سامانه جهانی مخابرات سیار

سامانهٔ جهانی مخابرات سیار^[۱] (به انگلیسی: Universal Mobile Telecommunications System، مخفف UMTS) یکی از فناوری‌های نسل سوم شبکه تلفن همراه است. این فناوری همچنین به سوی توسعه به فناوری نسل چهارم در حرکت است.

استانداردهای تلفن همراه

تلفن رادیویی همراه

PTT MTS IMTS AMTS OLT MTD Autotel/Palm ARP

نسل اول

NMT AMPS/TACS/ETACS Hicap CDPD طرح شبکه‌ای موبی‌تکس DataTac

نسل دوم

GSM iDEN D-AMPS IS-95/cdmaOne PDC CSD PHS GPRS HSCSD WiDEN Cdma2000/IS-2000 EDGE (EGPRS)

نسل سوم

سامانه جهانی مخابرات سیار UMTS (جی‌اس‌ام ۳) FOMA TD-CDMA/سامانه جهانی مخابرات سیار 1xEV-DO/IS-856 سامانه جهانی مخابرات سیار GAN HSPA اچ‌اس‌دی‌پی‌ای HSUPA HSPA+‎ HSOPA

نسل چهارم

ال‌تی‌ئی

UTMS حداکثر نرخ نظری انتقال اطلاعات ۴۲ مگابیت بر ثانیه را ممکن می‌سازد.^[۲]

UMTS به عنوان یک شبکه سلولی نسل سوم (3G) شناخته می شود. این فناوری سلولی بهتری برای انتقال داده نسبت به نسل قبلی خود، فناوری GSM، که از سرویس‌های داده GPRS و EDGE استفاده می‌کرد، در درجه اول به دلیل سرعت انتقال و عملکرد آن دیده می‌شد. یک فناوری رادیویی بی سیم پیشگام است که با شبکه های سلولی نسل سوم (3G) مرتبط است. AT&T اولین بار در اوایل دهه 2000 آن را در آمریکای شمالی مستقر کرد و استفاده از آن در چند سال آینده در سطح جهانی گسترش یافت.^[۳]

منابع

1. مصوب فرهنگستان زبان و ادب پارسی، دفتر هفتم
2. Tindal, Suzanne (8 December 2008). "Telstra boosts Next G to 21Mbps". ZDNet Australia. Archived from the original on 21 March 2009. Retrieved 2009-03-16.
3. «سامانه جهانی مخابرات سیار». پیشگام رایانه. ۲۰۲۳-۰۳-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Universal Mobile Telecommunications System». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی ، بازبینی‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۱.