نگاتیو
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
فیلم نگاتیو (به انگلیسی: Negative) در عکاسی عبارت است از فیلم نوردیده‌ای که ظاهر و ثابت شده و در مجاورت نور آن را می‌توان دید.
نگاتیو در اندازه‌های مختلف برای قطع‌های دوربین (دوربین قطع کوچک، دوربین قطع متوسط و دوربین قطع بزرگ) ساخته شده‌است.
برای نمونه به شیشه‌های کلودیونی، فیلم ۱۳۵ تا فیلم تخت دوربین‌های ماموت اگر با شرط‌های گفته شده در بالا سازگار باشند، نگاتیو گفته می‌شود.
پوزیتیو و نگاتیو در سینما
خلاصه
دیدگاه
در فیلم‌های سیاه و سفید، استفاده از فیلم پوزیتیو رایج‌تر است. اما دلایل این امر و تفاوت‌های این دو نوع فیلم چه هستند؟ [۱]
فیلم پوزیتیو:
- رایج‌ترین نوع: فیلم پوزیتیو به دلیل سهولت در پردازش و نمایش مستقیم تصویر، به عنوان رایج‌ترین نوع فیلم در سینما شناخته می‌شود.
- ویژگی‌ها: تصویر در فیلم پوزیتیو به صورت مثبت نمایش داده می‌شود، یعنی اجسام روشن در فیلم نیز روشن دیده می‌شوند. این ویژگی باعث می‌شود که تصویر طبیعی‌تر به نظر برسد.
- کاربردها: به دلیل ویژگی‌های ذکر شده، فیلم پوزیتیو در اکثر فیلم‌های داستانی، مستند و تبلیغاتی استفاده می‌شود.
فیلم نگاتیو:
- ویژگی‌ها: در فیلم نگاتیو، رنگ‌ها و روشنایی‌ها برعکس نمایش داده می‌شوند. یعنی اجسام روشن در فیلم تیره و اجسام تیره روشن دیده می‌شوند.
- کاربردها:
- تأکید بر کنتراست: به دلیل کنتراست بالای تصاویر، فیلم نگاتیو برای ایجاد جلوه‌های هنری خاص و تأکید بر المان‌های بصری خاص در فیلم استفاده می‌شود.
- ایجاد فضای وهم‌آلود: فیلم نگاتیو می‌تواند فضایی وهم‌آلود و تاریک را در فیلم ایجاد کند که برای ژانرهای ترسناک و معمایی مناسب است.
- اثرگذاری احساسی: با استفاده از فیلم نگاتیو می‌توان بر احساسات مخاطب تأکید کرد و به او تجربه بصری متفاوتی ارائه داد.
- دلایل احتیاط در استفاده:
- پردازش پیچیده‌تر: فیلم نگاتیو نیاز به پردازش بیشتری دارد تا تصویر نهایی به دست آید.
- تفسیر متفاوت مخاطب: ممکن است برخی از مخاطبان به دیدن تصاویر نگاتیو عادت نداشته باشند و این امر بر درک آن‌ها از فیلم تأثیر بگذارد.
- تناسب با سبک فیلم: استفاده از فیلم نگاتیو باید با سبک و محتوای فیلم هماهنگ باشد تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.