپانیا | ||||
| مادر | ماریا آمالیا | ||||
اسپانیایی که کارلوس سوم به ارث برده بود، نشانه های کمی از بی ثباتی داشت، اما در طول سلطنت او، اسپانیا وارد یک سری اتحادهای نامطلوب شد و رژیم او دائماً به دنبال پول نقد برای مقابله با شرایط ضروری جنگ بود. او از پسر و وارثش فردیناند کسی که توطئه ناموفق الاسکوریال را رهبری کرد متنفر بود، و بعداً چارلز را پس از غوغاهای آرانخوئز در مارس 1808، همراه با برکناری مانوئل گودوی ، وزیر اول منفور خود، مجبور به کناره گیری شد. کارلوس چهارم که توسط ناپلئون بناپارت به بایون احضار شد و فردیناند هفتم را مجبور به کناره گیری کرد، از سلطنت نیز کناره گیری کرد و راه را برای ناپلئون هموار کرد تا برادر بزرگترش ژوزف بناپارت را بر تخت پادشاهی اسپانیا بنشاند. دوران سلطنت کارلوس چهارم نقطه عطف بزرگ در تاریخ اسپانیا بود.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
