برهما سوترا

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

برهما سوترا (سانسکریت: ब्रह्मसूत्राणि)، همچنین با عنوان‌های ودانتا سوترا (به سانسکریت: वेदान्त सूत्र)،[۱][note ۱] شریراکا سوترا،[note ۲] و بهیکشو سوترا،[note ۳] نیز شناخته می‌شود؛ یک متن سانسکریت است که ایده‌ها و شیوه‌های اوپانیشادی را ترکیب و هماهنگ می‌کند. متن را به حکیمان بادارایانا و ویاسه نسبت می‌دهند، اما احتمالاً انباشته‌ای از اضافات و تغییرات تدریجی است که در ۴۰۰–۴۵۰ بعد از میلاد، توسط نویسندگان مختلف، به‌شکل امروزی آن تکمیل شده‌است.[۵][note ۴] قدیمی‌ترین نسخه ممکن است بین ۵۰۰ قبل از میلاد و ۲۰۰ قبل از میلاد ساخته شده باشد،[۶][۷] که ۲۰۰ قبل از میلاد محتمل‌ترین تاریخ است.[۸]

سوتراهای برهما مشتمل بر ۵۵۵ آیه قصیده در چهار فصل،[۹] برای دستیابی به دانش برهمن است.[۱][۱۰] با فرض این‌که اوپانیشادها مکاشفه‌های خطاناپذیری هستند که همان واقعیت متافیزیکی، برهمن را توصیف می‌کنند، که نمی‌تواند برای افراد مختلف متفاوت باشد، متن تلاش می‌کند تا ویدیاهای (دانش‌ها) متنوع و گاه به‌ظاهر متضاد را ترکیب و هماهنگ کند.

جستارهای وابسته

یادداشت

  1. از «ودانتا» که در لغت به‌معنای «هدف نهایی» است.[۲]
  2. «شریراکا» به‌معنای «آنچه در بدن (شریرا) زندگی می‌کند، یا خود، روح است.» مثلاً در آثار آدی شانکارا.[۳]
  3. که در لغت به‌معنای «سوترها برای راهبان یا منادیان» است.[۴]
  4. [۵] «... می‌توانیم فرض کنیم که ۴۰۰–۴۵۰ دوره‌ای است که در طی آن برهما سوترا به‌شکل موجود خود جمع‌آوری شده‌است.»

پانویس

منابع

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.