لیدی گاگا

استفانی جوآن انجلینا جرمنوتا (انگلیسی: Stefani Joanne Angelina Germanotta؛ زادهٔ ۲۸ مارس ۱۹۸۶) نام‌دار به لیدی گاگا (Lady Gaga)، خواننده، ترانه‌نویس و بازیگر آمریکایی است. او بابت بازآفرینیِ وجههٔ عمومی خود و داشتن تنوع هنری مشهور است و چهرهٔ تأثیرگذاری در موسیقی عامه‌پسند دانسته می‌شود.

لیدی گاگا
گاگا در سال ۲۰۲۱
نام هنگام تولد	استفانی جوآن انجلینا جرمنوتا
زادهٔ	۲۸ مارس ۱۹۸۶ ‏(۳۸ سال) منهتن، نیویورک سیتی، ایالات متحده
پیشه‌ها	خواننده ترانه‌نویس بازیگر
سال‌های فعالیت	۲۰۰۰–اکنون
والدین	سینتیا جرمنوتا (مادر)
پیشه موسیقی
ژانر	پاپ رقص الکترونیک جاز راک
ساز(ها)	آواز پیانو
ناشر(ان)	دف جم چری‌تری کان‌لایو استریم‌لاین اینترسکوپ
وبگاه	ladygaga.com
امضاء

گاگا در سال ۲۰۰۷ با اینترسکوپ رکوردز قرارداد بست و سال بعد با آلبوم شهرت و نسخهٔ پخش مجدد آن، هیولای شهرت (۲۰۰۹)، به شهرت جهانی رسید. این پروژه یک دسته تک‌آهنگ موفق شامل «فقط برقص»، «پوکر فیس»، «عاشقانه بد»، «تلفن» و «آلهاندرو» به همراه داشت. دومین آلبوم بلندش، اینگونه زاده شده‌ام (۲۰۱۱)، از عناصر الکترونیک راک و تکنو-پاپ برخوردار بود و در هفتهٔ نخست انتشارش بیش از یک میلیون نسخه فروخت. ترانهٔ «این‌گونه زاده شده‌ام» در کمتر از یک هفته بیش از یک میلیون نسخه در آی‌تیونز استور فروخت. به‌دنبال پخش آلبوم آرت‌پاپ (۲۰۱۳) که متأثر از ئی‌دی‌ام بود، گاگا آلبوم جاز گونه به گونه (۲۰۱۴) به‌همراه تونی بنت، و آلبوم سافت راک جوآن (۲۰۱۶) را منتشر کرد.

گاگا با حضور در مینی‌سریال داستان ترسناک آمریکایی: هتل (۲۰۱۵–۲۰۱۶) و فیلم موزیکال ستاره‌ای متولد شده است (۲۰۱۸) جوایزی به‌دست آورد. مشارکت او در موسیقی متن ستاره‌ای متولد شده است باعث ایجاد تک‌آهنگ موفق «کم‌عمق» شد که برای آن به نخستین زنی تبدیل گردید که طی یک سال موفق به کسب جوایز اسکار، گرمی، بفتا، گلدن گلوب می‌شود. گاگا با آلبوم کروماتیکا (۲۰۲۰) که با تک‌آهنگ شماره یک «بر من ببار» همراه بود، به سبک دنس-پاپ بازگشت و یک بار دیگر به‌همراه بنت آلبوم مشترک عشق برای فروش (۲۰۲۱) را منتشر کرد. او سپس در فیلم‌های خاندان گوچی (۲۰۲۱) و جوکر: جنون مشترک (۲۰۲۴) به ایفای نقش پرداخت و تک‌آهنگ «با لبخند بمیر» (۲۰۲۴) را منتشر کرد که به صدر جدول ۲۰۰ آهنگ جهانی بیلبورد رسید.

فروش آثار گاگا ۱۷۰ میلیون دلار برآورده شده است، که یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان جهان محسوب می‌شود. پنج آلبوم پیاپی او همگی به صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ راه یافته‌اند. او تنها موسیقی‌دان زن جهان است که چهار تک‌آهنگش حداقل ۱۰ میلیون نسخه در جهان فروش داشته‌اند. از افتخاراتش می‌توان به ۱۳ جایزهٔ گرمی، ۱۸ جایزهٔ ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی، جوایزی از تالار مشاهیر ترانه‌سرایی و شورای طراحان مد آمریکا و عناوین هنرمند سال (۲۰۱۰) و زن سال مجلهٔ بیلبورد اشاره کرد. نام او در چندین رتبه‌بندی قدرت فوربز گنجانده شده و رتبهٔ چهارم برترین زنان در موسیقی (۲۰۱۲) از وی‌اچ‌وان را کسب کرده است. تایم در سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹ از او به عنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان یاد کرد و نامش را در فهرست ۱۰۰ نماد مد تاریخ قرار داد. فعالیت‌های بشردوستانه و کنشگری او در زمینهٔ آگاهی از سلامت روان و حقوق ال‌جی‌تی‌ای تمرکز دارد. او در سال ۲۰۱۲ بنیاد اینگونه زاده شده‌ام با هدف توانمندسازی جوانان را تأسیس کرد. از مشاغل تجاری گاگا می‌توان به برند لوازم آرایشی گیاهی هاوس لابراتوریز اشاره کرد که در سال ۲۰۱۹ راه‌اندازی شد.

زندگی و حرفه

۱۹۸۶–۲۰۰۵: اوایل زندگی

استفانی جوآن انجلینا جرمنوتا در ۲۸ مارس ۱۹۸۶ در خانواده‌ای کاتولیک از طبقه متوسط روبه‌بالا در منهتن، شهر نیویورک متولد شد.^[۱] پدر و مادرش هر دو تبار ایتالیایی دارند.^[۲] مادرش سینتیا لوئیز، نیکوکار و مدیر اجرایی است و پدرش جوزف جرمنوتا، کارآفرین اینترنتی است.^[۳] گاگا خواهری کوچکتر به نام ناتالی دارد.^[۴] او در آپر وست ساید منهتن بزرگ شده، و در مصاحبه‌ای گفته که والدینش از طبقهٔ پایین جامعه بودند و برای همه‌چیز سخت تلاش می‌کردند.^[۵][۶] او از ۱۱ سالگی در مدرسه خصوصی دخترانه کاتولیکی به نام صومعه قلب مقدس شرکت کرد.^[۷] گاگا خودش را در دبیرستان «بسیار فداکار، بسیار درس‌خوان، بسیار منظم» اما همچنین «کمی بی‌اعتماد به‌نفس» توصیف کرده است؛ او خودش را شخص مطرودی می‌دانست و به‌خاطر «بسیار عصبانی یا بیش از حد غیرعادی» بودن مورد تمسخر قرار می‌گرفت.^[۸]

گاگا از چهار سالگی شروع به نواختن پیانو کرد زیرا مادرش اصرار داشت او «یک زن جوان با فرهنگ» شود. او در دوران کودکی خودش پیانو را آموزش می‌دید و تمرین می‌کرد. پدر و مادرش او را ترغیب به فراگرفتن موسیقی می‌کردند و به همین خاطر گاگا را در اردوی هنرهای خلاقانه ثبت نام کردند.^[۹] گاگا در نوجوانی در کلاب‌های شبانه اجرا می‌کرد.^[۱۰] او همچنین در نمایش‌های دبیرستان با نام انسان‌ها و عروسک‌ها و یک اتفاق خنده‌دار در راه ورود به انجمن بازی کرد.^[۱۱] گاگا به مدت ده سال فنون بازیگری متد را در مؤسسه تئاتر و فیلم لی استراسبرگ آموخت.^[۱۲] او در این مدت برای نقش‌های متعدد بازیگری و تئاتر تست می‌داد ولی در بیشتر آن‌ها رد می‌شد. با این حال در سال ۲۰۰۱ توانست در نقش کوتاه دانش‌آموز دبیرستانی در نهمین فصل از مجموعه تلویزیونی سوپرانوز با عنوان «د تل‌تیل موزی‌دل» بازی کند.^[۱۳][۱۴]

در سال ۲۰۰۳، گاگا خیلی زود در ۱۷ سالگی برای پروژه هنرهای مشارکتی ۲۱ که یک مدرسه موسیقی در مدرسه هنر تیش واقع در دانشگاه نیویورک (NYU) بود پذیرفته شد و در سالن‌های اقامت دانشگاه نیویورک زندگی می‌کرد. گاگا در آنجا موسیقی آموخت و با نوشتن مقالاتی در مورد هنر، مذهب، مسائل اجتماعی و سیاسی از جمله پایان‌نامه‌ای دربارهٔ هنرمندانی مانند اسپنسر تونیک و دیمین هرست، مهارت‌های ترانه‌سرایی خود را بهبود بخشید.^[۱۵][۱۶] در سال ۲۰۰۵، گاگا در ۱۹ سالگی در نیمسال دوم سال دوم از تحصیلش، از دانشگاه انصراف داد تا برای فعالیتش در موسیقی تمرکز کند.^[۱۷] در آن سال، او همچنین نقش یک مشتری غذاخوری از همه‌جا بی‌خبر را برای نمایش تلویزیونی واقعیت‌نمای نقاط جوش در شبکهٔ ام‌تی‌وی بازی کرد.^[۱۸]

گاگا در سال ۲۰۱۴ گفت که در ۱۹ سالگی زمانی که در حال یادگیری موسیقی بوده، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته که بعداً مجبور شد تحت درمان‌های ذهنی و فیزیکی باشد.^[۱۹] این حادثه موجب شد گاگا به اختلال اضطراب پس از سانحه دچار شود. او می‌گوید حمایت‌های پزشکان، خانواده و دوستان به او کمک کرده تا بهبود یابد.^[۲۰] گاگا در سال ۲۰۲۱ جزئیات بیشتری در مورد این حادثه گفت؛ از جمله «شخصی که به من تجاوز کرد مرا باردار گوشه‌ای رها کرد چون حالت تهوع داشتم و استفراغ می‌کردم. چون مورد سوءاستفاده قرار گرفته بودم. من برای چندین ماه در استودیویی محبوس شده بودم.»^[۲۱]

