هوشنگ صدیق
خلبان ایرانی (۱۳۲۶—۱۳۹۹) / From Wikipedia, the free encyclopedia
هوشنگ صدیق (زاده ۲۱ آبان ۱۳۲۶ در نیشابور – درگذشته ۱۸ تیر ۱۳۹۹ در تهران) سرتیپ خلبان اف- ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرمانده آن نیرو بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۵ بود. او در پی استعفای سرهنگ محمدحسین معینپور در ۴ آذر ۱۳۶۲ با درجه سرهنگی و با حکم روحالله خمینی به فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و تا بهمن ۱۳۶۵ در آن پست باقی ماند و سپس جای خود را به سرهنگ منصور ستاری سپرد.[1]
هوشنگ صدیق | |
---|---|
زاده | ۲۱ آبان ۱۳۲۶ نیشابور |
درگذشته | ۱۸ تیر ۱۳۹۹ (۷۲ سال) تهران |
شاخه نظامی | ارتش شاهنشاهی ایران ارتش جمهوری اسلامی ایران |
درجه | سرتیپ |
یگان | نیروی هوایی شاهنشاهی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران |
فرماندهی | نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران |
جنگها و عملیاتها | جنگ ایران و عراق |
در زمان فرماندهی او وضعیت سیاسی نیروی هوایی به علت اخراجها و تصمیمهای غیر حرفهای در کادر فرماندهی پیشین نیروی هوایی، بسیار متشنج شده بود. به همین دلیل وی دورانی بسیار دشوار و طاقتفرسا را در جایگاه فرماندهی نیروی هوایی تحمل نمود؛ از جمله در پی گزارش خلاف واقع، دادگاه انقلاب، خلبان تکخال جلیل زندی را به ۱۰ سال زندان محکوم کرد که با درخواست و اعتراض فرماندهٔ وقت نیروی هوایی هوشنگ صدیق، زندی پس از ۶ ماه آزاد شد.[2][3]
صدیق پیش از انتصاب به فرماندهی نیروی هوایی، فرمانده منطقه اول هوایی مهرآباد بود. پس از ترک فرماندهی نیروی هوایی برای مدتی در سمتهای گوناگون در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران انجام وظیفه کرد.