یکی از استان‌های پیشین ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
استان‌های خراسان ایران تا سال ۱۳۸۳ و قبل از تصویب قانون بحث‌برانگیز تقسیم استان خراسان با عنوان استان خراسان و با مرکزیت شهر مشهد شناخته می‌شدند. این استان تا قبل از تقسیم بزرگ‌ترین استان ایران بود، اما پس از آن به ۳ استان تقسیم شد و عنوان بزرگ‌ترین استان ایران به استان کرمان رسید.
خراسان | |
|---|---|
 شهرستان‌های استان خراسان در سال ۱۳۳۵ | |
| مرکز | مشهد |
| شمار شهرستان‌ها | ۴۷ |
| حکومت | |
| • نوع | مرکز |
| جمعیت (۱۳۹۵) | |
| • کل | ۸۰۶۶۴۹۱ |
| منطقهٔ زمانی | +۳:۳۰ |
استان‌هایی که از تقسیم استان خراسان به‌وجود آمده‌اند:
اصطلاحاً به مجموع این سه استان استان‌های خراسان هم گفته می‌شود. هم‌اکنون به ترتیب شهرهای مشهد،[1]نیشابور[2][3] سبزوار[4] سه شهر بزرگ استان‌های خراسان محسوب می‌شوند. همچنین شهرهای مشهد، نیشابور و سبزوار سه شهر پرجمعیت استان‌های خراسان هستند. این استان از شمال شرقی تا شمال به کشور ترکمنستان، از شمال غربی به استان گلستان، از شرق به کشور افغانستان از غرب به استان‌های سمنان و اصفهان و یزد، از جنوب به استان سیستان و بلوچستان و از جنوب غربی به استان کرمان محدود می‌شد.
طبق تقسیمات کشوری ۱۳۲۹، استان خراسان ۱۱ شهرستان، ۴۵ بخش، ۱۸۰ دهستان، ۶۴۱۳ آبادی، ۲٬۶۸۵٬۵۴۰ نفر جمعیت و ۲۴۰٬۰۰۰ کیلومترمربع مساحت داشته است.[5]
| شهرستان | بخش | مرکز بخش | دهستان‌ها | تعداد آبادی‌ها | جمعیت |
|---|---|---|---|---|---|
| بجنورد | مرکزی | بجنورد | مرکزی، نوده‌چناران، کبایر، گرمخان، گیفان | ۵۵۳ | ۳۲۱٬۴۸۰ |
| اسفراین | میان‌آباد | میان‌آباد، جاجرم، سنخواست، شقان | |||
| مانه | مانه | جرگلان، سمقان، مانه | |||
| بیرجند | مرکزی | بیرجند | شهاباد، القورات، نهارجانات | ۱۵۶۵ | ۲۳۲٬۷۶۵ |
| درمیان | درمیان | مؤمن‌آباد، شاختات، طبس مسینا | |||
| خوسف | خوسف | مرکزی، قیس‌آباد، گل‌فریز | |||
| شوسف | شوسف | عربخانه، نهبندان | |||
| قائن | قائن | مرکزی، پسکوه، نیمبلوک، زهان، زیرکوه | |||
| تربت حیدریه | مرکزی | تربت حیدریه | مرکزی، بالاولایت، پایین‌ولایت، بایک، زاوه | ۵۴۲ | ۱۹۷٬۰۲۷ |
| فیض‌آباد و محولات | فیض‌آباد | فیض‌آباد، ازغند | |||
| رشخوار | رشخوار | سنگان، رشخوار | |||
| کدکن | کدکن | بالارخ، پایین‌رخ | |||
| خواف | رود | بالاخواف، پایین‌خواف، میان‌خواف، جلگه‌زوزن | |||
| دره‌گز | مرکزی | دره‌گز | مرکزی | ۲۰۰ | ۵۷٬۷۹۰ |
| نوخندان | نوخندان | مرکزی، تکاب، درونگر، کلاته‌چنار | |||
| چاپشلو | چاپشلو | قره‌باشلو، میانکوه | |||
| لطف‌آباد | لطف‌آباد | لطف‌آباد | |||
| کلات | کبودگنبد | کبوگنبد، لاین، قلعه‌نو، پساکوه | |||
| سبزوار | مرکزی | سبزوار | مرکزی (قصبه)، سلطان‌آباد، رباط سرپوشیده، کراب | ۳۷۶ | ۲۰۳٬۴۳۹ |
