هفت آسمان
From Wikipedia, the free encyclopedia
هفت آسمان یا هفت بهشتها (به انگلیسی: Seven Heavens) در کیهانشناسی دینی و اسطورهای، به هفت لایه آسمان ارجاع دارد که هرکدام از یک جنس هستند. در دوران باستان، این آسمانها هم با قلمروهای ماورا طبیعتی الههها و هم با اجسام سماوی مشاهده شده همچون سیارات باستانی و ستارگان ثابت تداعی میشدند.[1] این مفهوم را، که از ادیان باستانی میانرودان مشتق شده است، میتوان در ادیان ابراهیمی همچون اسلام، یهودیت، و مسیحیت یافت؛ مفهومی مشابه همچنین در برخی ادیان هندی مانند هندوئیسم یافته شده است.[2] برخی از این سنتها، از جمله آیین جین مفهومی از هفت زمین یا هفت دنیای زیرین را نیز شامل میشوند.