در ریاضیات، دو بردار را متعامد[۱](به انگلیسی:Orthogonal) گویند هرگاه برهم قائم باشند. به عبارت دیگر دو بردار متعامدند اگر و تنها اگر ضرب داخلی آنها برابر با صفر باشد یا با هم زاویهٔ راست (۹۰ درجه) ساخته باشند.
دو بردار و را در یک فضای ضرب داخلی برهم عمودند اگر ضرب داخلی صفر باشد. این رابطه تعامد را با نشان میدهند.
دو زیرفضای برداری و از یک فضای ضرب داخلی را زیرفضاهای متعامد میگوییم اگر هر بردار از به هر بردار از عمود باشد. بزرگترین زیرفضایی که به یک زیرفضا عمود باشد، متمم عمود آن نامیده میشود.
یک نگاشت خطی را نگاشت خطی متعامد میگوییم اگر ضرب داخلی را پایسته نگه دارد. یعنی برای هر جفت بردار و در فضای ضرب داخلی داشته باشیم:
این یعنی زاویهٔ بین و را ثابت نگه میدارد و طول و برابر است.
دستهای از بردارهای دوبهدو عمود برهم را که طول واحد داشته باشند (بردار یکّه باشند) بردارهای یکّه راستهنجار (متعامد یکه) مینامیم.
دو تابع 2t + ۳ و 5t2 + t − ۱۷/۹ را در نظر بگیرید. این تابعها در بازهٔ و با تابع وزن برهم عمودند. ضرب این دو تابع برابر است با 10t3 + 17t2 − 7/9 t − ۱۷/۳ و ضرب داخلیشان میشود:
چندجملهایهای متعامد بسیاری هستند که در ریاضیات، علوم و مهندسی کاربردهای بیشماری دارند. مانند:
در آرایهشناسی یک طبقهبندی متعامد است که در آن در هیچ موردی، هیچ عضوی در بیش از یک گروه عضو نباشد، این به معنی منحصر به فرد بودن متقابل طبقهبندیها و عضوها است.