From Wikipedia, the free encyclopedia
ویژگی (خاصه) (انگلیسی: property)، هر چیز عبارت است از آنچه اختصاص به آن دارد، برخلاف عامه.
عبارت است از کلی دال بر نوع واحد در جواب آن کدام است (ای شیء هو) نه بالذات بلکه بالعرض، که شیء مورد بحث یا نوع است یا جنس مثل تساوی زوایای مثلث به دو قائمه که خاصه مثلث است و مثلث جنس است، یا خاصه برای جنس است نه برای نوع مثل خندهناک برای انسان که خاصهایست ملازم و مساوی، یا کتابت که ملازم و مساوی انسان نیست بلکه ناقص تر است.
خاصه آن کلیای است که به نحو عارضی فقط بر افراد دارای حقیقت واحد، اطلاق میشود، خواه در تمام افراد آن حقیقت یافت شود، مثل کتابت بالقوه نسبت به تمام افراد انسان، و خواه در بعضی افراد آن یافت شود، مثل کتابت بالفعل نسبت به انسان.
قید «فقط» برای این است که این حکم شامل جنس و عرض عام نشود، زیرا جنس و عرض عام به حقایق مختلف اطلاق میشود، و قید «به نحو عارضی» برای این است که شامل نوع و فصل نگردد، زیرا نوع و فصل به نحو ذاتی بر افراد و مصادیق خود صدق میکنند نه به نحو عرضی.
ارسطو خاصه را به چهار معنی به کار بردهاست که فرفوریوس آن معانی را در کتاب ایساغوجی به شرح زیر خلاصه کردهاست: