از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) (به فرانسوی: Exposition Universelle (1867)) یا نمایشگاه بین‌المللی ۱۸۶۷، نمایشگاهی جهانی بود که در پاریس، به‌مدت ۷ ماه از ۱ آوریل تا ۳ نوامبر ۱۸۶۷ برگزار شد. ۴۲ کشور در این نمایشگاه حضور داشتند و ۱۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند.[۱]
| نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) پاریس | |
|---|---|
 ساختمان اصلی در شان دو مارس | |
| بررسی اجمالی | |
| رده در دفتر نمایشگاه‌های بین‌المللی (BIE) | نمایشگاه جهانی |
| نام | نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) |
| مساحت | ۶۸٬۷ هکتار |
| اختراع(ات) | آسانسور هیدرولیکی، بتن تقویت شده |
| بازدیدکنندگان | ۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| شرکت‌کنند(گان) | |
| کشورها | ۴۲ |
| داد و ستد | ۵۲٬۲۰۰ |
| مکان | |
| کشور | فرانسه |
| شهر | پاریس |
| محل برگزاری | میدان شان دو مارس |
| مختصات | ۴۸°۵۱′۲۱٫۷۹۴۵″ شمالی ۲°۱۷′۵۲٫۳۷۰۳″ شرقی |
| جدول زمانی | |
| افتتاحیه | ۱ آوریل ۱۸۶۷ |
| اختتامیه | ۳۱ اکتبر ۱۸۶۷ |
| نمایشگاه جهانی نمایشگاه‌ها | |
| قبلی | نمایشگاه بین‌المللی ۱۸۶۲ در لندن |
| بعدی | نمایشگاه جهانی وین ۱۸۷۳ در وین |
در ۱۸۶۴ ناپلئون سوم دستور داد نمایشگاهی در سال ۱۸۶۷ برگزار شود.
کمیسیونی به همراه شاهزاده ژروم به عنوان رئیس انتخاب شد.
محل نمایشگاه، میدان رژه نظامی پاریس بود به مساحت ۱۱۹ هکتار که ۵۲ هکتار آن را جزیره بیلانکورت تشکیل می‌داد.
ساختمان اصلی مستطیلی ۴۹۰ در ۳۸۰ متر بود و در مرکز آن یک گنبد مسقف قرار داشت که توسط باغ احاطه شده بود. مساحت آن ۱۶۶ در ۵۶ متر بود و یک گالری آن را احاطه می‌کرد.
نزدیک به ۱۰۰ ساختمان کوچکتر هم در محل ساخته شدند.
ویکتور هوگو، الکساندر دوما، ارنست رنان و تئوفیل گوتیه مقالاتی را برای کمک به ترویج این رویداد نوشتند.
تعداد ۵۰٬۲۲۶ غرفه‌دار در نمایشگاه وجود داشت که ۱۵۰۵۵ نفر از فرانسه و مستعمرات آن، ۶۱۷۶ نفر از بریتانیا و ایرلند، ۷۰۳ نفر از ایالات متحده و یک گروه کوچک از کانادا بودند.
کمک مالی دولت فرانسه به مبلغ ۱٬۱۶۵٬۰۲۰ دلار بود و همان مبلغ از شهرداری پاریس و حدود ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار درآمد از بازدید کنندگان جمع شد و در مجموع به مبلغ ۵٬۸۸۳٬۴۰۰ دلار رسید.
درآمد در حدود ۲٬۸۲۲٬۹۰۰ دلار تخمین زده شده بود، بنابراین ۸۲۲۹۰۰ دلار کسری به‌وجود آمد که با کمک دولت و شهر پاریس جبران شد.
برای اولین بار ژاپن آثار هنری خود را در یک غرفه ملی به جهان معرفی کرد،[۱۰] به خصوص آثاری از قبیله ساتسوما و ساها در کیوشو.
وینسنت ون گوگ و دیگر هنرمندان جنبش امپرسیونیسم در اواخر قرن نوزدهم از این هنر الهام گرفتند و اغلب از طرحهای روی چوب ژاپن به‌عنوان اینکه؛ در آن همه جا، منظره‌ها و چهره‌ها دیده می‌شود؛ یاد می‌کردند.[۱۱] و تحت تأثیر نگاه جهانی هنر ژاپن قرار گرفتند.
خیابانی در پاریس در نزدیک چمس، بخاطر احترام به این نمایشگاه به نام «نمایشگاه جهانی ۱۸۶۷» نام گذاری شد.
این نمایشگاه تجربه ای بود تا ژاپن در نمایشگاه ۱۸۷۳ با ایجاد تیم قوی و سالها برنامه‌ریزی بسیار عالی ظاهر شود و این زمینه ای برای صنعت ژاپن گردید.
ژول ورن از نمایشگاه در سال ۱۸۶۷ بازدید کرد، و کشف جدید الکتریسیته در نوشتن کتاب ۲۰٬۰۰۰ فرسنگ زیر دریا برای او الهام بخش بود.
در ماه ژوئیه مسابقات جهانی قایقرانی در رودخانه سن برگزار شد و تیم کانادایی از سنت جان، نیوبرانزویک، برنده شد.
تزار الکساندر دوم از روسیه، برادر امپراتور میجی، قیصر ویلهلم یکم و اتو فون بیسمارک، سلطان عثمانی عبدالعزیز یکم، و خدیو مصر شرکت کردند.
حاج سیاح محلاتی جهانگرد ایرانی اولین باری که به پاریس سفر می‌کند مصادف با این نمایشگاه است. در سفرنامه خود از رونق شهر پاریس در زمان نمایشگاه تعریف کرده شگفتی خود را از همه غرایبی که در آنجا دیده بازگفته است و آن را «خزانه دنیا» می‌نامد.[۱۲]
همچنین میرزا یوسف مستشارالدوله در این زمان سفیر ایران در پاریس بوده و از نمایشگاه دیدار می‌کند. او نوشت:
در اواخر سال هزار و دویست و هشتاد و سه ه. ق، به موجب فرمان پادشاهی خلداهلل مُلکه به شارژدَفری پاریس سرفراز گشتم. از راه اسالمبول عازم مقصد گردیده، وقتیکه داخل شهر پاریس شدم و اکسپوزیسیون، یعنی بساط عمومی هزارو دویست وشصت و هفت (۱۸۶۷) مسیحیه، را ملاحظه و مشاهده کردم.[۱۳]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