| صفی‌آباد | صفی‌آباد | مرکزی، بام، طبس، حکم‌آباد | |||
| جغتای | جغتای | براکوه، خسروشیر، نقاب، آزادوار، کهنه | |||
| ششتمد | ششتمد | خواشید، ربع شامات، فروغن، هماتی، کیذقان، زمج، شامکان | |||
| داورزن | داورزن | باشتین، مزینان، کاهک | |||
| فردوس | مرکزی | فردوس | خانکوک، برون، مهوید، مصعبی، سرایان، سه‌قلعه | ۴۵۳ | ۵۵٬۸۷۸ |
| بشرویه | بشرویه | مرکزی، کرند، ارسک، اصغاک، موردستان، رقه، نیگنان | |||
| طبس | طبس | مرکزی، کریت، حلوان، جوخواه، دستگردان، اصفهک، یخاب، ده‌محمد | |||
| قوچان | مرکزی | قوچان | دوغائی، عسگرآباد، مزرج، کهنه‌فرود، شهر کهنه | ۴۹۴ | ۲۳۲٬۹۲۵ |
| باجگیران | باجگیران | جیرستان، پیچرانلو، قوشخانه، اوغاز، حصار اندوف | |||
| شاه جهان | فاروج | مایوان، خرق، چری، تیتکانلو، قره شاهوردی | |||
| شیروان | شیروان | باغان، دوین، قل‌جق، زیارت، زوارم، تکمران، تکمران، میلانلو، گلیان | |||
| کاشمر | مرکزی | کاشمر | مرکزی، بالاولایت | ۱۵۲ | ۱۰۷٬۹۰۲ |
| ریوش | ریوش | سرکوه، تکاب | |||
| خلیل‌آباد | خلیل‌آباد | رستاق، شش‌طراز | |||
| بردسکن | بردسکن | کوهپایه، کنارشهر، برکال | |||
| گناباد | جویمند حومه | گناباد | مرکزی، زیبد، بیدخت، کاخک | ۱۰۰ | ۸۷٬۳۴۱ |
| بجستان | بجستان | میان‌تکاب، لب‌کویر | |||
| مشهد | مرکزی | مشهد | چناران، بیزکی، دوزاب، چولایی‌خانه، تپادکان، رادخان، میان‌ولایت | ۱۴۹۳ | ۹۵۰٬۰۰۰ |
| طرقبه | طرقبه | مرکزی، گلمکان، شاندیز، اردمه | |||
| فریمان | فریمان | مرکزی، احمدآباد سرجام، پایین‌ولایت، بیوه‌ژن | |||
| تربت جام | تربت جام | کهریزنو، مرکزی (میان‌جام)، قلعه‌حمام، پایین‌جام | |||
| جنت‌آباد | صالح‌آباد | صالح‌آباد، جنت‌آباد، قلعه‌حمام | |||
| سرخس | سرخس | کندکلی، نوروزآباد، شوریچه، مزدوران | |||
| تایباد | یوسف‌آباد | یوسف‌آباد پایین‌ولایت، مشهدریزه میان‌ولایت، شهرنو بالاولایت | |||
| نیشابور | مرکزی | نیشابور | ریوند، مازول، دربقاضی | ۶۳۴ | ۴۵۲٬۰۰۰ |
| فدیشه | فدیشه | طاغنکوه، عشق‌آباد، تحت‌جلگه | |||
| سرولایت | چکنه | کلیدر، بارمعدن، ماروسک، اربقایی | |||
| زبرخان | قدمگاه | اردوغش، باغشن، اسحق‌آباد | |||
مردم بخش مرکزی و غربی خراسان عمدتاً مسلمانِ شیعه (شیعه دوازده‌امامی) و بخش شرقی خراسان (تربت جام، صالح آباد، تایباد، باخرز، خواف، درمیان، سربیشه و بخشی از مردم سرخس، باخرز، بیرجند و طبس و زیرکوه) و همچنین راز و جرگلان در شمال خراسان مسلمان اهل سنت حنفی هستند.[6] در بین شهرهای خراسان، سبزوار از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این شهر یکی از چهار شهر نخست شیعه ایران است.[7] علاوه بر این، تعدادی از شیعیان اسماعیلی (گروه‌های هفت امامی شیعیان) نیز در مناطقی میان مشهد و نیشابور سکونت دارند. از سویی دیگر، اقلیتی از ارامنه و یهود نیز وجود دارد.[8] در خراسان، اسلام دین اکثریت مردم است. اسلام با فتح نیشابور توسط مسلمانان به شکلی خاص به خراسان وارد شد و بر خلاف جای‌های دیگر ایران، اسلام در خراسان بدون درگیری‌های مهمی اکثریت اهالی خراسان پذیرای دین اسلام شدند.[9]
