مرزهای شخصی
From Wikipedia, the free encyclopedia
مرزهای شخصی قواعد، رهنمودها یا محدودیتهایی است که هر فرد جهت تأمین امنیت و رفاه خود برای دیگران تعریف میکند.[1] این مرزها از ترکیبی از باورها، عقاید، نگرشها، تجربیات گذشته و یادگیری اجتماعی ساخته شدهاند.[2][3] این ایده یا مهارت زندگی بهطور گسترده در کتابهای روانشناسی خودآموز به کار گرفته شدهاست و همچنین از اواسط دهه ۱۹۸۰ در حرفه مشاوره مورد استفاده قرار میگیرد.[4]
به گفته برخی از مشاوران روانشناسی مرزهای شخصی به افراد کمک میکند تا حریم خود را برای دیگران از هر نظر مشخص کنند.[5] این حوزهها عبارتند از جسمی، روحی، روانی، معنوی و مرزهای مربوط به اعتقادات که احساسات، عزت نفس و شهود افراد را در برمیگیرد.[6] ژاک لکان تمام این مرزها را به صورت یک سلسله مراتب در نظر میگیرد که بازتابی از مجموعه شرایط بیولوژیکی و موقعیت اجتماعی فرد میباشد.[7] مرزهای شخصی در دو جهت تعاملات ورودی و خروجی بین افراد را تحتتاثیر قرار میدهد.[8] همچنین گاهی عملکرد حفاظتی و پیشگیرانه دارد.[2]