From Wikipedia, the free encyclopedia
نظام ناحیهای (به انگلیسی: Zone System) روشی در عکاسی است که برای تعیین نوردهی و توسعه بهینه فیلم است که نخستین بار از سوی انسل آدامز و فرد آرچر عکاسان آمریکایی فرموله شد.
انسل آدامز نخستین عکاس آمریکایی بود که عکاسی منظره را از نظر فنی به کمال رساند. وی سالها تلاش کرد و پس از تکمیل روش پیشنهادی خود آن را به جهان عرضه نمود او این روش را نظام ناحیهای یا Zone System نام نهاد. در این سامانه موضوع به چند ناحیه یا زمینه تقسیم میشود و سپس شدت نور هر ناحیه بوسیلهٔ نور سنج اندازهگیری میشود. به این ترتیب عکاس قادر خواهد بود، کیفیت بازسازی رنگدرجههای عکس را، پیش از نور دهی کنترل کند.[1]
آدامز خود در این باره گفتهاست:[2]
پیش از نور دادن فیلم منفی باید دقیقاً بدانم نتیجهٔ نهایی چگونه خواهد شد.
آدامز از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۸۱ سه گونه مقیاس برای نوردهی نگاتیو در نظر گرفت:
آدامز یادآوری کرد که نگاتیو میتوانند جزئیات را تا منطقهٔ ۱۲ و حتی بالاتر ضبط نماید، اما بروز دادن این اطلاعات در مرحلهٔ چاپ با ظهور عادی بسیار دشوار است.
مقیاس منطقهای آدامز در سال ۱۹۸۱ و ارتباط آن با عناصر معمولی صحنه به قرار زیر است:
مناطق | توضیحات |
---|---|
۰ | سیاه خالص |
I | نزدیک سیاه با رنگ پذیری خیلی کم، بدون بافت |
II | بافت سیاه، تیرهترین بخش تصویر با جزئیات اندک |
III | میانگین بخش تاریک با نمایش کافی بافت |
IV | بخش تاریک سنگها و مناظر و سایهها |
V | خاکستری میانه: آسمان روشن شمال، پوست تیره، رنگدرجه چوب هوازده |
VI | پوست آفتاب زده، سنگها در زیر نور |
VII | پوست خیلی روشن، سایههای در مکان برفی با نور جانبی زیاد |
VIII | روشنترین رنگدرجهها با ثبت کافی بافت |
IX | روشنترین منطقه بدون بافت، روی برف |
X | سفید خالص، بازتاب شدید از آئینه |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.