ابزار مالی

ابزار مالی (به انگلیسی: financial instrument) به هر نوع دارایی قابل معامله، اعم از پول نقد، ملک، سند رسمی یا قانونی مانند برگه سهام، اوراق بهادار و اوراق قرضه که ارزش مبادله‌ای داشته باشند، اطلاق می‌گردد.

ابزار مالی

بر پایه طبقه‌بندی استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی، ابزارهای مالی به ۲ گروه اصلی تقسیم می‌شوند: ابزارهای نقد و ابزارهای مشتقه.^[۱][۲] همچنین برای پوشش نیازهایی که به طور روزافزون پیچیده‌تر و متنوع‌تر می‌شوند، پیوسته ابزارهای مالی جدید، در قالب ابزارهای مشتقه و ترکیبی، توسط موسسات مالی ایجاد می‌شود و مورد استفاده قرار می‌گیرند.^{[۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱]}

ابزارهای سرمایه ای چیست؟

ابزارهای سرمایه ای، نشان‌دهنده مالکیت یا بخشی از مالکیت در یک شرکت هستند. این ابزارها به شرکت‌ها امکان می‌دهند سرمایه مورد نیاز خود را از طریق فروش سهام تامین کنند. سرمایه‌گذاران با خرید این ابزارها می‌توانند از سود کسب‌وکار بهره‌مند شوند و در تصمیمات شرکت نقش داشته باشند. در بازار بورس ایران، ابزارهای سرمایه‌ای به‌طور گسترده شامل سهام عادی و سهام ممتاز هستند.

ویژگی‌های کلیدی ابزارهای سرمایه ای

• مالکیت: خریدار به عنوان سهامدار شناخته می‌شود.
• حق رای: سرمایه‌گذاران در تصمیم‌گیری‌های کلیدی شرکت نقش دارند.
• بازده متغیر: سود این ابزارها به عملکرد شرکت وابسته است.^[۱۲]

ابزارهای ترکیبی چیست؟

ابزارهای ترکیبی، ابزارهای مالی هستند که ویژگی‌های ابزارهای بدهی (مانند اوراق قرضه) و ابزارهای سهام (مانند سهام عادی) را به‌صورت همزمان در خود ترکیب می‌کنند. این ابزارها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سرمایه‌گذار و صادرکننده بتوانند از مزایای هر دو نوع ابزار بهره‌مند شوند.

ویژگی‌های کلیدی ابزارهای ترکیبی

• انعطاف‌پذیری: این ابزارها قابلیت تنظیم بر اساس نیازهای خاص سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها را دارند.
• بازدهی متنوع: سرمایه‌گذاران می‌توانند از بازدهی ثابت یا متغیر بهره‌مند شوند. این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا بر اساس شرایط بازار، بازدهی مناسبی دریافت کنند.
• ریسک متعادل: ابزارهای ترکیبی معمولا سطح ریسک کمتری نسبت به ابزارهای صرفا بدهی یا سهام دارند. این ویژگی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند که با کمترین ریسک ممکن، بازدهی مناسبی کسب کنند.
• قابلیت تبدیل: یکی از ویژگی‌های جذاب ابزارهای ترکیبی، امکان تبدیل آن‌ها به سایر ابزارهای مالی است. این قابلیت به سرمایه‌گذاران انعطاف بیشتری در مدیریت دارایی‌های خود می‌دهد.^[۱۳]

منابع

1. International Accounting Standard (IAS) 32.11
2. http://chicagofed.org/webpages/publications/understanding_derivatives/index.cfm
3. Lindsay, Cotton M. and Bernard Feigenbaum (1984) 'Rationing by waiting lists', American Economic Review 74(3): 404-17.
4. Diego Varela and Anca Timofte (2011), 'The social cost of hospital waiting lists and the case for copayment: Evidence from Galicia' بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The USV Annals of Economics and Public Administration 11(1): 18-26.
5. Cole JA, et al. Drug copayment and adherence in chronic heart failure: effect on cost and outcomes. بایگانی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Pharmacotherapy 2006;26:1157-64.
6. Harvey Rubin, Dictionary of Insurance Terms, 4th Ed. Baron's Educational Series, 2000
7. , Arthur D. Postal, " CFA Attacks Insurers For ‘Overcharging’", National Underwriter, Jan 8, 2007
8. "Loss Ratio definition". Retrieved 2010-03-23.
9. James C. Robinson, "Use And Abuse Of The Medical Loss Ratio To Measure Health Plan Performance", Health Affairs, vol 16, No. 4, pp 176 - 187, 1997
10. Knobbe, Lauren (22 July 2010). "Franken warns against weakening law on health-care spending". Minn Post. Retrieved 22 June 2013.
11. Long-Term-Care Premiums Soar – WSJ
12. «ابزارهای سرمایه ای (مالکیتی) چیست؟ + به زبان ساده». شهر بورس.
13. «ابزارهای ترکیبی چیست؟ | راهنمای جامع برای سرمایه‌گذاری هوشمند». شهر بورس.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «financial instrument». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.