From Wikipedia, the free encyclopedia
مَردخوار (آدم‌خوار) یا مانتیکور موجودی افسانه‌ای نشات گرفته از افسانه‌های ایران باستان است.
 تصوری از مانتیکور (مردخوار)، از کتاب «تاریخ وحوش چهارپا» اثر ادوارد تاپسل، ۱۶۰۷. | |
| گروه | موجود افسانه‌ای |
|---|---|
| زیرگروه | مردخوار |
| موجوات مشابه | |
| فولکلور | |
این جانور سر و چهره یک انسان (بیشتر مرد) و چشمان خاکستری دارد. بدن آن قهوه‌ای رنگ و به شکل شیر و دم آن نیز مانند دم کژدم (گاهی اژدها) است.
اندازه این جانور از شیر بزرگ‌تر و از اسب کوچک‌تر است و بدنش کمی درشت‌تر از شیر است.
مردخوار در اصل از افسانه‌های پارسی قدیم است. واژه مانتیکور تغییر شکل یافته واژه یونانی mantikhoras است که خود، تغییر شکل داده‌ی واژه فارسیِ باستان مردخوار martiya-khvara است.[1] martiya یعنی مَرد (در معنای کلی انسان مانند man در انگلیسی) و khvara(xuar-) یعنی خوردن.[پاورقی 1][2][3]
نخستین بار یک نویسنده ایرانی در یاداشت‌هایی که به زبان هندی تالیف شده بود از این موجود یاد کرد که بعدها به قسمت شمال غربی ایران کهن که منطقه آسیای صغیر است منتقل شد و در طول تاریخ به یونان رسید و سپس در بقیه اروپا پخش شده و اکنون از آن به عنوان افسانه‌ای یونانی یاد می‌کنند.
شیوه شکار کردن مردخوار در افسانه‌های اروپایی بسیار جذاب است. او ابتدا با نیش دم کژدم‌مانند خود زهری کشنده به شکار تزریق می‌کند و دردی در وجود او ایجاد می‌کند. سپس وقتی مطمئن شد که شکار دیگر قدرت حرکت ندارد قسمتی از گوشت او را می‌کند و به کناری می‌اندازد. زهر خود به خود از زخم به وجود آمده خارج می‌شود.
سپس مانتیکور در حالی که آواز لالایی مانندی را زمزمه می‌کند شکار را می‌بلعد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
