From Wikipedia, the free encyclopedia
پادشاه میچون (به کره‌ای: 미천태왕)، (سلطنت: ۳۰۰~۳۳۱ میلادی)؛[1] پانزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه پادشاهی کره و او پسر «گو دولگو» و نوه سیزدهمین امپراتور گوگوریو پادشاه سوچون بود.
| میچون 미천 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ته‌وانگ | |||||||||
 پرتره منتصب به پادشاه میچون | |||||||||
| پادشاه گوگوریو | |||||||||
| سلطنت | سپتامبر ۳۰۰ - فوریه ۳۳۱ میلادی (۳۱سال) | ||||||||
| تاج‌گذاری | سپتامبر ۳۰۰ میلادی | ||||||||
| پیشین | بونگسانگ | ||||||||
| جانشین | گگوگوون | ||||||||
| زاده | گو ایولبول/اوبول/اولبولی نامشخص گونگنه‌سونگ | ||||||||
| درگذشته | فوریه ۳۳۱ میلادی گونگنه‌سونگ | ||||||||
| آرامگاه | میچون وون | ||||||||
| شهبانو | بانو جو | ||||||||
| فرزند(ان) | سایو مو | ||||||||
| |||||||||
| خاندان | گو | ||||||||
| دودمان | گوگوریو | ||||||||
| پدر | گو دولگو | ||||||||
| پیشه | پادشاه | ||||||||
| میچون | |
| هانگول | 미천왕 و 호양왕 |
|---|---|
| هانجا | 美川王, 好壤王 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Micheon-wang و Hoyang-wang |
| مک‌کیون–ریشاور | Mich'ŏn-wang |
| نام تولد | |
| هانگول | 고을불, 을불리, و 우불 |
| هانجا | 高乙弗, 乙弗利, و 憂弗 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Go Eul-bul, Eulbulli, و U-bul |
| مک‌کیون–ریشاور | Ko Ŭlbul, Ŭlbulli, or Ubul |
| سه پادشاهی |
|---|
|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
او نوه سیزدهمین پادشاه گوگوریو، پادشاه سوچون، و پسر شاهزاده «دولگو» بود، که توسط برادرش چهاردهمین فرمانروا، پادشاه بونگسانگ، کشته شد.[2]
پادشاه میچون درخفا مدتی، به عنوان یک خدمتکار و بازرگان نمک زندگی کرد، اما بعد از پادشاه بونگسانگ که توسط صاحب منصبان دربار برکنار شد، به پادشاهی رسید. داستان زندگی پادشاه میچون در دورانی که مخفی شده بود و قبل از اینکه به پادشاهی برسد در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده‌است. گفته شده‌است که او به عنوان خدمتکار یک فرماندار محلی مجبور بوده‌است که در طول شب به تالابی سنگ پرتاب کند تا قورباغه‌ها ساکت بمانند، سپس او فرار کرد و با یک بازرگان نمک ملاقات کرد، و در هنگام سفر برای فروش نمک با سختیهای بسیار بیشتری روبرو شد.[3][4]
در این بین، نفرت از پادشاه بونگسانگ افزایش پیدا کرد، و صاحب منصبان دربار با هدایت وزیر اعظم چانگ جو‌ری، کودتا کردند و پادشاه پادشاه بونگسانگ را از قدرت برکنار کرده و پادشاه میچون، را به سلطنت رساندند.
میچون به تدریج ارتش گوگوریو را گسترش داد و به یک نیروی توانمند تبدیل کرد. در طی تجزیه دودمان جین، او مرزهای گوگوریو را تا شبه‌جزیره لیائودونگ و فرمانداری های چین، گسترش داد.[5][6]
اولین لشکرکشی او در سال ۳۰۲ میلادی، بر ضد فرمانداری هیونتو صورت گرفت. او فرمانداری لیلانگ را در سال ۳۱۳ و فرمانداری دایفنگ را در سال ۳۱۴ میلادی بعد از حمله به سوآنپیونگ در لیائودونگ ضمیمه خاک گوگوریو کرد.[7][8]
در دوران حکومت او، گوگوریو با افزایش نفوذ ژیان‌بی در غرب، علی‌الخصوص حملات «قبیله مورونگ» به لیائودونگ، مواجه شد. میچون با سایر قبایل شیان‌بی در برابر «قبیله مورونگ» متحد شد، اما موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۳۱۹ میلادی، یکی از ژنرالهای گوگوریو به نام «یو نوجا» توسط نیروهای «مورونگ» دستگیر شد. در تمام این مدت، گوگوریو و «مورونگ» به مواضع یکدیگر حمله کردند، اما هیچ‌کدام پیروزی با دوام و پایایی به‌دست نیاوردند.[9][10]
پادشاه میچون بارها به بکجه پادشاهی جنوبی کره حمله کرد. در طی این جنگ‌ها با ۱۱ دهمین پادشاه بکجه، پادشاه بیریو توانست بیش از سی هزار سرباز او را نابود کند پادشاه میچون بیش از ۷۲ بار با مهاجمان ژیان‌بی و بکجه جنگید و در اغلب آنها پیروز شد او در آن زمان بسیار محبوب بود و مردم به او به عنوان نماد ملی نگاه می‌کردند.[11]
پادشاه میچون در سال ۳۳۱ میلادی مرد و در «میچون وون» دفن گردید. ۱۲ سال بعد در دوران حکومت پادشاه گگوگوون، بقایای جسد او توسط مهاجمان یان سابق از قبر بیرون آورده و به عنوان خون‌بها نزد آنها نگه داشته شد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
