تپهای تاریخی From Wikipedia, the free encyclopedia
تپه چغاگلان تپهای مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان، دوران نوسنگی پیشازسفال است. این محوطه در ۲ کیلومتری جنوب سد امیرآباد در نزدیکی روستای گلان از توابع بخش صالح آباداز شهرستان مهران، بخش مرکزی، روستای گلان در استان ایلام واقع شدهاست. این محوطه برای نخستین بار توسط کارکنان سد امیرآباد مورد شناسایی قرار گرفت و برای نخستین بار توسط محمد علی خلیلیان به جامعه باستانشناسی معرفی شد. این تپه باستانی، در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۹۸۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[1]
چغا گلان | |
---|---|
نام | چغا گلان |
کشور | ایران |
استان | استان ایلام |
شهرستان | شهرستان مهران |
بخش | بخش صالح آباد |
اطلاعات اثر | |
دیرینگی | دوران پیش از تاریخ ایران باستان |
دورهٔ ساخت اثر | دوران پیش از تاریخ ایران باستان |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۳۹۸۵ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۰ مهر ۱۳۸۰ |
پروژه باستانشناسی زاگرس مرکزی با شرکت ایران و دانشگاه توبینگن آلمان، در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ با هدف بررسی منشأ یکجانشینی، کشاورزی و اهلیگری در تپه چغاگلان آغاز شدهاست.
در کاوشهای تپه چغاگلان، یک اجتماع انسانی متعلق به دوره نوسنگی کشف شدهاست. هزاران نمونه از بقایای جو وحشی، گندم وحشی، عدس، نخود، لوبیا و علوفه به دست آمدهاست و با بررسیهای ایزوتوپی کربن، قدمت این یافتهها بین ۹۸۰۰ تا ۱۱۷۰۰ سال تعیین شدهاست. چنین میزان وسیعی از محصولات کشاورزی، تاکنون در خاورمیانه یافت نشدهبود. نکتهای که اهمیت بیشتری داشت، آن بود که چنین اسکان طولانی مدتی در یک محل، در عصر نوسنگی بیسابقه بودهاست. در این منطقه، گروه بزرگ اجتماعی انسانها با شرایط اقتصادی نسبتاً پایدار زندگی میکرده و تمدن طولانی مدتی داشتهاند. انسان دوره نوسنگی، از مرحله شکار و جمعآوری دانههای گیاهان وحشی به مرحله کاشتن دانهها و اهلی کردن گیاهان و حیوانات گذر میکند. تاکنون در هیچ جای دیگر جهان، مهد کشاورزی با چنین قدمتی یافت نشدهاست، چنانچه دوره نوسنگی بین ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال پیش شمرده میشد.
تاکنون محققان، شمال و غرب هلال حاصلخیز (هلال حاصلخیز روی نقشه مشخص شدهاست)، از فلسطین در کنار دریای مدیترانه تا مرز ایران را درزمرهٔ خاستگاههای کشاورزی میشمردند (روی نقشه هلال حاصلخیز مشخص شدهاست). اما اکنون در شرق هلال حاصلخیز یعنی در کشور ایران و در دامنههای زاگرس، یک ناحیه کلیدی را یافتهاند که نشاندهندهٔ نخستین تلاش برای اهلیگری گیاهان وحشی در آن صورت گرفتهاست.
از نظر دیرینگیاهشناسی در این پژوهش بهطور بیسابقهای ۳۰۰۰۰ باقیمانده گیاهی از ۷۵ گروه، در یک دورهٔ ۲۰۰۰ ساله بدست آمدهاست. چنین گنجینهای از گیاهان، تاکنون در خاورمیانه بدست نیامده بود. زراعت در دوره دو هزار ساله در ایران، خاستگاه یکجانشینی و تمدنهای بعدی میباشد. گذار آهستهٔ تغذیه مردمان، از مرحلهٔ شکار به کشاورزی و یکجانشینی را در این تحقیق مشاهده میکنیم.
حدود ۲۲۰۰ سال کشت گیاهان وحشی و ظهور نخستین گونههای اهلی شدهٔ گیاهی در چغاگلان مشاهده شدهاست. نمونههای وحشی از انواع گیاهان؛ جو، گندم، عدس، نخود، لوبیا و علوفه محصولات کشاورزی دیگری که مادر محصولات مصرفی امروزهٔ ما میباشند، در دورهای طولانی در چغاگلان کشت و مصرف میشدهاست. به گفته باستانشناسان، چغاگلان کهنترین خاستگاه کشاورزی در ایران، در منطقه خاورمیانه است.[2]
تا پیش از این، دانشمندان هلال حاصلخیز را خاستگاه کشاورزی در منطقه میدانستند؛ ولی امروزه باستانشناسان معتقد شدهاند که خاستگاه کشاورزی یک منطقه نبودهاست و کشاورزی همزمان در چندین نقطه از جهان، آغاز شدهاست اما دلیل این همزمانی هنوز برای آنها روشن نیست.
مسئولین این پروژه نیکلاس کنراد از آلمان و محسن زیدی از دانشگاه توبینگن میباشند.[3][4][5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.