۲۰۰۵–۲۰۰۷: آغاز فعالیت حرفه‌ای

در سال ۲۰۰۵، گاگا برای کتابی صوتی همراه با رمان کودکانهٔ به نام پورتال این د پارک دو ترانه با خوانندهٔ هیپ هاپ یعنی ملی مل ضبط کرد.^[۲۲] او با چندتا از دوستانش از دانشگاه نیویورک گروهی به نام اس‌جی‌بند تشکیل دادند.^[۱۱][۲۳] آنها در نیویورک برنامه‌های موسیقی برگزار می‌کردند و یکی از گروه‌های ماندگار کلوپ لوئر ایست ساید بودند.^[۱۱] پس از اجرا در تالار مشاهیر ترانه‌سرایی در ۲۰۰۶، یک استعدادیاب گاگا را به همکاری با تهیه‌کنندهٔ موسیقی راب فوزاری پیشنهاد کرد.^[۲۴] گاگا با او همکاری کرد و به توسعه ترانه‌هایش و ساختن موسیقی جدید کمک کرد.^[۲۵] تهیه‌کننده گفت که آن‌ها روابط عاشقانه‌ای را در مهٔ ۲۰۰۶ آغاز کردند و ادعا کرد نخستین کسی بوده که او را «لیدی گاگا» (برگرفته از «رادیو گا گا» اثر کوئین) صدا زده‌است.^[۲۶] رابطهٔ عاشقانه آن‌ها تا ژانویه ۲۰۰۷ ادامه داشت.^[۲۷]

گاگا هنگام اجرا در لولاپالوزا ۲۰۰۷

فوزاری و گاگا برای پیشرفت مسیر شغلی گاگا شرکتی را تأسیس کردند.^[۲۶] آن‌ها چندین قطعه الکتروپاپ را ضبط و تهیه کردند و آنها را برای مدیران اجرایی صنعت موسیقی ارسال کردند. رئیس هنرمندان و رپرتوار (A&R) در دف جم رکوردینگز به آنها پاسخ مثبت داد و گاگا در سپتامبر ۲۰۰۶ قراردادی با دف جم بست.^[۲۸][۲۹] سه ماه پس از بستن قرارداد، او از ناشر بیرون آمد^[۳۰] و برای کریسمس به خانه خانوادگی خود بازگشت. گاگا اجرا در نمایش‌های نئو-بورلسک را آغاز کرد که از نظرش، این کار متجلی استقلال خودش بود.^[۳۱] در طول این مدت، او با هنرمندی به‌نام لیدی استارلایت آشنا شد که به او در قالب شخصیت‌پردازی‌اش بر روی استیج کمک کرد.^[۳۲] این دو در مکان‌های کلوپ مرکز شهر مانند مرکوری لنج، د بیتر اند و تالار موسیقی راک‌وود شروع به اجرا کردند. قطعه موسیقی اجرای زنده آن‌ها به‌نام «لیدی گاگا و نمایش ستاره‌ای» و «نمایش نهایی راک شو پاپ بورلسکو» شناخته می‌شد که ادای احترامی به هنرمندان مختلف دههٔ ۱۹۷۰ میلادی بود.^[۳۳][۳۴] آنها همچنین در فستیوال موسیقی لولاپالوزا ۲۰۰۷ اجرا کردند.^[۳۳]

گاگا که در ابتدا بر روی موسیقی رقص الکترونیک و آوانگارد تمرکز داشت، به تدریج علاقهٔ خود را به موسیقی راک نشان داد. ترکیب ملودی‌های پاپ و استایل گلم راک موسیقی‌دان انگلیسی دیوید بویی و کوئین را در ترانه‌های خود گنجاند. در طول مدتی که گاگا و استارلایت در حال اجرای نمایش بودند، فوزاری همچنان به ساخت ترانه‌هایی که او خلق کرده بود ادامه داد و آنها را برای وینسنت هربرت، تهیه‌کننده و مدیر اجرایی موسیقی ارسال کرد.^[۳۵] در نوامبر ۲۰۰۷، هربرت با گاگا قراردادی در ناشر موسیقی خود با نام استریم‌لاین رکوردز، (نام تجاری اینترسکوپ رکوردز که در همان ماه تأسیس شده بود) بست.^[۳۶] گاگا بعداً هربرت را به‌عنوان مردی که او را کشف کرد معرفی کرد.^[۳۷] گاگا در طول دورهٔ کارآموزی به عنوان ترانه‌نویس برای انتشارات فیمس میوزیک مشغول به کار بود و بعداً با یک قرارداد از ناشر موسیقی با سونی/ای‌تی‌وی روبرو شد. در نتیجه، او برای نوشتن ترانه‌هایی برای بریتنی اسپیرز، نیو کیدز آن د بلاک، فرگی و پوسی‌کت دالز استخدام شد.^[۳۸] در اینترسکوپ، موسیقی‌دان ایکان هنگامی که او آوازی ابتدایی برای یکی از قطعه‌های او در استودیو می‌خواند، تحت تأثیر توانایی‌های خوانندگی‌اش قرار گرفت.^[۳۹] ایکان جیمی آیوین، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل اینترسکوپ گفن ای‌اندام رکوردز (یک شرکت برادر برای دف جم) را متقاعد کرد تا با بستن قرارداد گاگا با ناشر خود کان‌لایو، معامله‌ای مشترک را امضا کند.^[۳۰][۴۰]

در اواخر سال ۲۰۰۷، گاگا با آهنگساز و تهیه‌کننده ردوان آشنا شد و با او ملاقات کرد.^[۴۱] گاگا به مدت یک هفته در استودیوی ضبط با او در تهیه نخستین آلبوم خود همکاری کرد و قراردادی با چری‌تری رکوردز، (ناشری از اینترسکوپ که توسط تهیه‌کننده و ترانه‌نویس مارتین کیرزنباوم تأسیس شد) بست؛ او همچنین چهار ترانه با مارتین کیرزنباوم نوشت.^[۳۸] با وجود اطمینان از معاملهٔ ضبط، او گفت که برخی از ایستگاه‌های رادیویی موسیقی او را بسیار «با نشاط»، «رقص محور» و «زیرزمینی» برای بازار جریان اصلی می‌دانند؛ او پاسخ داد: «اسم من لیدی گاگا است، من برای سال‌ها در صحنه موسیقی بوده‌ام، و به شما می‌گویم، این همان‌چیزی است که پس از آن هم خواهد بود.»^[۷]

۲۰۰۸–۲۰۱۰: دست‌آورد بزرگ با شهرت و هیولای شهرت

در سال ۲۰۰۸، گاگا به لس‌آنجلس نقل مکان کرد تا به‌صورت گسترده‌تر با ناشر موسیقی خود برای تکمیل نخستین آلبوم با نام شهرت همکاری و تیمی هنری به نام هاوس آف گاگا را ایجاد کند.^[۴۲][۴۳] شهرت در ۱۹ اوت ۲۰۰۸ منتشر شد،^[۴۴] و در صدر جدول فروش اتریش، کانادا، آلمان، ایرلند، سوئیس و پادشاهی متحده قرار گرفت و همچنین در نامش در میان پنج‌تای برتر جدول استرالیا و ایالات متحده بود.^[۴۵][۴۶] دو تک‌آهنگ نخست آلبوم، «فقط برقص» و «پوکر فیس» ،^[۴۷] در ایالات متحده،^[۴۸] استرالیا،^[۴۹] کانادا^[۵۰] و پادشاهی متحده به رتبهٔ یک رسیدند.^[۵۱] «پوکر فیس» با فروش ۹٫۸ میلیون نسخه در آن سال، پرفروش‌ترین تک‌آهنگ جهان در سال ۲۰۰۹ بود و توانست با ماندگاری ۸۳ هفته در جدول ترانه‌های دیجیتال مجله بیلبورد، رکورد ماندگارترین تک‌آهنگ را در جدول ترانه‌های دیجیتال به ثبت برساند.^[۵۲][۵۳] سه تک‌آهنگ دیگر، «اه اه (چیز دیگری برای گفتن ندارم)»، «بازی عشق» و «پاپاراتزی» از آلبوم منتشر شدند؛^[۵۴] آخرین تک‌آهنگ در آلمان به رتبهٔ نخست جدول رسید.^[۵۵] نسخه‌های ریمیکس‌شده تک‌آهنگ‌های شهرت به جز «اه اه (چیز دیگری برای گفتن ندارم)»، در اوت ۲۰۰۹ در آلبوم هیت‌میکسز قرار گرفتند.^[۵۶] در پنجاه و دومین مراسم جایزه گرمی، شهرت و «پوکر فیس» به ترتیب جایزه بهترین آلبوم رقص/الکترونیک و بهترین ضبط رقص را کسب کردند.^[۵۷]

گاگا در سال ۲۰۱۰ تور مانستر بال را اجرا کرد. این تور ۲۲۷ میلیون دلار درآمد کسب کرد و به بالاترین درآمد تور کنسرت برای یک هنرمند اصلی تبدیل شد.^[۵۸]

در سال ۲۰۰۹، گاگا در کنسرت‌های اروپا و اقیانوسیهٔ تور دال دامینیشن از پوسی‌کت دالز به‌عنوان هنرمند افتتاحیهٔ اجراها حضور داشت، و بعدها در تور فیم بال خودش که از مارس تا سپتامبر ۲۰۰۹ ادامه داشت به اجرا پرداخت.^[۵۹] او در طول اجرا برای این تور، هشت ترانه برای هیولای شهرت که نسخهٔ مجدد آلبوم شهرت بود، نوشت.^[۶۰] این ترانه‌های جدید در ۱۸ نوامبر ۲۰۰۹ به صورت ئی‌پی منتشر شدند.^[۶۱] نخستین تک‌آهنگ آن، «عاشقانه بد»، یک ماه زودتر از ئی‌پی منتشر شد^[۶۲] و در کانادا و^[۵۰] پادشاهی متحده،^[۵۱] در رتبهٔ نخست و ایالات متحده،^[۴۸] استرالیا^[۶۳] و نیوزیلند در رتبهٔ دوم قرار گرفت.^[۶۴] پس از آن «تلفن» به همراه بیانسه به عنوان دومین تک‌آهنگ از ئی‌پی منتشر و به چهارمین رتبهٔ یک گاگا در پادشاهی متحده تبدیل شد.^[۶۵][۶۶] سومین تک‌آهنگ آن «آلهاندرو»،^[۶۷] در فنلاند به رتبه نخست رسید^[۶۸] و هنگامی که موزیک ویدئوی آن را اتحادیه کاتولیک یک کفرگویی دانست، باعث ایجاد جنجال و حواشی‌هایی شد.^[۶۹] هر دو قطعه به پنج‌تای برتر جدول ایالات متحده رسیدند.^[۴۸] موزیک ویدئوی «عاشقانه بد» در آوریل ۲۰۱۰ به پربیننده‌ترین ویدئو در یوتیوب تبدیل شد و در اکتبر، گاگا به نخستین شخص با بیش از یک میلیارد بازدید کلی در یوتیوب تبدیل شد.^[۷۰][۷۱] در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۰، او هشت جایزه از ۱۳ نامزدی، از جمله ویدئوی سال برای «عاشقانه بد» را کسب کرد.^[۷۲] او برای یک سال دریافت‌کنندهٔ بیشترین نامزدی یک هنرمند بود و نخستین زنی بود که در همان مراسم دو نامزدی در رشتهٔ ویدئوی سال داشت.^[۷۳] هیولای شهرت برنده بهترین آلبوم آواز پاپ و «عاشقانه بد» برنده بهترین اجرای آوازی پاپ زن و بهترین موزیک ویدئو از پنجاه و سومین مراسم جایزه گرمی شدند.^[۷۴]

