مندائیان
From Wikipedia, the free encyclopedia
مندائیان، که با نام مندائیان صابئی یا صابئین نیز شناخته میشوند، یک گروه قومی-مذهبی پیرو آیین صابئه هستند. بنا بر اعتقادات صابئی یحیی، تعمید دهنده آخرین پیامبر می باشد. این گروه از اولین گروههای مذهبی هستند که آیین غسل را انجام میدهند. همچنین این گروه به گنوسیسم باور داشته و آخرین گروه گنوسی باقیمانده در جهان هستند. زبان اصلی این قوم زبان مندائی نو، یکی از زبانهای شاخه آرامی شرقی است، ولی امروزه بیشتر آنها به عربی عراقی یا فارسی صحبت میکنند. موطن اصلی مندائیان کنارههای رودهای کرخه و کارون و دجله و فرات بوده ولی در سالهای اخیر به دلایلی در کشورهای ایران و عراق بیشتر جمعیت این مردم به کشورهای دیگر مهاجرت کردهاند.[1] قریب ۷۵ هزار نفر تا سال ۲۰۰۲ در عراق زندگی میکردند؛ که پس از جنگ آمریکا و عراق بیشتر آنها به اردن، سوریه و کشورهای غربی کوچ کردند.[2]
جمعیت کل | |
---|---|
۶۰٬۰۰۰[3] - ۷۰٬۰۰۰[4] | |
مناطق دارای جمعیت قابل توجه | |
عراق | ۳٬۰۰۰[5] |
ایران | ۵٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ (۲۰۰۹)[6] |
اردن | ۱٬۴۰۰[7] |
سوریه | ۱٬۲۵۰ families[8] |
سوئد | ۸٬۵۰۰[9] |
استرالیا | ۳٬۵۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰[10][11] |
هلند | ۴٬۰۰۰[12] |
بریتانیا | ۱٬۰۰۰[13] |
کانادا | ۱٬۵۰۰[نیازمند منبع] |
آلمان | ۲٬۲۰۰[14] |
دانمارک | ۶۵۰[15] |
اندونزی | ۲۳[16] |
ایالات متحده آمریکا | ۲٬۵۰۰[17]-3,200[18] |
دینها | |
صابئه | |
کتابهای مقدس | |
گنزا ربا، قلستا، ادراشی اد یحیی، Haran Gawaita | |
زبانها | |
زبان مندائی as liturgical language زبان مندائی نو، زبان عربی and زبان فارسی |