ماهیچه دندانهای پسین پایینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ماهیچه دندانهای پسین پایینی یا سراتوس خلفی تحتانی (انگلیسی: Serratus posterior inferior muscle) یکی از عضلات لایه میانی عضلات خارجی پشت است.
اطلاعات اجمالی ماهیچه دندانهای پشتی تحتانی, جزئیات ...
ماهیچه دندانهای پشتی تحتانی | |
---|---|
Muscles connecting the upper extremity to the vertebral column (serratus posterior inferior labeled at center right). | |
![]() Serratus posterior inferior (red) seen from back. | |
جزئیات | |
خاستگاه | زوائد خاری مهرههای T11 تا L2 و رباطهای فوق خاری |
پیوندگاه | کنار تحتانی دنده نهم تا دوازدهم |
سرخرگها | Intercostal arteries |
عصبدهی | Intercostal nerves T9 through T12 |
حرکت | Depress the lower ribs, aiding in بازدم |
شناسهها | |
لاتین | Musculus serratus posterior inferior |
TA98 | A04.3.01.010 |
TA2 | 2235 |
FMA | 13402 |
بستن
لایه میانی عضلات پشت، گروهی از عضلات خارجی پشت هستند که بلافاصله در عمق لایه سطحی عضلات پشت و چسبیده به دندهها قرار گرفتهاند و در حرکات تنفسی و دندهای دخالت میکنند. این عضلات عبارتند از: ماهیچه دندانهای پشتی فوقانی و ماهیچه دندانهای پشتی تحتانی. چون عضلات میانی پشت، در حرکات تنفسی دخیل هستند، به آنها عضلات تنفسی هم گفته میشود
این عضله از زوائد خاری مهرههای T11 تا L2 و رباطهای فوق خاری منشأ گرفته و به کنار تحتانی دنده نهم تا دوازدهم منتهی میشود. عملکردآن پایین بردن دنده نهم تا دوازدهم است. جهت فیبرهای عضلانی صعودی است.