مدل باراباشی-آلبرت
From Wikipedia, the free encyclopedia
مدل باراباشی-آلبرت (انگلیسی: Barabási–Albert model) یک الگوریتم تولید شبکه پیچیده بیمقیاس با ساز و کار پیوست ترجیحی است.گمان میشود شبکههای طبیعیای مانند شبکه تنظیم ژن و برخی شبکههای مصنوعی، از قبیل، اینترنت، وب جهانگستر، تحلیل استنادی و بعضی از شبکههای اجتماعی [1] تقریبا بیمقیاس باشند و شامل رئوس کمی با درجهٔ بالای غیر عادی در مقایسه با سایر رئوس شبکه باشند.[2] این راسها را «شاهراس» یا «hub» گویند.
هدف مدل باراباشی-آلبرت، ایجاد یک شبکه بیمقیاس است. این مدل منجر به یک شبکه جهانکوچک با توزیع درجه توانی میشود. با وجود اینکه شبکههای دنیای واقعی دارای توزیع درجهای شبیه به توزیع توانی هستند[3]، اما مدل باراباشی-آلبرت به دلیل پایین بودن ضریب خوشگی در شبکهای که ایجاد میکند، مدل کاملی برای شبیهسازی یک شبکه واقعی نیست. مدل دیگری که بر اساس پیوست ترجیحی منجر به یک شبکه جهانکوچک با توزیع درجه توانی میشود، مدل هُلم-کیم[4] است. در مدل هلم-کیم شبکهها با ضریبخوشگی بالاتری ایجاد میشوند.