From Wikipedia, the free encyclopedia
پیامدگرایی (یا عواقبگرایی، غایتگرایی) دیدگاهی درباره اخلاق است که در هر عملی باید به عواقب و پیامدهای آن نگریست و دید چه آثار و عواقبی به دنبال دارد.[1] بنا به پیامدگرایی، اخلاقیترین عمل، عملی است که دارای «بهترین پیامد» باشد، حتی اگر ذاتاً شر باشد؛ منظور از واژهٔ «پیامد» در مکتب پیامدگرایی، هر چیزی است که عمل ما سبب میشود، از جمله ذات عمل.[2]
برای مثال، اگر فرض این باشد که هدف اخلاق: (الف) گسترش خوشبختی و خلاصی از درد یا (ب) ایجاد بیشترین مقدار آزادی ممکن در جهان یا (پ) ادامه بقای گونه ما است، در این صورت پیامدگرایی پذیرفته شدهاست. اگرچه این سه دیدگاه درباره نوع پیامد دلخواه با هم تفاوت دارند هر سه درباره اهمیت پیامد موافقند.[3]
پیامدگرایی بر دو اصل مبتنی است:
سودمندگرایی جان استوارت میل یا جرمی بنتام نمونههای شناختهشده پیامدگرایی هستند. در مقابل، اخلاق وظیفهگرا یا نظریههای وظیفهگرایی جان لاک و امانوئل کانت نمونههای ناپیامدگرایی هستند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.