ایران به سیویک استان تقسیم میشود. ادارهٔ هر استان برعهدهٔ مرکز استان است که معمولاً بزرگترین شهر آن استان به حساب میآید. استاندار مسئول ادارهٔ استان است که به وسیلهٔ وزیر کشور با تصویب اعضای هیئت دولت منصوب میشود.[۱]
استانهای ایران | |
---|---|
ردهها | حکومت متمرکز |
مکان | ایران |
تعداد | ۳۱ استان |
جمعیت | بین ۵۸۰٬۱۵۸ (استان ایلام) تا ۱۳٬۲۶۷٬۶۳۷ نفر (استان تهران) |
مساحت | بین ۵٬۸۳۳ (استان البرز) تا ۱۸۳٬۲۸۵ کیلومترمربع (استان کرمان) |
دولت | دولت مرکزی |
زیربخشها | شهرستان |
تاریخ معاصر
ایران از زمان پیمان پاریس در سال ۱۸۵۷، قلمرو مدرن خود را حفظ کردهاست. از سال ۱۲۸۵ تا ۱۳۳۹، ایران به دوازده استان تقسیم میشد: اردلان، آذربایجان، بلوچستان، فارس، گیلان، عراق عجم، خراسان، خوزستان، کرمان، لارستان، لرستان و مازندران.[۲]
در سال ۱۳۱۶، ایران به منظور تشکیل ۱۰ استان با شماره استانهای سازماندهی شد: استان اول؛ استان دوم؛ استان سوم؛ استان چهارم؛ استان پنجم همدان؛ استان ششم؛ استان هفتم؛ استان هشتم؛ استان نهم؛ استان دهم و استانها به شماره و بدون مرکز نامگذاری شده بودند به دلیل این که در مقابل پایتخت سرکشی نکنند[۲]
اطلاعات
فهرست استانها
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.