در سال ۲۰۰۹، گاگا ۱۵۰ هفته را در جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا گذراند و یک رکورد به نام خود ثبت کرد و همچنین با فروش ۱۱٫۱ میلیون آثار از طریق دانلود، نام خود را در رکوردهای جهانی گینس ثبت کرد و بیشترین دانلود در یک سال اخیر ایالات متحده با نام خودش بود.^[۷۵][۷۶] شهرت و هیولای شهرت از آن زمان تاکنون بیش از ۱۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته‌اند.^[۷۷][۷۸] این موفقیت باعث شد تا گاگا دومین تور کنسرت خود یعنی تور مانستر بال را در سراسر جهان آغاز کند و آلبوم ریمیکس که آخرین ضبط او با چری‌تری رکوردز^[۷۹] و از پرفروش‌ترین آلبوم‌های رمیکس در تمام دوران بود را منتشر کند.^[۸۰][۸۱] تور مانستر بال از نوامبر ۲۰۰۹ تا مه ۲۰۱۱ برگزار شد و ۲۲۷٫۴ میلیون دلار درآمد کسب کرد که بالاترین درآمد برای تور کنسرت برای یک هنرمند اصلی بود.^[۵۸][۸۲] کنسرت‌های اجرا شده مدیسن اسکوئر گاردن در شهر نیویورک برای یک ویژه برنامه تلویزیونی اچ‌بی‌او با عنوان لیدی گاگا تور مانستر بال را تقدیم می‌کند: در مدیسن اسکوئر گاردن فیلم‌برداری شد.^[۸۳] گاگا همچنین ترانه‌هایی از آلبوم‌های خود را در رویال ورایتی پرفورمنس ۲۰۰۹، پنجاه و دومین مراسم جایزه گرمی و جوایز بریت ۲۰۱۰ اجرا کرد.^[۸۴] پیش از مرگ مایکل جکسون، گاگا قرار بود در قسمتی از مجموعه کنسرت‌های جکسون با نام این آخرش است در ورزشگاه او۲ آرنا بریتانیا اجرا داشته‌باشد، اما لغو شد.^[۸۵]

در طول این دوران، گاگا به کار تجارت پرداخت و با شرکت الکترونیکی مصرفی مانستر کیبل برای تولید هدفون‌های توگوشی و روکش‌دارشده با جواهر همکاری کرد.^[۸۶] او همچنین در ژانویه ۲۰۱۰ با شرکت پولاروید در مقام سرپرست هنری همکاری کرد و همچنین انتشار مجموعه‌ای از محصولات عکس‌برداری به نام گری لیبل را اعلام کرد.^[۸۷][۸۸] همکاری او با تهیه‌کننده موسیقی و دوست‌پسر سابقش راب فوزاری به دادخواستی علیه تیم تولیدی او یعنی مرمید میوزیک ال‌ال‌سی منجر شد. در سال ۲۰۱۰، فوزاری ادعا کرد که حق ۲۰٪ سهم درآمد شرکت را دارد، اما دادگاه عالی نیویورک هم دادخواست فوزاری و هم دادخواست متقابل گاگا را رد کرد.^[۸۹][۹۰] در طول این مدت، گاگا از لحاظ سلامتی به بیماری لوپوس مبتلا شد، اما اعلام کرد که تحت تأثیر علائم بیماری قرار نگرفته و امیدوار است که نوعی سبک زندگی سالم داشته باشد.^[۹۱][۹۲]

۲۰۱۱–۲۰۱۴: اینگونه زاده شده‌ام، آرت‌پاپ و گونه به گونه

در فوریه ۲۰۱۱، گاگا «این‌گونه زاده شده‌ام» را به‌عنوان تک‌آهنگ آغازین نخستین آلبوم استودیویی‌اش با همین نام منتشر کرد. این ترانه در عرض پنج روز بیش از یک میلیون نسخه فروخت و رکورد جهانی گینس برای سریع‌ترین فروش تک‌آهنگ را در آی‌تیونز ثبت کرد.^[۹۳] این تک‌آهنگ در رتبهٔ نخست ۱۰۰تای داغ بیلبورد آغاز به کار کرد و به ۱۰۰۰مین تک‌آهنگ رتبه یک در تاریخچه این جدول تبدیل شد.^[۹۴] دو ماه بعد تک‌آهنگ «یهودا»،^[۹۵] و «لبه افتخار» به عنوان سومین تک‌آهنگ آلبوم عرضه شدند.^[۹۶] هر دو به ۱۰تای برتر جدول فروش ایالات متحده و پادشاهی متحده رسیدند.^[۴۸][۵۱] موزیک ویدئوی «لبه افتخار»، برخلاف آثار قبلی‌اش، او را در حال فرار از آتش و رقصیدن و قدم زدن در یک خیابان تنها بدون رقص‌آرایی پیچیده و رقصنده‌های پشتیبان به تصویر می‌کشد.^[۹۷]

گاگا هنگام اجرای اینگونه زاده شده‌ام در سیدنی، استرالیا

اینگونه زاده شده‌ام در ۲۳ مه ۲۰۱۱ منتشر شد،^[۹۵] و با فروش بیش از ۱٫۱ میلیون نسخه در هفته نخست انتشار، در جایگاه اول بیلبورد ۲۰۰ آغاز به کار کرد.^[۹۸] این آلبوم هشت میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت و نامزد دریافت سه جایزهٔ گرمی، از جمله سومین نامزدی متوالی گاگا برای آلبوم سال شد.^{[۹۹][۱۰۰]} رولینگ استون در سال ۲۰۲۰ این آلبوم را در فهرست «۵۰۰ آلبوم برتر تمام اعصار رولینگ استون» قرار داد.^[۱۰۱] اینگونه زاده شده‌ام با انتشار تک‌آهنگ‌های «تو و من» و «ازدواج با شب» تبلیغ شد،^[۱۰۲] که به ترتیب در ایالات متحده به رتبهٔ شش و ۲۹ رسیدند.^[۴۸] گاگا در ژوئیه ۲۰۱۱ هنگام فیلمبرداری موزیک ویدئوی «ازدواج با شب»، با بازیگر تیلور کینی آشنا و با او وارد رابطهٔ عاشقانه شد.^{[۱۰۳][۱۰۴]} او همچنین در آوریل ۲۰۱۲ تور بورن دیس وای بال را آغاز کرد که قرار بود در ماه مارس بعد به برگزار شود، اما وقتی که گاگا تاریخ‌های باقی مانده را به دلیل پارگی لابرال در ناحیه ران راست لغو کرد و نیاز به جراحی داشت، تور یک ماه زودتر به پایان رسید.^[۱۰۵] این تور در سراسر جهان ۱۸۳٫۹ میلیون دلار درآمد کسب کرد؛^[۱۰۶] مبلغ بازپرداخت برای لغو تور ۲۵ میلیون دلار تخمین زده شد.^[۱۰۷]

در سال ۲۰۱۱، گاگا با تونی بنت در نسخه جاز ترانهٔ «بانوی ولگرد» همکاری کرد.^[۱۰۸] همچنین با التون جان در «سلام سلام» برای فیلم بلند نومئو و ژولیت،^[۱۰۹] و با د لنلی آیلند و جاستین تیمبرلیک در «۳ مسیر (قاعده طلایی)» همکاری کرد.^[۱۱۰] او همچنین در آن سال کنسرتی در تالار شهر سیدنی استرالیا برای تبلیغ اینگونه زاده شده‌ام و جشن ۶۵ سالگی بیل کلینتون رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده اجرا کرد.^[۱۱۱] در ماه نوامبر، او در ویژه برنامه تلویزیونی شکرگذاری با عنوان ا وری گاگا تنکس‌گیوینگ حضور داشت که ۵٫۷ میلیون بیننده آمریکایی را به خود کشاند و باعث انتشار چهارمین ئی‌پی‌اش یعنی ا وری گاگا هالیدی شد.^[۱۱۲] در سال ۲۰۱۲، گاگا به صورت مهمان در یک نسخه انیمیشنی از خودش در قسمتی از سیمپسون‌ها به نام «لیزا گز گاگا» نقش‌آفرینی کرد،^[۱۱۳] و در فیلم‌های مستند د زن آف بنت و کیتی پری: بخشی از من حضور داشت.^{[۱۱۴][۱۱۵]} او نخستین عطر خود با نام لیدی گاگا فیم و سپس به دنبال آن دومین عطرش با نام او د گاگا را در سال ۲۰۱۴ عرضه کرد. هر دو عطر با مشارکت کوتی اینکورپوریتد عرضه شدند.^{[۱۱۶][۱۱۷]}

