کارلوس چهارم

کارلوس چهارم اسپانیا (انگلیسی: Charles IV of Spain؛ زاده ۱۱ نوامبر ۱۷۴۸ درگذشته ۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹) یک پادشاه اسپانیا بود.

کارلوس چهارم اسپانیا
پرتره توسط فرانسیسکو گویا
پادشاه اسپانیا
سلطنت	۱۴ دسامبر ۱۷۸۸ – ۱۹ مارس ۱۸۰۸
پیشین	کارلوس سوم اسپانیا
جانشین	فردیناند هفتم اسپانیا
زاده	۱۱ نوامبر ۱۷۴۸ Palace of Portici, پوتیچی, ایتالیا
درگذشته	۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹ (۷۰ سال) رم, ایتالیا
آرامگاه	ال اسکوریول
همسر(ان)	ماریا لوییزای پارما
فرزند(ان)	Charlotte, Queen of Portugal Infanta Maria Amalia Maria Louisa, Queen of Etruria فردیناند هفتم اسپانیا Infante Charles, Count of Molina Maria Isabella, Queen of the Two Sicilies Infante Francisco de Paula
نام کامل Carlos Antonio Pascual Francisco Javier Juan Nepomuceno Jose Januario Serafin Diego
خاندان	دودمان بوربون
پدر	کارلوس سوم اسپانیا
مادر	ماریا آمالیا

اسپانیایی که کارلوس سوم به ارث برده بود، نشانه های کمی از بی ثباتی داشت، اما در طول سلطنت او، اسپانیا وارد یک سری اتحادهای نامطلوب شد و رژیم او دائماً به دنبال پول نقد برای مقابله با شرایط ضروری جنگ بود. او از پسر و وارثش فردیناند کسی که توطئه ناموفق الاسکوریال را رهبری کرد متنفر بود، و بعداً چارلز را پس از غوغاهای آرانخوئز در مارس 1808، همراه با برکناری مانوئل گودوی ، وزیر اول منفور خود، مجبور به کناره گیری شد. کارلوس چهارم که توسط ناپلئون بناپارت به بایون احضار شد و فردیناند هفتم را مجبور به کناره گیری کرد، از سلطنت نیز کناره گیری کرد و راه را برای ناپلئون هموار کرد تا برادر بزرگترش ژوزف بناپارت را بر تخت پادشاهی اسپانیا بنشاند. دوران سلطنت کارلوس چهارم نقطه عطف بزرگ در تاریخ اسپانیا بود.^[۱]