مجلس سنای ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
مجلس سِنا بر اساس قانون اساسی مشروطه[1] در سال ۱۲۸۵، به همراه مجلس شورای ملی یکی از دو مجلس قانونگذاری ایران بود که نخستین بار در سال ۱۳۲۸، در زمان محمدرضا پهلوی تشکیل شد و با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، منحل گردید. از جمله وظایف این مجلس، تأیید مصوبههای مجلس شورای ملی بود. نیمی از نمایندگان مجلس سنا، انتصابی شاه بودند و نیم دیگر را مردم انتخاب میکردند. همچنین طبق قانون، نیمی از اعضای مجلس، از تهران و دیگر نمایندگان از دیگر استانها بودند.[2]
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
برای اعضای ادوار مختلف مجلس سنا، فهرست نمایندگان مجلس سنای ایران را ببینید.
اطلاعات اجمالی مجلس سنای ایران, گونه ...
مجلس سنای ایران | |
---|---|
گونه | |
گونه | |
تاریخچه | |
بنیادگذاری | ۱۲۸۵ (قانون اساسی) تشکیل شده در ۱۳۲۸ |
انحلال | ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ |
نخستین جلسه | ۵ بهمن ۱۳۲۸ |
ساختار | |
کرسیها | ۶۰ |
مدت دوره | ۴ سال |
اختیارات | تأیید مصوبههای مجلس شورای ملی |
انتخابات | |
نظام انتخاباتی سنا | ۳۰ تن انتخاب شاه و ۳۰ تن به انتخاب مردم |
آخرین انتخابات سراسری | ۱۳۵۴ |
محل نشستها | |
تهران، خیابان سپه، کاخ سنا | |
قانون اساسی | |
قانون اساسی مشروطه |
بستن