گاگا کار بر روی سومین آلبوم استودیویی‌اش آرت‌پاپ را در اوایل ۲۰۱۲ در طول تور بورن دیس وای بال آغاز کرد؛ او ساخت این آلبوم را منعکس‌کردن «یک شب در کلاب» توصیف کرد.^{[۱۱۸][۱۱۹][۱۲۰]} در اوت ۲۰۱۳، گاگا تک‌آهنگ آغازین آلبوم، «تشویق» را منتشر کرد،^[۱۲۱] که در مجارستان به رتبه یک، در ایالات متحده به رتبه چهار و در پادشاهی متحده به رتبه پنج رسید.^{[۵۱][۴۸][۱۲۲]} سپس در اکتبر ویدئویی متنی برای قطعه «هاله» از آرت‌پاپ برای همراهی با فیلم ماچته می‌کشد به کارگردانی رابرت رودریگز منتشر شد. او در این فیلم نقش یک آدمکش به نام لا کمیلین را بازی می‌کند.^[۱۲۳] این فیلم با نقدهای منفی منتقدان همراه بود و کمتر از نیمی از بودجهٔ ۳۳ میلیون دلاری خود را به فروش رساند.^{[۱۲۴][۱۲۵]} دومین تک‌آهنگ آرت‌پاپ یعنی «هر کاری می‌خواهی بکن» با حضور خواننده آر. کلی در اواخر همان ماه منتشر شد،^[۱۲۶] و در صدر جدول‌های مجارستان قرار گرفت و به رتبه ۱۳ در ایالات متحده رسید.^{[۴۸][۱۲۷]} در سال ۲۰۱۹، گاگا در اتهاماتی که علیه آر. کلی مربوط به سوءاستفاده جنسی از چندین زن وارد شده بود، این ترانه را از همه پلت‌فرم‌های پخش استریم حذف کرد؛ گاگا برای اینکه با او همکاری کرده بود عذرخواهی کرد.^[۱۲۸] آرت‌پاپ در ۶ نوامبر ۲۰۱۳ منتشر شد و با بازخوردهای مختلفی همراه بود.^[۱۲۹] هلن براون از دیلی تلگراف از گاگا برای ساخت آلبوم دیگری در مورد شهرتش انتقاد کرد و به اصالت این اثر تردید داشت، اما آن را «عالی برای رقص» می‌دانست.^[۱۳۰] آلبوم در جایگاه نخست جدول بیلبورد ۲۰۰ ایالات متحده آغاز به کار کرد و تا ژوئیه ۲۰۱۴ بیش از ۲٫۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته بود.^{[۱۳۱][۱۳۲]} «جی.یو.وای.» به عنوان سومین تک‌آهنگ از آلبوم در مارس ۲۰۱۴ منتشر شد و در رتبه ۷۶ جدول ایالات متحده قرار گرفت.^{[۴۸][۱۳۳]}

با دوره گونه به گونه، گاگا (که در اینجا در حال اجرای نمایش‌های تور گونه به گونه است) شروع به بازنگری در تصویر عمومی خود کرد.^[۱۳۴]

گاگا در نوامبر ۲۰۱۳ میزبان یک قسمت از پخش زنده شنبه شب بود و ترانه‌های «هر کاری می‌خواهی بکن» (همراه کلی) و «کولی» از آلبوم را اجرا کرد.^[۱۳۵] پس از برگزاری دومین ویژه برنامه تلویزیونی روز شکرگذاری در ای‌بی‌سی با نام لیدی گاگا و ماپت‌ها نمایش دیدنی کریسمس، او اجرای ویژه‌ای از «هر کاری می‌خواهی بکن» را با کریستینا آگیلرا در فصل پنجم نمایش استعدادیابی آمریکایی د ویس اجرا کرد.^{[۱۳۶][۱۳۷]} در مارس ۲۰۱۴، گاگا یک کنسرت اقامتی هفت روزه داشت.^[۱۳۸] دو ماه بعد، او با استفاده از مفاهیمی از رویداد تبلیغاتی آرت‌ریو، شروع به آغاز تور آرت‌ریو: آرت‌پاپ بال کرد. این تور ۸۳ میلیون دلار فروش داشت و محل برگزاری آن شامل شهرهای لغوشده در برنامه سفر تور بورن دیس وی می‌شد.^[۱۳۹] در این مدت، گاگا از مدیر برنامهٔ طولانی‌مدت خود تروی کارتر به دلیل «اختلافات در دیدگاه» جدا شد،^[۱۴۰] و تا ژوئن ۲۰۱۴، مدیر برنامهٔ جدیدی از لیو نیشن انترتینمنت انتخاب کرد.^[۱۴۱] او برای مدت کوتاهی در فیلم شهر گناه: بانویی که به خاطرش می‌کشم به کارگردانی رودریگز نقش‌آفرینی کرد و با کمپینی به نام «لیدی گاگا برای ورساچه» به عنوان سفیر بهار-تابستان ۲۰۱۴ ورساچه منصوب شد.^{[۱۴۲][۱۴۳]}

در سپتامبر ۲۰۱۴، گاگا آلبومی جاز و مشترک با تونی بنت با نام گونه به گونه منتشر کرد. دوستی او با بنت و شیفتگی‌اش به موسیقی جاز از همان دوران کودکی الهام‌بخش این آلبوم بود.^[۱۴۴] قبل از انتشار آلبوم، تک‌آهنگ‌های «هرچیزی که می‌گذرد» و «عزیزم نمی‌توانم چیزی جز عشق به تو بدهم» از آلبوم منتشر شد.^[۱۴۵] گونه به گونه به‌طور کلی بازخوردهای مطلوبی دریافت کرد؛^[۱۴۶] کارولین سالیوان، روزنامه‌نگار نشریهٔ گاردین آوازهای گاگا را ستود و هوارد رایش از شیکاگو تریبون نوشت «گونه به گونه چیز واقعی را ارائه می‌دهد».^{[۱۴۷][۱۴۸]} این اثر سومین آلبوم رتبهٔ یک پیاپی گاگا در بیلبورد ۲۰۰ بود و^[۱۴۹] و جایزه گرمی بهترین آلبوم آوازی پاپ سنتی را دریافت کرد.^[۱۵۰] این دو با هم ویژه کنسرت تونی بنت و لیدی گاگا: اجرای زنده گونه به گونه را ضبط،^[۱۵۱] و از دسامبر ۲۰۱۴ تا اوت ۲۰۱۵ تور گونه به گونه را آغاز کردند.^[۱۵۲]

۲۰۱۵–۲۰۱۷: داستان ترسناک آمریکایی، جوآن و اجرای سوپر بول

در فوریهٔ ۲۰۱۵، گاگا با تیلور کینی نامزدی کرد.^[۱۵۳] پس از بازخوردهای ضد و نقیضی که آرت‌پاپ داشت، گاگا سبک و تصویر عمومی خود را تغییر داد. به گفتهٔ بیلبورد، این تغییر با انتشار گونه به گونه و برای اجرایش در هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار که در آن‌جا ترکیبی از ترانهٔ فیلم اشک‌ها و لبخندها را خواند، آغاز شد.^[۱۳۴] به گفتهٔ بیلبورد او یکی از بهترین اجراهای خود را داشت و در پلت‌فرم فیس‌بوک با بازخوردهای بسیاری همراه بود.^{[۱۵۴][۱۵۵]} او و داین وارن به‌صورت مشترک ترانهٔ «تا وقتی برایت اتفاق بیفتد» را برای مستند شکارگاه نوشتند، که برایش برندهٔ جایزه ستل‌لایت بهترین ترانه و نامزد دریافت جایزهٔ اسکار در رشتهٔ بهترین ترانه شدند.^[۱۵۶] گاگا در سال ۲۰۱۵ برندهٔ جایزهٔ زن سال بیلبورد و جایزهٔ آیکان معاصر در جوایز سالانهٔ تالار مشاهیر ترانه‌سرایان شد.^{[۱۵۷][۱۵۸]}

گاگا بیشتر اوایل زندگی خود را صرف بازیگری کرده بود و با بازی در داستان ترسناک آمریکایی: هتل به هدف خود رسید.^[۱۵۹] هتل پنجمین فصل از مجموعهٔ وحشت آنتولوژی داستان ترسناک آمریکایی است، که در آن گاگا نقش یک مالک هتل به نام الیزابت را بازی می‌کند.^{[۱۶۰][۱۶۱]} گاگا برای این نقش در این فصل، برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد.^[۱۵۹] او در فیلم مد کمپین بهاری ۲۰۱۶ تام فورد حضور داشت^[۱۶۲] و مهمان شمارهٔ ۹۹ مجله مد وی بود.^[۱۶۳] او همچنین جایزهٔ سردبیر سال را در جوایز مد لس آنجلس دریافت کرد.^[۱۶۴]

گاگا هنگام اجرا در تور جهانی جوآن در ۲۰۱۷

در فوریهٔ ۲۰۱۶، گاگا سرود ملی ایالات متحده را در سوپر بول ۵۰ اجرا کرد،^[۱۶۵] و برای ادای احترام به دیوید بویی فقید، در پنجاه و هشتمین مراسم جایزه گرمی اجرایی با همکاری اینتل و نیل راجرز داشت.^[۱۶۶] او در هشتاد و هشتمین دوره جوایز اسکار ترانهٔ «تا وقتی برایت اتفاق بیفتد» را اجرا کرد که در آن‌جا توسط جو بایدن معرفی شد و در صحنهٔ اجرا ۵۰ نفر از افرادی که از تجاوز جنسی رنج برده بودند، او را همراهی کردند.^[۱۶۷] او در آوریل همان سال به دریافت جایزهٔ هنرمند در جوایز آموزشی جین اورتنر از موزه گرمی مفتخر شد. این جایزه برای هنرمندانی است که از طریق هنر اشتیاق و فداکاری خود را در جهت آموزش نشان داده‌اند.^[۱۶۸] نامزدی او با تیلور کینی در ژوئیه پایان یافت؛ او بعداً گفت که حرفه‌اش با روابط آن‌ها تداخل داشته‌است.^[۱۶۹]

گاگا در فصل ششم مجموعهٔ داستان ترسناک آمریکایی: رونوک نقش یک جادوگر به نام اسکویک را بازی می‌کند،^[۱۷۰] که از سپتامبر تا نوامبر ۲۰۱۶ ادامه داشت.^{[۱۷۱][۱۷۲]} نقش او در فصل پنجم این مجموعه بر موسیقی پیش روی او تأثیرگذار بود و او را وادار به نمایش «هنر تاریکی» کرد.^[۱۷۳] در سپتامبر ۲۰۱۶، او تک‌آهنگ آغازین «توهم کامل» از پنجمین آلبوم استودیویی‌اش را منتشر کرد که در جایگاه نخست جدول‌های فرانسه قرار گرفت و در ایالات متحده به رتبهٔ ۱۵ رسید.^{[۱۷۴][۱۷۵][۱۷۶]} آلبومش جوآن، به‌نام عمهٔ فقید گاگا، که الهام‌بخشی برای موسیقی‌اش بود، نام‌گذاری شد.^[۱۷۷] این آلبوم در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۶ منتشر شد و به چهارمین آلبوم گاگا در بیلبورد ۲۰۰ تبدیل شد که به صدر جدول فروش ایالات متحده رسیده و او را به نخستین هنرمند زنی تبدیل کرد که در دههٔ ۲۰۱۰ چهار بار به رتبهٔ نخست جدول ایالات متحده رسیده‌است.^[۱۷۸] دومین تک‌آهنگ آلبوم، «یک میلیون دلیل»، یک ماه پس از آلبوم منتشر شد و به رتبهٔ چهارم جدول ایالات متحده رسید.^{[۱۷۶][۱۷۹]} او بعداً در سال ۲۰۱۸ نسخهٔ پیانوی قطعه «جوآن» از آلبوم را منتشر کرد،^[۱۸۰] که برنده یک جایزهٔ گرمی در رشتهٔ بهترین اجرای پاپ تک‌نفره شد.^[۱۸۱] گاگا برای تبلیغ از آلبوم، تور سه‌روزهٔ دایو بار را آغاز کرد.^[۱۸۲]