نقش خراسان در تکوین و تدوین هنر اسلامی مخصوصاً در دوران طلایی اسلام بسیار بارز و ارزشمند است. معماری مساجد و زیارتگاه‌ها تجلی هنر معماری اسلامی در خراسان است. همچنین جلوه‌های هنر اسلامی در خراسان در سفال، فرش و نگارگری کاملاً بارز است.
تقریباً در بیشتر شهرها و روستاهای خراسان از گذشته تا امروزه قالیبافی هنر و صنعتی رایج بوده است. اهمیت قالیبافی در خراسان آن چنان است که در بازارهای شهرهای بزرگ خراسان بازار فرش نیز وجود دارد. رواج قالیبافی در خراسان در دوران پس از اسلام است. این هنر در زمان سلطنت شاهرخ میرزا یکی از شکوفاترین ادوار تاریخی خود را گذرانیده است. در این زمان مراکز قالیبافی شهر هرات شهری فعال و متحول در کلیه زمینه‌های هنری از جمله قالیبافی بود.
قسمت اعظم بافته‌های نخستین ایران در گذشته که به غرب صادر می‌شد از خراسان بوده است به ویژه فرش‌های باریک و دراز با نقشه هراتی و زمینه آبی رنگ.[10]
مرکز اصلی هنر سفالگری در خراسان نیشابور بوده است. بسیاری از پژوهشگران، بر این باورند که هنر برجای مانده در سفالینه‌های نیشابور، در ادامهٔ روند هنر دوره ساسانی بر روی فلز است که بررسی در مهارت ساخت و به کار بردن تزیینات و عبارات مختلف و تحول خط را بر روی سفالینه‌ها ممکن می‌سازد. هنر سفالگری نیشابور، علاوه بر تنوع در تکنیک‌های ساخت، دارای تنوع‌های تازه طراحی نقوش و خوشنویسی روی آن نیز هست که بیانگر قدرت و تسلط هنرمندان این هنر در خراسان و مرکز آن نیشابور بوده است. سده سوم و چهرم هجری را اوج هنر سفالگری در نیشابور بوده است[11] و مراکز سفالگری در این شهر از جمله مهم‌ترین مرکز هنر و صنعت سفالگری در ایران و خراسان در این دوره بوده است. در سال ۱۹۸۸ میلادی- سال ۱۳۶۷ شمسی طی پژوهش‌های باستان‌شناسی در نیشابور پیشینه سفالگری در خراسان و به‌طور کلی ایران مشخص شد.
ظرفیت تولیدی نیروگاه‌های نصب شده در سطح این سه استان در سال ۱۳۹۲ بیش از ۵٫۰۰۰ مگاوات بوده است.[12]
استان خراسان مجموعاً دارای بیش از ۶۰۰ امامزاده (و آرامگاه) می‌باشد، که از جمله آن حرم امام هشتم شیعیان علی بن موسی الرضا در شهر مشهد است. در این بین، خراسان رضوی با داشتن بیش از ۳۱۱ امکان مذهبی بیشترین مکان‌های مذهبی را در استان خراسان، در خود جای داده است.[13][14] همچنین استان خراسان جنوبی دارای ۱۶۳[15] و خراسان شمالی ۱۴۳ اماکن مذهبی می‌باشند.[16]
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
