موشک سوخت جامد
From Wikipedia, the free encyclopedia
موشک سوخت جامد (به انگلیسی: Solid-propellant rocket) موشکی است که نیروی محرکه آن از خروج گازهای داغ ناشی از سوختن یک ماده جامد تأمین میشود. ساختمان موشکهای با سوخت جامد ساده و نگهداری آنها آسان بوده و از این رو کاربردهای گستردهای در عرصههای نظامی و غیرنظامی دارند. اولین موشکهای ساخته شده در جهان موشکهایی با سوخت جامد و از نوع باروت بودند؛ این موشکها توسط چینیها، هندیها، مغولها و ایرانیها از سده ۱۳ میلادی در جنگها استفاده میشدند.[1]
تمام موشکهای مورد استفاده در جهان تا قرن ۲۰ میلادی نوعی موشک سوخت جامد یا پودری بودند تا اینکه موشکهای سوخت مایع با توان کنترل بیشتر مصرف سوخت معرفی شدند. امروزه به دلیل سادگی نسبی و قابلیت اطمینان بالا، از موشکهای سوخت جامد بیشتر در کاربردهای نظامی و در بوسترهای فضاپیماها استفاده میشود.[2][3]