گاگا در ۵ فوریهٔ ۲۰۱۷ ترانه‌هایی را در نمایش بین دو نیمه سوپر بول ۵۱ اجرا کرد. در این اجرای مهم صدها هواپیمای بدون سرنشین نورپرداز با اشکال مختلف در آسمان بالای ورزشگاه رلاینت هیوستون شکل گرفت—که نخستین باری است هواپیمای رباتیک در برنامهٔ سوپر بول ظاهر می‌شد.^[۱۸۳] این نمایش در ایالات متحده ۱۱۷٫۵ میلیون بیننده به خود جذب کرد.^[۱۸۴] این اجرا باعث شد ترانه‌های گاگا ۴۱۰٬۰۰۰ دانلود در ایالات متحده افزایش داشته باشد و برای اجرا نامزد دریافت جایزهٔ امی شد.^{[۱۸۵][۱۸۶]} سی‌بی‌اس اسپورتز اجرای او را دومین اجرای برتر در تاریخ نمایش‌های بین دو نیمهٔ سوپر بول انتخاب کرد.^[۱۸۷] در آوریل، گاگا کنسرتی را در جشنواره موسیقی و هنر دره کواچلا اجرا کرد.^[۱۸۸] او همچنین تک‌آهنگ مستقل «درمان» را منتشر کرد که در استرالیا به ۱۰تای برتر جدول فروش رسید.^{[۱۸۹][۱۹۰]} در اوت، گاگا تور جهانی جوآن را آغاز کرد که پس از نمایش بین دو نیمهٔ سوپر بول اعلام شده بود.^[۱۹۱] مراحل ساخت جوآن و آماده‌سازی برای نمایش اجرای بین دو نیمهٔ سوپر بول در مستند گاگا: پنج فوت دو اینچ نمایش داده شد. این مستند در سپتامبر همان سال برای نخستین بار در نتفلیکس به نمایش درآمد.^[۱۹۲] در طول فیلم، او نشان داد که از درد مزمن رنج می‌برد که بعداً مشخص شد اثر یک بیماری مزمن به‌نام فیبرومیالژیا است.^[۱۹۳] در فوریهٔ ۲۰۱۸، این بیماری باعث شد که گاگا ده نمایش آخر تور جهانی جوآن را لغو کند که در نهایت از ۸۴۲۰۰۰ بلیت فروخته‌شده، ۹۵ میلیون دلار کسب درآمد کرد.^{[۱۹۴][۱۹۵]}

۲۰۱۸–۲۰۱۹: ستاره‌ای متولد شده‌است و اقامت لاس وگاس

در مارس ۲۰۱۸، گاگا از راهپیمایی کنترل اسلحهٔ راهپیمایی برای زندگی ما در واشینگتن دی.سی. حمایت کرد،^[۱۹۶] و بازخوانی «ترانه تو» از التون جان را برای آلبوم بزرگداشت جان به‌نام نوسازی‌کردن منتشر کرد.^[۱۹۷] در اواخر همان سال، او در نقش یک خواننده کوشا به نام الی در درام موزیکال عاشقانه ستاره‌ای متولد شده‌است به کارگردانی بردلی کوپر، (بازسازی‌شده فیلمی به همین نام در سال ۱۹۳۷) به ایفای نقش پرداخت. این فیلم به رابطهٔ الی با خواننده جکسون مین (با بازی کوپر) می‌پردازد.^[۱۹۸] کوپر پس از دیدن اجرای گاگا در یک جشن برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای سرطان، به او نزدیک شد؛ گاگا که شیفتهٔ کار کوپر بود و او را تحسین می‌کرد، برای به تصویر کشیدن اعتیاد و افسردگی با این پروژه موافقت کرد.^{[۱۹۹][۲۰۰]} ستاره‌ای متولد شده‌است در جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز ۲۰۱۸ به نمایش درآمد و در اکتبر همان سال در سراسر جهان اکران شد.^[۲۰۱] نقش‌آفرینی گاگا در فیلم با تحسین گسترده منتقدان همراه بود و پیتر بردشاو از گاردین با بیان «توانایی گاگا در نقش یک فرد عادی، بخشی از نقش‌آفرینی سلبریتی فرازمینی در بالاترین سطح است»، فیلم را «به‌طور جسارت آمیز قابل تماشا» خواند؛^[۲۰۲] استفانی زاکارک از مجلهٔ تایم به همین نحو «نقش‌آفرینی کوبنده» و بدون داشتن آرایش، کلاه گیس و لباس خاص گاگا را «پرجذبه» خواند.^[۲۰۳] گاگا برای این نقش‌آفرینی نامزد دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر از اسکار، گلدن گلوب، انجمن بازیگران و بفتای شد که توانست جایزهٔ بهترین بازیگر زن از هیئت ملی بازبینی فیلم و انتخاب منتقدان را کسب کند.^[۲۰۴]

گاگا در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۸ قبل از افتتاحیهٔ ستاره‌ای متولد شده‌است

گاگا و کوپر به صورت مشترک بسیاری از ترانه‌های موسیقی متن ستاره‌ای متولد شده‌است را نوشتند و تهیه‌اش را بر عهده داشتند و گاگا اصرار داشت آن‌ها در این فیلم به صورت زنده اجرا کنند.^[۲۰۵] تک‌آهنگ آغازین موسیقی متن، «کم‌عمق» که توسط گاگا و کوپر اجرا شده‌است، در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸ منتشر شد.^[۲۰۶] این تک‌آهنگ در صدر جدول کشورهای مختلف از جمله استرالیا، پادشاهی متحده و ایالات متحده قرار گرفت.^[۲۰۷] موسیقی متن فیلم که شامل ۳۴ قطعه از جمله ۱۹ ترانه است، به‌طور کلی نظرات مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد؛^[۲۰۸] مارک کندی از واشینگتن پست آن را «یک شگفتی پنج ستاره» و بن بومونت-توماس از گاردین آن را «کلاسیک‌های ناگهانی پر از قدرت احساسی گاگا» توصیف کرد.^{[۲۰۹][۲۱۰]} از لحاظ تجاری، موسیقی متن فیلم در رتبه نخست جدول فروش ایالات متحده آغاز به کار کرد و گاگا را به نخستین هنرمند زن با پنج آلبوم رتبهٔ یک ایالات متحده در دههٔ ۲۰۱۰ تبدیل کرد، و رکوردی که با تیلور سوئیفت به عنوان بیشترین رقم برای هر هنرمند زن در این دهه داشت را شکست؛^[۲۱۱] این رکورد در سال ۲۰۱۹ توسط سوئیفت به تساوی رسید.^[۲۱۲] علاوه بر این، موسیقی متن در صدر جدول‌های فروش استرالیا، کانادا، ایرلند، نیوزیلند، سوئیس و پادشاهی متحده قرار گرفت.^[۲۱۳] تا ژوئن ۲۰۱۹ بیش از شش میلیون نسخه از موسیقی متن در سراسر جهان فروخته شده بود.^[۲۱۴] این آلبوم برندهٔ چهار جایزه گرمی—بهترین موسیقی متن تلفیقی برای رسانه تصویری، بهترین اجرای پاپ دونفره/گروهی و بهترین ترانه نوشته‌شده برای رسانه تصویری برای «کم‌عمق» و همچنین بهترین اجرای پاپ دونفره برای «دیگه هیچوقت نمی‌خوام عاشق بشم» —و یک جایزه بفتای بهترین موسیقی فیلم شد.^{[۱۸۱][۲۱۵][۲۱۶]} «کم‌عمق» برندهٔ جوایز اسکار و گلدن گلوب در رشتهٔ بهترین ترانه شد.^[۲۰۴] همچنین گاگا از سال ۲۰۱۹ عضوی از آکادمی علوم و هنرهای سینما در شاخه‌های بازیگری و موسیقی است.^[۲۱۷]

در اکتبر، گاگا نامزدی خود را با مأمور استعدادیابی کریستین کارینو که اوایل سال ۲۰۱۷ ملاقات کرده بود اعلام کرد.^[۲۱۸] آنها نامزدی‌شان را در فوریه ۲۰۱۹ پایان دادند.^[۲۱۹] گاگا برای اجرای نمایش در هتل و کازینوی مونته کارلو در لاس وگاس، یک قرارداد اقامتی دو ساله به نام لیدی گاگا انیگما بست.^[۲۲۰] این اقامت از دو نوع نماش تشکیل شده‌است: انیگما، که بر روی نمایش‌های سینمایی تمرکز دارد و شامل پرفروش‌ترین‌های او است،^[۲۲۱] و جاز و پیانو، که شامل قطعاتی از کتاب آواز بزرگ آمریکایی و نسخه‌های کاهش‌یافته به محتویات اصلی از ترانه‌های گاگا است. نمایش اقامتی انیگما در دسامبر ۲۰۱۸ و جاز و پیانو در ژانویه ۲۰۱۹ آغاز شدند.^[۲۲۲] گاگا اولین خط لوازم آرایشی وگانیسم خود با نام هاوس لباروچریز را در سپتامبر ۲۰۱۹ به‌طور انحصاری در آمازون راه‌اندازی کرد. این خط شامل ۴۰ محصول از جمله خط چشم مایع، براق‌کننده لب و برچسب ماسک صورت است که در فهرست پرفروش‌ترین رژ لب‌های آمازون به رتبه نخست رسید.^[۲۲۳]

