ارتش خلافت راشدین
ارتش نظامی عربی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
ارتش خلفای راشدین (به عربی: جيش الخلفاء الراشدين) یک گروه نظامی در زمان خلفای راشدین و شروع فتوحات مسلمانان در قرن هفتم میلادی بود. شمار سربازان ارتش خلفا فقط ۱۳٬۰۰۰ سرباز در سال ۱۱ه.ق /۶۳۲م بود اما با گسترش خلافت با گذشت زمان و با فرارسیدن سال ۶۵۷م این ارتش به ۱۰۰٫۰۰۰ سرباز رسید. موفق و معروف‌ترین فرماندهٔ ارتش خلفای راشدین خالد بن ولید بود؛ به این دلیل که وی فرماندهی ارتش خلفا را در تصرف ایران و تصرف سوریه به عهده داشت. از دیگر فرماندهان مشهور ارتش راشدین عمرو عاص بود که موفق به تصرف مصر شد.
| ارتش راشدین | |
|---|---|
 پرچم | |
| فعال | ۶۳۲ – ۶۶۱ میلادی |
| کشور | خلافت راشدین |
| رسته | نیروی زمینی |
| مرکز فرماندهی | مدینه (۶۵۷ - ۶۶۱ م) کوفه (۶۵۷ - ۶۶۱ م) |
| نبردها | حمله اعراب به ایران حمله اعراب به روم شرقی حمله اعراب به مصر حمله اعراب به ارمنستان حمله اعراب به سند و سایر نبردهای اعراب |
| فرماندهان | |
| فرمانده(ان) عالی | خلفای راشدین |
| فرمانده(ان) کل | خالد بن ولید ابوعبیده جراح عمرو عاص |
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.