From Wikipedia, the free encyclopedia
در زبانشناسی، آرگومنت یا شناسه یا موضوع (به انگلیسی: argument) ترکیبی است که در تکمیل معنی گزاره کمک کنند،[1] منظور ما از گزاره در اینجا گروه فعلی (فعل اصلی و افعال کمکی مرتبط با آن) است. از این نظر، معنی آن به مفهوم مکمل بسیار نزدیک است. بیشتر گزارهها، یک، دو، یا سه شناسه میگیرند. یک گزاره و شناسههایش، یک ساختار گزاره-شناسه میسازند. بحث گزارهها و شناسهها بیشتر با فعل (محتوایی) و عبارات اسمی (NPs) مرتبط است، اگرچه رده نحوی آنها میتواند به صورت گزارهها و شناسهها تفسیر گردد.[2]
شناسهها باید از افزودهها تمایز یابند.
بیشتر نظریههای نحو و معناشناسی، شناسهها و افزونهها را میپذیرند، اگرچه ممکن است از اصطلاحهای متفاوت استفاده کنند، این تمایز در تمام زبانها وجود دارد.[3]
گرامرهای وابستگی، گاهی به تبعیت از تنییر، به این شناسهها «بازیگر» (به انگلیسی: actant) میگویند.[3]
پهنه دستور زبانی که طبیعت گزارهها، شناسههای گزاره، و افزونهها را کاوش میکند، نظریه ظرفیت نام دارد. گزارهها ظرفیت دارند؛ ظرفیت گزارهها تعیینکننده تعداد و نوع شناسههایی است که در محیط باید/میتواند وجود داشته باشد. ظرفیت گزارهها همچنین میتواند به صورت زیرردهبندی بررسی گردد.[3]
تحلیل ابتدایی نحو و معناشناسی جملهوارهها به صورت گسترده به تمایز بین شناسه و افزوده متکی است.[4]
عبارت نهادی و عبارت مفعولی، دو شناسه بسیار رایج در گزارههای فعلی اند.[4]
هرکدام از این جملهها شامل دو شناسه (به صورت بولد) هستند. اولین اسم (عبارت) شناسه نهادی است، و دومی شناسه مفعولی است.[3]
موقعی که اطلاعات اضافی به سه جمله مثال بالای ما اضافه میگردد، با مفهوم افزوده سروکار داریم. مثل[3]
عبارت اضافهشده (در بولد) «افزوده» هستند؛ آنها اطلاعات اضافی تهیه میبینند که برای تکمیل معنی گزاره likes لازم نیستند.[3]
یک تفاوت کلیدی بین شناسه و افزوده آن است که وجود یک شناسه معمولاً اجباری است، اما افزودهها به صورت اختیاری پدیدار میشوند.[3]
درحالیکه شناسههای فعلی معمول، «اسم نهادی»، «اسم معمولی»، و «گروههای اسمی» هستند، مانند مثال بالا، آنها میتوانند گروه حرف اضافهای (prepositional phrase) یا PPs (یا حتی دیگر ردهها) باشند.[3]
PPsهای بولد در جملههای زیر شناسه اند:[3]
ما میدانیم که این PPها یا شناسه هستند یا شناسه دارند، زیرا موقعی که ما سعی میکنیم تا آنها را حذف کنیم، نتیجه قابل قبول نیست:[3]
شناسههای نهادی و مفعولی به عنوان شناسههای هستهای شناخته میشوند؛ شناسههای هستهای را میتوان به روشهای مختلف (به کمک عملیات جهتدهی مثل مجهولسازی، ضدمجهولسازی، کاربردی، انضمام و غیره) فرونشاند، اضافه کرد، یا تعویض کرد. شناسههای اضافی، که به آنها شناسههای غیرمستقیم هم گفته میشود، با این حال، گرایشی به قرارگرفتن تحت معرض فرایندهای مشابه ندارند.[3]
محمول صفر ظرفیتی: بهار شد. جنگ شد. (هیچ موضوع یا ظرفیتی وجود ندارد)
محمول تک ظرفیتی: علی آمد. (علی تنها موضوع فعل آمدن است)
محمول دو ظرفیتی: مونا علی را نوازش کرد. (مونا و علی دو ظرفیت یا موضوع فعل نوازش کردن هستند)
محمول سه ظرفیتی: پدر به فرزندش قول داد که او را به پارک ببرد. (پدر و فرزندش و بند متممی که او را به پارک ببرد سه ظرفیت یا موضوع فعل قول دادن هستند)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.