۲۰۲۰–اکنون: کروماتیکا، عشق برای فروش و خاندان گوچی

در فوریه ۲۰۲۰، گاگا با کارآفرین مایکل پولانسکی وارد رابطه شد.^[۲۲۴] ششمین آلبوم استودیویی او، کروماتیکا، در ۲۹ مه ۲۰۲۰ منتشر شد که با بازخوردهای مثبتی از سوی منتقدان مواجه گردید.^{[۲۲۵][۲۲۶]} این آلبوم در رتبهٔ نخست جدول فروش ایالات متحده آغاز به کار کرد و به ششمین آلبوم رتبهٔ یک پیاپی گاگا در این کشور تبدیل شد و در بیش از دوازده کشور دیگر از جمله استرالیا، کانادا، فرانسه، ایتالیا و پادشاهی متحده به رتبهٔ نخست جدول رسید.^[۲۲۷] پیش از انتشار، کروماتیکا با دو تک‌آهنگ «عشق احمقانه» در ۲۸ فوریه ۲۰۲۰،^[۲۲۸] و و «بر من ببار» به همراه آریانا گرانده در ۲۲ مه معرفی شد.^[۲۲۹] تک‌آهنگ دومی جایزهٔ گرمی بهترین اجرای پاپ دونفره/گروهی را دریافت کرد و همچنین در رتبهٔ نخست جدول ایالات متحده آغاز به کار کرد و گاگا به سومین شخصی تبدیل شد که تک‌آهنگ‌هایش در سه دههٔ یعنی ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ در رتبهٔ نخست جدول قرار می‌گیرند.^{[۲۳۰][۲۳۱]} در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۲۰، او پنج جایزه، از جمله جایزه افتتاحیه تریکان برای هنرمندان موفق در زمینه‌های مختلف صنعت سرگرمی را برنده شد.^[۲۳۲] در سپتامبر ۲۰۲۰، گاگا در کمپین ویدئویی عطر وچی ویوا ولنتینو حضور داشت و یک نسخه بریده از قطعه «سینوس از بالا» از آلبوم کروماتیکا را به همراه گروهی از مدل‌ها آوازخوانی کرد.^[۲۳۳]

گاگا هنگام اجرا در د کروماتیکا بال در ۲۰۲۲

گاگا در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۰ حین تحلیف جو بایدن به عنوان چهل و ششمین رئیس‌جمهور ایالات متحده، سرود ملی ایالات متحده را خواند.^[۲۳۴] در فوریه سال ۲۰۲۱، سگ‌بان گاگا پس از اصابت گلوله‌ای در بیمارستان بستری شد. دو سگ بولداگ فرانسوی او دزدیده شدند و سگ سوم توانست فرار کند و در نهایت توسط پلیس پیدا شدند. گاگا ۵۰۰٬۰۰۰ دلار پاداش برای پیداکردن حیوانات خانگی خود اعلام کرد.^{[۲۳۵][۲۳۶]} بعدها زنی سگ‌ها را به یک مرکز پلیس در لس آنجلس تحویل داد. هر دو سگ هیچ آسیبی ندیده بودند. پلیس گفت به نظر نمی‌رسد زنی که سگ‌ها را تحویل داده‌است در تیراندازی نقش داشته‌باشد،^[۲۳۷] اما در ۲۹ آوریل، آن زن یکی از پنج نفری بود که در ارتباط با تیراندازی و سرقت متهم شدند.^[۲۳۸]

در آوریل ۲۰۲۱، گاگا با برند شامپاین دام پرینجان همکاری کرد و در یکی از تبلیغات نیک نایت ظاهر شد.^[۲۳۹] او در ۳ سپتامبر سومین آلبوم ریمیکس خود به‌نام طلوع کروماتیکا را منتشر کرد.^[۲۴۰] او سپس در ۳۰ سپتامبر دومین آلبوم مشترک خود با تونی بنت به‌نام عشق برای فروش را منتشر کرد.^[۲۴۱] این همکاری نظرات مثبتی از طرف منتقدان دریافت کرد و در شمارهٔ هشت جدول ایالات متحده قرار گرفت.^{[۲۴۲][۲۴۳]} این آلبوم یک جایزهٔ گرمی در رشتهٔ بهترین آلبوم آواز پاپ سنتی برنده شد.^[۲۴۴]

گاگا در ویژه برنامهٔ تلویزیونی فرندز: تجدید دیدار حضور یافت و با لیسا کودرو ترانهٔ «گربه بوگندو» را اجرا کرد.^[۲۴۵] او نقش پاتریتسیا رجانی را در فیلم جنایی خانه گوچی ساختهٔ ریدلی اسکات ایفا کرد. این زن به‌دلیل استخدام قاتل برای قتل همسر سابقش و رئیس سابق خانه مد گوچی، یعنی مائوریزیو گوچی (با بازی آدام درایور) محکوم شد.^{[۲۴۶][۲۴۷]} گاگا برای این نقش یادگرفت که با لهجهٔ ایتالیایی صحبت کند. او همچنین به مدت ۱۸ ماه در قالب شخصیتی خود باقی ماند و نه ماه با لهجهٔ ایتالیایی صحبت می‌کرد.^[۲۴۸] با اینکه فیلم نقدهای ضد و نقیضی دریافت کرد، منتقدان عملکرد «فاقد هیچ‌گونه خطای» گاگا را تحسین کردند.^[۲۴۹] او برای این فیلم نامزد دریافت جوایز مهمی از جمله بفتا و گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد.^{[۲۵۰][۲۵۱]}

گاگا ترانهٔ «دستم را بگیر» را برای فیلم اکشن تاپ گان: ماوریک (۲۰۲۲) ضبط کرد و در کنار هانس زیمر و هارولد فالترمایر از آهنگسازان موسیقی این فیلم بود.^{[۲۵۲][۲۵۳]} او در ژوئیهٔ ۲۰۲۲ تور استادیومی د کروماتیکا بال را برای تبلیغ کروماتیکا برگزار کرد^[۲۵۴] که بیست اجرا داشت و از ۸۳۴٫۰۰۰ بلیت فروخته‌شده، ۱۱۲٫۴ میلیون دلار به دست آورد.^[۲۵۵] او با واکین فینیکس در دنبالهٔ جوکر (۲۰۱۹) تحت عنوان جوکر: جنون دو نفر (۲۰۲۴) به ایفای نقش پرداخت.^[۲۵۶]

هنرمندی

تأثیرات

موسیقی‌دانان الهام‌بخش لیدی گاگا

مدونا

دیوید بویی

گاگا با گوش دادن به آثار هنرمندانی چون مایکل جکسون، بیتلز، استیوی واندر، کوئین، بروس اسپرینگستین، پینک فلوید، ماریا کری، گریت‌فول دد، لد زپلین، ویتنی هیوستون، التون جان، بلوندی و گاربج،^{[۲۵۷][۲۵۸]} که تمامشان بر موسیقی او تأثیرگذار بودند، بزرگ شد.^{[۲۵۹][۲۶۰]} الهام‌گیری گاگا از خوانندگان دنس پاپ مانند مدونا و مایکل جکسون تا هنرمندان راک مانند دیوید بویی و فردی مرکوری و همچنین الهام از نمایش اندی وارهول و اجراهای خودش در نمایش‌های موسیقایی گوناگون بوده‌است.^{[۳۰][۲۶۱]} او را با مدونا مقایسه کرده‌اند که همچنین مدونا گفته خودش را در گاگا منعکس می‌بیند.^[۲۶۲] گاگا گفته که می‌خواهد مانند مدونا انقلابی در موسیقی پاپ ایجاد کند.^[۲۶۳] او همچنین از گروه‌های هوی متال آیرن میدن، بلک سبث و مریلین منسون به عنوان تأثیرگذار بر خود نام برده‌است.^{[۲۶۴][۲۶۵][۲۶۶][۲۶۷]} او از بیانسه به‌عنوان الهام‌بخش کلیدی برای ادامهٔ فعالیت موسیقی یاد می‌کند.^[۲۶۸]

گاگا علاقه‌مندی به مد را از مادرش الهام گرفته و می‌گوید تأثیر عمده‌ای بر خودش دارد و با موسیقی‌اش تلفیق شده‌است.^{[۱۷][۲۶۹]} از لحاظ سبک‌شناسی، گاگا را با لی بووری، ایزابلا بوو، و شر مقایسه کرده‌اند؛^{[۲۷۰][۲۷۱]} او گفته که در کودکی مجذوب مفهوم مد شر شد و آن را از آن خودش کرد.^[۲۷۱] او دناتلا ورساچه را موز یاد کرده و الکساندر مک‌کوئین، طراح مد بریتانیایی را الهام‌بخش خود می‌داند.^{[۹۱][۲۷۲]} ورساچه نیز گاگا را «دناتلای تازه‌نفس» نامید.^[۲۷۳] گاگا همچنین تحت تأثیر پرنسس دایانا قرار گرفته و از دوران کودکی او را تحسین می‌کند.^[۲۷۴]

گاگا دیپاک چوپرا را یک «الهام‌بخش واقعی» یاد کرده‌است.^[۲۷۵] او کتاب قوه ابتکار اشو، رهبر هند را در توییتر نقل کرده‌است و می‌گوید تحت‌تأثیر قرار گرفته‌است.^[۲۷۶]

سبک و مضامین موسیقی

منتقدان سبک موسیقی و عملکرد گاگا را مورد تجزیه و تحلیل و بررسی دقیق قرار داده‌اند، زیرا او در طول زندگی حرفه ای خود ایده‌ها و تصاویر جدیدی را تجربه کرده‌است. او می‌گوید که بازآفرینی پی در پی که از کودکی به سمتش مجذوب شده‌است، «آزادی‌بخشی» خودش است.^[۲۷۷] صدای گاگا کنترآلتو است و گستره صوتی وکالش از B♭₂ تا B₅ متفاوت است.^{[۲۷۸][۲۷۹][۲۸۰]} او به‌طور منظم سبک آواز خود را تغییر داده و آلبوم اینگونه زاده شده‌ام را «از لحاظ صوتی بسیار بالاتر از آنچه من همیشه توانایی آن را داشته‌ام» توصیف کرده‌است.^{[۲۸۱][۲۸۲]} انترتینمنت ویکلی در جمع‌بندی صدای او نوشت: «یک هوش هیجانی پهناور پشت گونه‌ای که او از صدایش استفاده می‌کند وجود دارد. تقریباً او هرگز ترانه‌ای را با توانایی صوتی خود در هم نمی‌شکند، در عوض تشخیص می‌دهد که این هنرنمایی را به‌جای قدرت ریه، باید در نکات دقیق و ظریف یافت.»^[۲۸۳]

