سرزمین‌ها و مناطق ترک‌زبان، شامل کشورهای مستقل و جمهوری‌های فدرالی است که در آن‌ها بیشتر مردم به یکی از زبان‌های ترکی سخن می‌گویند.
کشورهای مستقل
جمهوری‌های دارای ترک زبان
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
ایران
باشقیرستان (باشقیرها: ۲۹٫۸ درصد) (تاتارها: ۲۴٫۱ درصد) (چواش‌ها: ۲٫۹ درصد).
تاتارستان (تاتارها: ۵۲٫۹ درصد) (چواش‌ها: ۳٫۴ درصد).
تووا (توواها: ۷۷ درصد) (خاکاها: ۰٫۴ درصد).
جمهوری آلتایی (آلتایی‌ها: ۳۳٫۵ درصد) (قزاق‌ها: ۶ درصد).
چواشستان (چواش‌ها: ۶۷٫۷ درصد) (تاتارها: ۲٫۸ درصد).
خاکاسیا (خاکاها: ۱۲ درصد).
سین‌کیانگ (اویغورها: ۴۵٫۲۱ درصد) (قزاق‌ها: ۶٫۷۴ درصد) (قرقیزها: ۰٫۸۶ درصد) (ازبک‌ها: ۰٫۶۶ درصد) (تاتارها: ۰٫۰۲ درصد).- شونهوآ سالار (سالارها: ۶۱٫۱۴ درصد).
کاراچای-چرکسیا (کاراچای‌ها: ۳۸٫۵ درصد) (نوگای‌ها: ۳٫۴ درصد).
قره‌قالپاقستان (بخشی خودمختار از ازبکستان است) (ازبک‌ها: ۳۶ درصد) (قره‌قالپاق‌ها: ۳۲ درصد) (قزاق‌ها: ۲۵ درصد).
گاگائوزیا (گاگائوزها: ۸۲ درصد).
نخجوان (بخشی خودمختار از جمهوری آذربایجان است) (آذری‌ها: ۹۹ درصد).
یاقوتستان (یاقوت‌ها: ۴۵٫۵ درصد) (دولقان‌ها: ۰٫۱ درصد).
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.