نوشیدنی الکلی
نوشیدنی حاوی الکل (اتانول) حاصل از تخمیر قندها / From Wikipedia, the free encyclopedia
نوشیدنیهای الکلی یا مشروبات الکلی نوشیدنیهایی هستند که حاوی مقدار قابلتوجهی اتانول (به صورت غیررسمی الکل) هستند، که عوارض آن در دوزهای پایین شامل سرخوشی، کاهش اضطراب و خوش مشربی و در دوزهای بالا شامل مستی، بهت و ناهشیاری است. استفادهٔ طولانی مدت و سوءمصرف الکل میتواند منجر به وابستگی جسمی و الکلیسم شود.
نوشیدن الکل نقش اجتماعی مهمی را در بسیاری از فرهنگها ایفا میکند. بیشتر کشورها قوانینی برای تنظیم تولید، فروش و مصرف آنها دارند.[1] با این حال، نوشیدنیهای الکلی در اکثر نقاط جهان قانونی است. فروش صنعت نوشیدنیهای الکلی در جهان ۱۵۰۰میلیارد دلار بودهاست[2]
این نوشیدنیها به سه گروه اصلیِ آبجوها، شرابها و نوشیدنیهای تقطیری تقسیم میشوند. آبجو همان ماءالشعیر هست که ۵ درصد الکل دارد. شراب نوعی نوشیدنی هست که از انگور سفید یا قرمز گرفته میشود و بسته به نوع انگور، رنگ شراب قرمز یا سفید میشود. مشروب دارای ۱۱ درصد الکل میباشد. نوشیدنیهای تقطیری همان عرق هستند که دارای الکل بالای ۴۰ درصد هستند.
مشروبات الکلی که با تخمیر جو به دست میآید آبجو محسوب میشوند، آنهایی که از تخمیر انگور به دست میآیند، شراب و آنهایی که با تخمیر غلات و میوهها و سپس تقطیر آنها به منظور بالا بردن درصد الکل درست میشوند، مشروباتی مانند ویسکی و ودکا هستند. اما این تعاریف شامل بسیاری از مشروبات الکلی نمیشوند. سازمان بهداشت جهانی مثلاً «سیدر» که از تخمیر سیب و گلابی درست میشود یا «ساکی» که با تقطیر برنج به دست میآید را در زمره «دیگر» مشروبات الکلی طبقهبندی کردهاست. همچنین شرابهای غنی شده مانند پورت که با روش تخمیر دوگانه تقویت میشوند نیز در بین مشروبات «دیگر» طبقهبندی کردهاست.[3]