رئو
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
رئو از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب پیدایش و در زمره رؤسای طوایف سامی آمده است او پسر فالج پسر عابر پسر صالح پسر ارفکشاد پسر سام بود و ششمین نوادهٔ نوح و شانزدهمین نواده آدم به شمار می‌رفت. او پدر سروج، پدربزرگ ناحور و جداعلای ابراهیم بود.در هنگام تولد رئو، به دستور نمرود برج بابل ساخته شد. در هنگام تولد سروج او ۳۲ سال داشت. رئو تا ۲۳۹ سالگی زندگی کرد و پسران و دختران آورد.[۱] نام رئو در نسب‌نامه عیسی[۲] و نیز در نسب‌نامه محمد پیغمبر اسلام[۳] ذکر شده است.
رئو | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۹۷۴ پ.م. |
| درگذشته | ۱۷۳۵ پ.م. |
| همسر | |
| فرزندان | |
| والدین |
|
معنی واژه رئو
پانویس
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.