پیکنوز

پیکنوز (انگلیسی: Pyknosis) یا کاریوپیکنوز به ضخیم‌شدگی برگشت‌ناپذیر کروماتین در هسته سلول بعد از مرگ (به‌دنبال بافت‌مردگی^[1] یا آپوپتوز^[2]) گفته می‌شود. پس از پیکنوز، کاریورکسی یا قطعه قطعه شدن هسته رخ می‌دهد. پیکنوز طی فرایند بلوغ اریتروسیت‌ها و نوتروفیل‌ها هم دیده می‌شود.

شاخصه‌های ظاهری پیکنوز و سایر انواغ تخریب هستهٔ سلول

هسته‌های پیکنوتیک همچنین در زونا رتیکولاریس غده فوق کلیوی و کراتینوسیت‌های لایه شاخی اپی‌درم هم وجود دارد.

• 
  عکاسی ریزنگاری از یک ناحیهٔ دچار انفارکتوس در بافت دستگاه صفراوی، با هسته‌های پیکنوتیک (فلش‌ها) (بزرگ‌نمایی 400x).

جستارهای وابسته

• کاریولیز

منابع

1. Kumar V, Abbas A, Nelson F, Mitchell R (2007). "Robbins Basic Pathology" (8th ed.): 6, 9–10 (table 1-1). {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
2. Kroemer G, Galluzzi L, Vandenabeele P, et al. (January 2009). "Classification of cell death: recommendations of the Nomenclature Committee on Cell Death 2009". Cell Death Differ. 16 (1): 3–11. doi:10.1038/cdd.2008.150. PMC 2744427. PMID 18846107.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pyknosis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ اکتبر ۲۰۲۰.