گونه‌ای از فندقیان From Wikipedia, the free encyclopedia
فَندُق یا فندق معمولی با نام علمی Corylus avellana درخت یا درختچهای است به ارتفاع تقریباً دو متر؛ که ارتفاع آن در نواحی مساعد تا ۶ متر نیز می‌رسد. درخت فندق بومی اروپا و آسیای صغیر است. این جنس معمولاً در خانواده توس Betulaceae قرار می‌گیرد،[1] اگرچه برخی گیاه شناسان فندق‌ها و جنس‌های وابسته را به یک خانواده جداگانه Corylaceae تقسیم می‌کنند.[2]
 | این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
| فندق | |
|---|---|
 | |
| برگ‌ها و هسته فندق معمولی | |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | راش‌سانان |
| تیره: | توسکایان |
| سرده: | فندقیان |
| گونه: | C. avellana |
| نام دوبخشی | |
| Corylus avellana | |
برگ‌های درخت فندق ساده و گرد (پهن) و نوک‌تیز با حاشیه‌های دو دندانه، به‌رنگ سبز با دمبرگی بطول تقریباً ۱ سانتی‌متر اند. درخت فندق تک پایه و دارای دو نوع گل نر و ماده است که به صورت سنبله آویخته، خیلی زود در بهار قبل از برگ‌ها ظاهر می‌شوند. میوه فندق گرد با قطر ۲/۵– ۱/۵ سانتی‌متر است و دارای پوششی سبزرنگ است که پس از خشک‌شدن تدریجاً از آن جدا می‌شود.
واژهٔ فندق می‌تواند معرب واژه یونانی ποντικόν (κάριον) باشد یا از واژه پندوک و پارسی بن توک (درون خالی) گرفته شده باشد.[3]
مغز فندق که یکی از خشکبارها است در حدود ۶۰ درصد روغن دارد که به رنگ زرد روشن است و طعم ملایم و بوی مطبوعی دارد. این روغن به مصرف تغذیه، عطرسازی و نقاشی می‌رسد. مغز فندق حاوی مقدر زیادی فسفر است. این دانه، سرشار از آهن است و می‌تواند برای درمان کم‌خونیهای ناشی از کمبود آهن به کار رود.[4]
درختچهای به ارتفاع ۱/۵ متر که در اماکن مساعد به ارتفاع ۶ تا ۷ متر (گاهی بیشتر) در می‌آید و به سهولت جنگلی انبوه به وجود می‌آورد. برگ‌هایی پهن و نوک‌تیز با دو ردیف دندانه، به رنگ سبز و گل‌هایی بر دو نوع نر و ماده دارد. نوع نر این گل‌ها دارای ۳ تا ۸ پرچم است و مجموعه آن به صورت سنبله‌های آویخته در پاییز ظاهر می‌شود. میوه آن که فندق نامیده می‌شود، در حالت تازه از پوشش سبز رنگی پوشیده شده‌است ولی تدریجاً پس از خشک‌شدن از آن جدا می‌شود. گونه Cavellane به عنوان فندق اروپایی شناخته شده و به‌صورت تجاری کاشته می‌شود. در اثر دورگه‌گیری این گونه و سایر گونه‌های موجود در این جنس، تنوع زیادی در ارقام فندق ایجاد شده‌است.
درختان فندق به زمستانِ نسبتاً سرد و تابستان خنک نیاز دارند. برای رشد و تکامل میوه تابستان خنک و طولانی از تابستان گرم و طولانی مناسب‌تر است. درختان فندق برای رفع نیاز سرمایی باید مدت نسبتاً طولانی در معرض سرمای متوسط قرار گیرند. در مناطق مرطوب درخت‌ها نسبت به عوامل بیماری‌زا حساس هستند. درختان فندق مقاوم به سرما هستند. شاتون‌ها و گل‌های ماده فندق در مقایسه با گل‌های باز شده مقاومت بیشتری نسبت به سرما دارند. در صورتی‌که گل‌های ماده باز شده باشند، دمای ۵/۹- درجه سانتی‌گراد به آن‌ها صدمه می‌زند. بین حداقل و حداکثر دمای هوا با تاریخ‌های گل‌دهی گل آذین نر و ماده رابطه مستقیمی وجود دارد افزایش مجموع درجه حرارت‌های مؤثر ظهور کلاله را در ارقام زودرس به تأخیر می‌اندازد. مقاومت بافت‌ها نسبت به سرما تعیین شده‌است که از حساس تا مقاوم عبارتند از: استوانه مرکزی، آوندهای چوب، کامبیوم و پوست. در اواسط زمستان مقاومت جوانه‌های رویشی نسبت به سرما بیشتر از گل‌های ماده است. همچنین مقاومت اکثر گل‌های ماده در دی ماه بیشتر از گل‌های نر است. از کاشت فندق در مناطق پست که هوای سرد در آنجا باقی می‌ماند باید خودداری کرد و همین‌طور بادهای خشک نیز نباید در آن منطقه وجود داشته باشد. مناطقی که بارندگی متوسطی دارند و توزیع بارندگی نیز در طول فصل مناسب است برای کاشت موفقیت‌آمیز فندق خیلی مناسب هستند. خاک‌های خنثی تا کمی اسیدی با ۶ pH برای کاشت فندق مناسب است.