ترانه‌های گاگا از سوی کامیل پالیا در نشریهٔ ساندی تایمز «کم‌عمق» خوانده شده‌اند.^[۲۸۴] اما طبق گفته ایوان ساودی از پاپ‌مترز، او «موفق می‌شود با سرعتی بی دردسر شما را به حرکت و شیار درآورد».^[۲۸۵] گاگا معتقد است که «تمام موسیقی‌های خوب را می‌توان با پیانو نواخت و می‌توانند مانند یک هیت به نظر برسند».^[۲۸۶] سایمون رینولدز در سال ۲۰۱۰ نوشت، «همه چیز در مورد گاگا از الکتروکلش ناشی شد».^[۲۸۷]

ترانه‌های گاگا مفاهیم متنوعی را پوشش داده‌اند؛ شهرت در مورد هوس ستاره شدن بحث می‌کند، اما که دنبالهٔ بعدی یعنی هیولای شهرت جنبه تاریک شهرت را از طریق استعاره‌های هیولا بیان می‌کند. شهرت آلبومی الکتروپاپ و دنس-پاپ از تأثیرات پاپ دههٔ ۱۹۸۰ و یوروپاپ دههٔ ۱۹۹۰ است،^[۲۸۸] اما هیولای شهرت تقلیدنمایی گاگا را بر اساس «ارینا گلم دههٔ هفتاد، دیسکوی جسورانه آبا، برگشت شیرین استیسی کیو» نشان می‌دهد.^[۲۸۹] اینگونه زاده شده‌ام دارای اشعاری به زبان انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی است و دارای مضامین مشترک در ترانه‌سرایی جنجالی گاگا مانند سکس، عشق، دین، پول، مواد مخدر، هویت، آزادی، جنسیت، آزادی و فردگرایی است.^[۲۹۰] این آلبوم به تجربه ژانرهای جدید مانند الکترونیک راک و تکنو می‌پردازد.^[۲۹۱]

مضامین موجود در آرت‌پاپ حول محور دیدگاه‌های شخصی گاگا در مورد شهرت، عشق، جنس، فمینیسم، توانمندسازی خود، غلبه بر اعتیاد و واکنش به نظارت رسانه‌ای است.^[۲۹۲] مجلهٔ بیلبورد آرت‌پاپ را چنین توصیف می‌کند: «به‌طور منسجم موسیقی آراندبی، تکنو، دیسکو و راک را مکاشفه می‌کند».^[۲۹۳] گاگا با آلبوم گونه به گونه ژانر جاز را تجربه کرد.^[۲۹۴] جوآن، با کاوش در ژانرهای کانتری، فانک، پاپ، رقص، راک، موسیقی الکترونیک و فولکلور، تحت تأثیر زندگی شخصی گاگا قرار گرفته‌است.^[۲۹۵] ستاره‌ای متولد شده‌است شامل عناصر بلوز راک، کانتری و بابل‌گام پاپ است.^[۲۰۹] بیلبورد می‌گوید متن ستاره‌ای متولد شده‌است خواستار تغییر، مبارزه، عشق، عاشقانه و پیوند است و موسیقی را «بی‌انتها، احساسی، خشن و جدی توصیف می‌کند. به نظر می‌رسد مانند ترانه‌هایی است که توسط هنرمندانی نوشته شده‌است که کاملاً رک و پوست کنده می‌گویند… اما به قلب شنونده ضربه می‌زنند.»^[۲۹۶] در کروماتیکا، گاگا به سبک اصلی دنس-پاپ خود بازگشت و در مورد مبارزات خود با سلامت روان صحبت می‌کند.^[۲۹۷]

ویدئوها و استیج

گاگا در حین اجرای «غرق در خون» در سال ۲۰۱۰

موزیک ویدئوهای گاگا با وجود تغییر مداوم لباس و تصاویر بحث‌برانگیز، اغلب به عنوان فیلم کوتاه توصیف می‌شوند.^[۲۹۸] با ویدئوی «تلفن»، گاگا یک رکورد جهانی گینس کسب گرد.^[۲۹۹] به گفته نویسنده کورتیس فوگل، او به بانداج و سادومازوخیسم می‌پردازد و موضوعات رایج فمینیستی را برجسته می‌سازد. موضوعات اصلی موزیک ویدئوهای گاگا در مورد سکس، خشونت و قدرت است. او خود را «کمی فمینیست» خواند و ادعا می‌کند که زنان را «از نظر جنسی توانمند می‌سازد».^[۳۰۰] بیلبورد در سال ۲۰۲۰ با بیان اینکه «نام 'لیدی گاگا' برای همیشه هم‌معنای تغییرپذیر فرهنگ است.»، او را در جایگاه ششم فهرست «۱۰۰ هنرمند برتر موزیک ویدئویی در همه زمان‌ها» قرار داد.^[۳۰۱]

گاگا هنگامی که صحبت از نمایش‌های پیچیده‌اش می‌شود، خودش را کمال‌گرا معرفی می‌کند.^[۳۰۲] اجراهای او به صورت «بسیار سرگرم‌کننده و خلاقانه» توصیف شده‌است؛^[۳۰۳] اجرای خونریزی‌کننده «پاپاراتزی» گاگا در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۰۹ توسط ام‌تی‌وی نیوز «چشم‌نواز» توصیف شد.^[۳۰۴] او در حین اجراهای تور مانستر بال، مضامین غوطه‌ورشده با خون را ادامه داد و باعث اعتراضات خانواده گروه‌ها و طرفداران در انگلیس پس از حادثه تیراندازی در کامبریا شد که در آن یک راننده تاکسی ۱۲ نفر را کشت و سپس خودش را.^[۳۰۵] در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۱، گاگا در نقش خود دیگر مرد خودش، به صورت درگ با نام جو کالدرون ظاهر شد و پیش از اجرای ترانه «تو و من»، یک مونولوگ دل‌باخته ارائه داد.^[۳۰۶] لوریان گیبسون که طراح رقص و مدیر هنری گاگا بود، چهار سال برای نمایش‌ها و ویدئوهایش اصول کلی را تهیه کرد. او درنهایت در سال ۲۰۱۴ با دستیارش ریچارد جکسون جایگزین این مقام شد.^[۳۰۷]

در مقاله ای از ربکا شیلر برای بیلبورد در اکتبر ۲۰۱۸، نویسنده ویدئوشناسی گاگا از زمان «فقط برقص» تا زمان انتشار ستاره‌ای متولد شده‌است را ریشه یابی می‌کند. شیلر اشاره کرد که چگونه پس از دورهٔ آرت‌پاپ، رویکرد کاهش‌یافتهٔ گاگا از موسیقی در موزیک ویدئوهای تک‌آهنگ‌های جوآن منعکس شد، به عنوان نمونه از موزیک ویدئو تک‌آهنگ آغازین «توهم کامل» یاد کرد که «هنگام اجرای ترانه در یک مهمانی در کویر، با یک شلوارک کوتاه و یک تی‌شرت، لباس‌های پرجزئیات را [از خود دور کرد]». این کار با نقش‌آفرینی در فیلم و همچنین شخصیت او بر روی صحنه ادامه یافت.^[۳۰۸]

تصویر عمومی

در سال ۲۰۱۰، هشت تندیس مومی گاگا در موزه مادام توسو قرار گرفت.^[۳۰۹]

پذیرش عموم از موسیقی، مد و شخصیت گاگا بازخوردهای مثبت و منفی داشته‌است. ماتیو دفلم، جامعه‌شناس دانشگاه کارولینای جنوبی به دلیل تأثیر او بر فرهنگ مدرن و رسیدن به شهرت جهانی، از اوایل سال ۲۰۱۱ دوره‌ای دانشگاهی با عنوان «لیدی گاگا و جامعه‌شناسی مشاهیر» با هدف حل و فصل کردن «برخی از ابعاد جامعه‌شناسی مربوط به شهرت لیدی گاگا» ارائه داد.^[۳۱۰] هنگامی که گاگا با رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده باراک اوباما در یک جمع‌آوری کمک مالی برای کمپین حقوق بشر ملاقات کرد، یک کفش با پاشنه ۱۶ اینچی پوشیده بود و او را به بلندترین زن اتاق تبدیل کرده بود. او تعامل با اوباما را «اضطراب‌آور» دانست.^[۳۱۱] هنگامی که در سال ۲۰۰۹ باربارا والترز برای ویژه برنامهٔ سالانهٔ ۱۰ نفر از جذاب‌ترین افراد ای‌بی‌سی نیوز با او مصاحبه کرد، گاگا این ادعا را که او یک بیناجنس و افسانه محلی است را رد کرد. او در پاسخ به سؤالی در مورد این موضوع، گفت که به آندروجینی علاقه دارد.^[۳۱۲] در مقاله‌ای از ساندی تایمز در سال ۲۰۱۰، کامیل پاگلیا گاگا را «بیشتر یک سارق هویت است تا یک تابوشکن وابسته به عشق شهوانی… ادعا می‌کند برای افراد فریبنده، سرکش و بی‌خانمان آواز می‌خواند وقتی که او هیچ‌یک از آنها نیست» توصیف کرد.^[۳۱۳]

پذیرش مد عجیب و غریب گاگا نیز به عنوان یک جنبهٔ مهم در شخصیت او نقش داشته‌است.^{[۲۷۰][۲۷۲]} در اوایل آغاز کار، برخی مد او را با کریستینا آگیلرا مقایسه کردند.^[۲۷۲] در سال ۲۰۱۱، ۱۲۱ زن در مراسم اهدای جوایز گرمی با لباسی مانند لباس‌های گاگا جمع شدند و رکورد جهانی گینس برای بزرگ‌ترین گردهمایی تقلیدکنندگان لیدی گاگا در سال ۲۰۱۱ ثبت شد.^[۹۳] گلوبال لنگویج مانیتور واژهٔ «لیدی گاگا» به همراه علامت تجارتی «نو پانتس» را به عنوان برترین کلید واژه مد نامگذاری کرد.^[۳۱۴] انترتینمنت ویکلی لباس‌های او را در فهرست «بهترین‌های» پایان دهه قرار داد و گفت که او «هنر اجرا را وارد جریان اصلی کرده‌است».^[۳۱۵]

