یائویی
روابط همجنسگرایانِ در شخصیتهای مصور / From Wikipedia, the free encyclopedia
یائویی (به ژاپنی: やおい) (تلفظ به انگلیسی: jaʊi) همچنین شناخته شده به عنوان عشق پسرانه (boys' love) (به ژاپنی: ボーイズ ラブ) یا BL (به ژاپنی: ビーエル) یک ژانر رسانهای داستانیِ سرچشمه گرفته از ژاپن است که موضوع آن روابط همجنسگرایانه میان شخصیتهای مرد است.[1] این ژانر را نوعاً زنان و برای زنان میآفرینند و از فراوردههای (آثار) رسانهایِ همجنسکامه که برای مردان همجنسگرا ساخته میشوند، از جمله بارا، متفاوت است؛ اما میتواند مردان را نیز شیفته خود کند و مردان همانند زنان میتوانند چنین فراوردههای داستانیای را بسازند. این ژانر داستانی گسترهای پهناور از رسانهها را در برمیگیرد که از جمله آنان میتوان به مانگا، انیمه، سریال رادیویی، رمان، بازی و فراوردههای خوانندگان (Fan production) که به این داستانهای کاربران میسازند، دوجینشی نیز میگویند.∗اشاره کرد. عشق پسرانه (Boys love) و کوته نوشت آن یعنی BL واژگان ژانری برای این دستهٔ رسانهای در ژاپن هستند و در سالیان اخیر در انگلیسی نیز مورد کاربرد قرار گرفتن
زمینههای نوعی در یائویی دربرگیرندهٔ روابط ممنوعه، توصیف تجاوز، تراژدی و بذلهاند. داستانهای یائویی و BL گسترهٔ گوناگونی از ژانرها از جمله کمدی، عشق دبیرستانی، درام تاریخی، داستان علمی و تخیلی و داستان کارآگاهی و نیز زیر-ژانرهایی از جمله Omegaverse و شوتاکون را در برمیگیرد.
یائویی سرچشمههای خود را هم در فرهنگ خوانندگان (که بدون هدف کسب سود است و ویژهٔ هواداران آماتور است) و هم در چاپ بازرگانی (با هدف کسب سود که ویژهٔ مانگا نویسهای حرفهای است نه هواداران آماتور) مییابد. چنانکه جیمز وِلکِر خلاصه کرده، واژه یائویی به فرهنگ دوجینشیِ∗ پایان دهه ۱۹۷۰ و آغاز دهه ۱۹۸۰ بازمیگردد و کوته نوشت (مخفف) واژگان "yamanashi ochinashi iminashi" (به معنای بدون اوج، بدون مکان، بدون معنا) است، و راهی بود خود-تحقیر کننده∗ برای اشاره به دستاوردهای هنری آماتوری که مانگا و انیمهٔ رایج را (توسط هواداران آماتور) مورد نقیضه قرار میدادند، آنهم با ترسیم شخصیتهای مردِ این مجموعههای محبوب در حالتی پنهانی یا آشکارا سکسی.[2] در ژاپن بهکارگیری واژه یائویی برای اشاره به دوجینشیِ نقیضه ای هنوز رایج است. در چاپ بازرگانی، سرچشمههای این ژانر میتوانند به شونن آی (shōnen'ai) بازگردند که گونه ای ژانر مانگای پسر خوشگل است که در آغاز دههٔ ۱۹۷۰ در مجلات شوجو مانگا آغاز به پیدایش کردند. از دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰، واژگانِ دیگری مانند تنبی (Tanby)و جونه (June) نیز در اشاره به گسترشهای خاصی که در ژانر رخ دادند ظاهر شدند. اما در آغاز دهه ۱۹۹۰ این واژگان با بازرگانی [و نیز سکسی تر] شدنِ هرچه بیشترِ هم جنس کامگیِ مرد-مرد رو به ناپدیدی نهادند. (در بخش «تاریخچه و زبانشناسی» روشنگری بیشتری در این باره خواهد آمد)
یائویی هماکنون حضور جهانی نیرومندی دارد. فراوردههای (محصولات) یائویی در سراسر قارهها در زبانهای گوناگون هم به وسیله جواز و توزیع بینالمللی و هم به وسیلهٔ دست به دست کردن هوادارانشان در دسترس هستند. پژوهشگران و روزنامه نگاران در سراسر جهان آثار یائویی، فرهنگ و شیفتگان این آثار را مورد پژوهش و کاوش نیز قرار دادهاند.
میتوان به انیمههای love stage و super lovers برای ژانر یائویی اشاره کرد.