نوع خاک مناسب برای کاشت فندق در مناطق مختلف متغیر است ولی به‌طور کلی خاک باید عمیق، حاصلخیز و دارای زهکشی خوبی باشد. در خاک‌های عمیق مقدار زیادی آب و مواد غذایی ذخیره می‌شود که در طی فصول خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد. ریشه‌های درخت فندق تا عمق ۵/۲ _ ۴ متر به سرعت رشد می‌کند. عوامل نامساعدی مثل وجود لایه غیرقابل نفوذ، بالا بودن سطح آب زیرزمینی، وجود سنگ و شن و عدم وجود تهویه در خاک، رشد ریشه‌ها را محدود می‌کند. خاک باید تا عمق ۴ متر دارای تهویه خوبی باشد. درختان فندق در مقایسه با درختان گردو تحمل بیشتری نسبت به خاک‌های فشرده دارند. ازدیاد فندق به دو روش ازدیاد به وسیله بذر و ازدیاد رویشی انجام می‌گیرد. در ازدیاد به وسیله بذر با کاشت فندق بلافاصله پس از برداشت همراه با پریکارپ به مقدار زیادی جوانه‌زنی را کاهش می‌دهد. حذف پوسته بذر مثل حذف پریکارپ جوانه زنی را تا ۸۱ درصد افزایش می‌دهد. خواب بذر با یک دوره استراتیفیکاسیون به مدت ۶ ماه برطرف می‌شود. در صورتی که فندق دیر برداشت شود (آخر شهریور). پریکارپ میوه‌ها سخت می‌شود در اینصورت ابتدا یک دوره استراتیفیکاسیون گرم در ۲۰ درجه سانتی‌گراد ضروری است و به‌دنبال آن بذور فندق باید در معرض یک دوره سرما (۴ درجه سانتی گراد) قرار گیرند. در میوه‌هایی که زود برداشت می‌شوند (آخر مرداد) آندوسپرم و جنین اغلب به اندازه کافی رشد نمی‌کند و جوانه‌زنی این قبیل بذور به‌خوبی صورت نمی‌گیرد. برای از بین بردن خواب بذور فندق اگر آن‌ها را به مدت ۶ هفته در معرض سرمای ۵ درجه سانتی‌گراد قرار داده و سپس به ۲۰ درجه سانتی‌گراد منتقل شوند، اسید جیبرلیک در بذر تجمع یافته و موجب جوانه‌زنی می‌شود.
زمین‌های شیب‌دار قبل از کاشت باید تراس‌بندی شوند تا بتوان درختان فندق را با فواصل مناسب در آن‌ها کاشت این عمل استفاده از کودهای شیمیایی، دامی و نیز آبیاری را تسهیل می‌کند. در هنگام کاشت باید دقت شود داخل چاله‌ها عاری از سنگ باشد زیرا وجود سنگ ریشه‌ها را محدود می‌کند. کاشت فندق در اواخر زمستان یا در بهار صورت می‌گیرد. در هنگام کاشت پس از حفر گودال‌ها در ته هر گودال مقداری خاک را به صورت کپه ریخته و ریشه نهال را در روی آن قرار می‌دهند سپس بقیه گودال را با خاک رویی پر کرده و آن را سفت می‌کنند. اطراف نهال را با خاک اره یا خاک سست پوشانده و آن را آبیاری می‌کنند. برای کاهش تعداد پا جوش‌ها و حذف آسانتر آن‌ها نهال‌ها را از ارتفاع ۵۰ تا ۷۵ سانتی‌متری سربرداری می‌کنند و تنه نهال‌ها را به منظور جلوگیری از آفتاب سوختگی با یک ماده سفید رنگ‌آمیزی کرده یا با کاغذ سفید آن را می‌پوشانند.
در صورتی‌که فندق به‌صورت بوته‌ای یا پرچین پرورش داده نشود، فاصله کاشت ۶ متر است. عملکرد فندق در حالت درخت بیشتر از حالت بوته‌ای است. در حالت بوته‌ای قسمت مرکزی ضعیف مانده یا در اثر سایه قسمت‌های بیرونی از بین می‌رود. فاصله کاشت بسته به اینکه در بین درختان فندق چیز دیگری هم کاشته شود متفاوت است.
مراقبت از درختان فندق از جنبه‌های مختلفی صورت می‌گیرد؛ که به‌قرار زیر است:
میوه‌های فندق پس از رسیدن بر روی زمین می‌ریزند. میوه‌هایی که به روی زمین می‌ریزند، در اثر رطوبت خاک تغییر رنگ می‌دهند از این رو برای جلوگیری از آن باید در اولین فرصت پوست میوه‌ها جدا شود. میوه‌ها در طول فصل باید ۳_۲ بار جمع‌آوری شوند. عملکرد درختان فندق بسته به سن و قدمت درخت فاصله کاشت، عملیات آماده‌سازی خاک و عوامل دیگر متفاوت است. اگر یک هکتار باغ ۲۲۰۰ کیلوگرم محصول تولید کند محصول خوبی داشته‌است. عملکرد درختان بارده، از سالی به سال بعد دچار نوسان می‌گردد.
مهمترین مناطق تولید فندق در ایران ناحیه اشکور رحیم‌آباد (سفلی و علیا)، به ویژه روستاهای پرندان، کاکرود، ارکم، شاهراج، کیارمش، و… است. این منطقه بیش از ۶۰ درصد تولید فندق ایران را تحت پوشش دارد و همچنین شهرستان تالش نیز از قطب‌های تولید فندق در ایران است و در مجموع نیز هشتاد و پنج درصد فندق تولیدی ایران در استان گیلان صورت می‌گیرد همچنین ایران در سال ۲۰۰۹ در رتبه هفتم جهان در تولید فندق قرار دارد.[5] برخی دیگر از مناطق تولید فندق ایران می‌توان به استان قزوین اشاره کرد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