تأثیر

گاگا هنگام اجرا در تور آرت‌ریو: آرت‌پاپ بال در ۲۰۱۴

گاگا براساس معیارهای فروش آثار و جایگاهش در شبکه‌های اجتماعی، در رتبه‌بندی سال ۲۰۱۱ مجله رولینگ استون «ملکه پاپ» لقب گرفت. در سال ۲۰۱۲، او مقام چهارم بزرگ‌ترین زنان موسیقی وی‌اچ‌وان را کسب کرد^{[۳۱۶][۳۱۷]} و به شخصیت نمایشنامهٔ د اولویتد تبدیل شد. همچنین ۱۵۰ سالگی موزه ملی ورشو با عنوان از فرعون گرفته تا لیدی گاگا جشن گرفته شد.^[۳۱۸]

گاگا معمولاً به عنوان پیش‌گامی برای استفاده از جنجال برای جلب توجه به موضوعات مختلف شناخته می‌شود.^{[۳۱۹][۳۲۰]} طبق گفته فرانکی گرادون از روزنامه ایندیپندنت، گاگا «که یک لباس گوشتی پوشید تا احساسات خود را نسبت به سیاست «نپرس، نگو» ارتش ایالات متحده برجسته کند».^[۳۲۱] آلبوم شهرت در سال ۲۰۱۳ از سوی رولینگ استون به عنوان یکی از ۱۰۰تا از عالی‌ترین آلبوم‌های شروع به کار یک هنرمند در تاریخ انتخاب شد.^[۳۲۲] گاگا به‌عنوان یکی از هنرمندانی شناخته می‌شود که در اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰ میلادی سبک سینث‌پاپ را رواج دادند.^[۳۲۳] همچنین اسکات هاردی، مدیر عامل پولاروید، گاگا را به دلیل الهام بخشیدن به طرفداران و تعامل نزدیکش با آنها در شبکه‌های اجتماعی تحسین کرد.^[۳۲۴]

طبق گفته کلیفا سانا از نیویورکر گاگا «به‌عنوان یک پروژه هنری در حال تکامل، دنباله‌ای برای ستاره‌های سرسخت پاپ بود.»^[۳۲۵] راب شفیلد از مجله رولینگ استون، که اینگونه زاده شده‌ام را یکی از ۵۰ آلبوم برتر زن در تمام دوران انتخاب کرده، گاگا را «به سختی می‌توان جهانی را به یاد آورد که گاگا در آن وجود نداشته باشد، گرچه کاملاً مطمئن هستیم که خسته کننده‌تر بود.» توصیف کرد.^[۳۲۶] در سال ۲۰۱۵، مجله تایم گاگا را «عصر کنونی موسیقی پاپ را به صورت چشم‌انداز خیره‌کننده خلق کرد.» توصیف کرده است.^[۳۲۷] کارهای گاگا الهام‌بخش هنرمندان بسیاری از جمله مایلی سایرس،^[۳۲۸] نیکی میناژ،^[۳۲۹] الی گولدینگ،^[۳۳۰] هالزی،^[۳۳۱] جنیفر لوپز،^[۳۳۲] نیک جوناس،^[۳۳۳] سم اسمیت،^[۳۳۴] نوآ سایرس،^[۳۳۵] کاترین لانگفورد،^[۳۳۶] ام‌جی‌ام‌تی،^[۳۳۷] الی ایکس،^[۳۳۸] گریسون چنس،^[۳۳۹] تیلور سوئیفت،^[۳۴۰] کاردی بی،^[۳۴۱] رینا ساوایاما،^[۳۴۲] و بلک‌پینک بوده است.^[۳۴۳]

سرده جدیدی از سرخس‌ها به نام گاگا و سه گونهٔ G. germanotta, G. monstraparva و Kaikaia gaga در گرامیداشتِ او نام‌گذاری شده‌اند. نام monstraparva اشاره‌ای به طرفداران گاگا است که با نام لیتل مانسترز شناخته می‌شوند؛ همچنین نماد طرفداران او، دست گشودهٔ معروف به «پنجهٔ هیولا» است، که به برگ سرخس جوان قبل از باز شدن شباهت دارد.^{[۳۴۴][۳۴۵]} گاگا همچنین نام یک پستاندار منقرض شده با نام علمی Gagadon minimonstrum,^[۳۴۶] و یک زنبور انگلی با نام Aleiodes gaga است که به‌خاطر او نام‌گذاری شده‌اند.^{[۳۴۷][۳۴۸]}

دست‌آوردها

لیدی گاگا در مراسم جایزه ویدئو موسیقی ام تی وی سال ۲۰۱۱.

گاگا ۱۳ جایزه گرمی، یک جایزه اسکار، یک جایزه بفتا، سه جایزه بریت،^[۳۴۹] دو جایزه گلدن گلوب، هجده جایزه ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی، رکوردهای مختلف گینس و جایزه آیکان معاصر تالار مشاهیر ترانه‌سرایی را از آن خود کرده‌است.^[۱۵۸] او جایزه هنرمند جوان را از جوایز هنرهای ملی دریافت کرد؛ این جایزه از افرادی که در اوایل حرفهٔ خود موفقیت و رهبری را نشان داده‌اند، تقدیر می‌کند.^[۳۵۰] او همچنین برنده جایزه هنرمند جین اورتنر از موزه گرمی شد.^[۱۶۸] گاگا همچنین توسط شورای طراحان مد آمریکا (CFDA) با جایزه آیکان مد به رسمیت شناخته شد،^[۳۵۱] و در سال ۲۰۱۶ به عنوان فینالیست شخص سال مجله ادوکیت معرفی شد.^[۳۵۲] در سال ۲۰۱۸، او بابت مشارکت در موسیقی متن فیلم ستاره‌ای متولد شده‌است، به نخستین زن برنده جایزه اسکار، جایزه گرمی، جایزه بفتا و جایزه گلدن گلوب در یک سال تبدیل شد.^[۳۵۳]

گاگا با برآورد فروش ۱۲۴ میلیون آثار خود تا سال ۲۰۱۴، یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی جهان است،^[۳۵۴] و برخی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های همه‌زمان‌ها را به وجود آورده‌است.^[۳۵۵] گاگا بیش از ۵۱۲٫۳ میلیون دلار درآمد از تورهای کنسرت و نمایش‌های اقامتی خود کسب کرده‌است و طبق گزارش بیلبورد، او به پنجمین هنرمند زنی تبدیل شده‌است که از نیم میلیارد دلار درآمد عبور کرده‌است.^{[۱۴۱][۳۵۶]} گاگا به‌طور متوالی در فهرست هنرمندان سال مجله بیلبورد ظاهر شده‌است، (رتبهٔ اول فهرست در سال ۲۰۱۰) و در رتبه یازدهم جدول برترین هنرمندان دهه ۲۰۱۰ قرار گرفت.^{[۳۵۷][۳۵۸]} او که در سال ۲۰۱۵ به عنوان زن سال شناخته شد،^[۱۵۷] با ۸۴ میلیون فروش بر طبق گواهی، طبق گفته انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا (RIAA) هشتمین هنرمند برتر در زمینهٔ تک‌آهنگ دیجیتال در ایالات متحده است.^[الف] او نخستین هنرمند زنی است که گواهی‌نامه الماس دیجیتالی را از RIAA دریافت کرده و یکی از سه هنرمندی است که ترانه‌هایشان («داستان عاشقانه بد» و «پوکر فیس») حداقل گواهی‌نامه الماس دریافت کرده‌اند،^{[۳۶۰][۳۶۱]} همچنین او نخستین و تنها هنرمندی است که دو ترانه‌اش («پوکر فیس» و «فقط برقص») بیش از هفت میلیون بار دانلود شده‌است.^[۳۶۲]

آلبوم‌شناسی

آلبوم‌های استودیویی تکی شهرت (۲۰۰۸) (پخش مجدد در ۲۰۰۹ با عنوان هیولای شهرت) اینگونه زاده شده‌ام (۲۰۱۱) آرت‌پاپ (۲۰۱۳) جوآن (۲۰۱۶) کروماتیکا (۲۰۲۰) مِیهِم (۲۰۲۵)

آلبوم‌های استودیویی مشارکتی گونه به گونه (با تونی بنت) (۲۰۱۴) عشق برای فروش (با تونی بنت) (۲۰۲۱) آلبوم‌های موسیقی متن ستاره‌ای متولد شده است (با بردلی کوپر) (۲۰۱۸) تاپ گان: ماوریک (با لورن بالفه، هارولد فالترمایر و هانس زیمر) (۲۰۲۲) هارلی‌کوین (۲۰۲۴) جوکر: جنون مشترک (با واکین فینیکس) (۲۰۲۴)

تورها و کنسرت‌های اقامتی

کنسرت‌های اصلی

• تور فیم بال (۲۰۰۹)
• تور مانستر بال (۲۰۰۹–۲۰۱۱)
• بورن دیس وای بال (۲۰۱۲–۲۰۱۳)
• آرت‌ریو: آرت‌پاپ بال (۲۰۱۴)
• تور جهانی جوآن (۲۰۱۷–۲۰۱۸)
• کروماتیکا بال (۲۰۲۲)

کنسرت‌های مشترک

• تور گونه به گونه (همراه تونی بنت) (۲۰۱۴–۲۰۱۵)

کنسرت‌های تبلیغاتی

• آرت‌ریو (۲۰۱۳)
• تور دایو بار (۲۰۱۶)

کنسرت‌های اقامتی

• اجرای زنده لیدی گاگا در سالن رقص بال‌روم (۲۰۱۴)
• لیدی گاگا انیگما + جز و پیانو (۲۰۱۸–۲۰۲۴)

فیلم‌شناسی

فیلم

• ماچته می‌کشد (۲۰۱۳)
• شهر گناه: بانویی که به خاطرش می‌کشم (۲۰۱۴)
• ستاره‌ای متولد شده‌است (۲۰۱۸)
• خاندان گوچی (۲۰۲۱)
• جوکر: جنون مشترک (۲۰۲۴)

تلویزیون

• داستان ترسناک آمریکایی: هتل (۲۰۱۵–۲۰۱۶)
• داستان ترسناک آمریکایی: رونوک (۲۰۱۶)

جستارهای وابسته

• عنوان‌های افتخاری در موسیقی عامه‌پسند
• فهرست پرطرفدارترین کاربران توییتر

پانویس

1. تا ژانویه ۲۰۲۱، گاگا دارای گواهی‌نامه‌های جمع‌شونده ۷۹ میلیون بار دانلود دیجیتال و استریم درخواستی تک‌آهنگ به عنوان یک هنرمند تک‌خوان و ۵ میلیون با بردلی کوپر بوده‌است.^[۳۵۹]