From Wikipedia, the free encyclopedia
در ریاضیات و به خصوص در آنالیز تابعی، یک تابعی یا تابعک (به انگلیسی: Functional)، نگاشتی از یک فضای برداری به میدان اسکالر تشکیلدهنده آن است. به بیان دیگر، تابعیست که یک بردار را به عنوان ورودی گرفته و یک اسکالر برمیگرداند. معمولاً فضای برداری یاد شده، فضایی از توابع است و بنابراین، گاهی تابعی را نگاشتی از توابع به اسکالر میدانند. استفاده از آن از حساب وردشی سرچشمه میگیرد، که در آنجا هدف یافتن یک تابع است که تابعی مورد نظر را کمینه کند. به ویژه، یک کاربرد مهم آن در فیزیک، جستجو برای حالتی از یک سیستم است که تابعی انرژی را حداقل کند.
تبدیلات توابع مفهومی کلی تر است، عملگر را ببینید.
نگاشت یک تابع است و در آن آرگومان تابع میباشد.
حال، نگاشتن یک تابع به مقدارش در یک نقطه، یعنی ، یک تابعی است. در اینجا پارامتر آن است.
با فرض اینکه f یک تابع خطی از یک فضای برداری خطی به فضای اسکالر زیربنایی آن است، نگاشتهای خطی بالا، دوگان یکدیگرند و در آنالیز تابعی آنها را تابعی خطی مینامند.[1]
انتگرالهایی مانند
دستهٔ خاصی از تابعیها را تشکیل میدهند. این تابعیها ٬با فرض H حقیقی، f را به یک عدد حقیقی مینگارند. به عنوان چند نمونه:
مشتقهای تابعی در مکانیک لاگرانژی استفاده میشوند. آنها مشتق تابعیها هستند، یعنی چگونگی تغییر تابعی را در حالتی که تابع به مقدار کمی تغییر میکند بیان میکنند. حساب تغییرات را ببینید.
ریچارد فاینمن از انتگرالهای تابعی به عنوان ایدهٔ اساسی در فرمولبندی انتگرال مسیر مکانیک کوانتومی استفاده کرد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.