قیام کردها در عراق در ۱۹۴۳
From Wikipedia, the free encyclopedia
قیام کردها در عراق در ۱۹۴۳، یا شورش ملا مصطفی بارزانی در سالهای ۱۹۴۵–۱۹۴۳ یک قیام ملیگرایانهٔ کردی در پادشاهی عراق در سالهای جنگ جهانی دوم بود. این قیام توسط ملا مصطفی بارزانی رهبری شده و چندی بعد برادر بزرگتر وی احمد بارزانی نیز که رهبر قیام پیشین کردهای عراق بود بدان پیوست. این قیام در سال ۱۹۴۳ آغاز شد و در نهایت با حملهٔ نیروهای حکومت مرکزی عراق و نیز گریختن چند ایل کرد، در اواخر سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در نتیجهٔاین قیام بارزانیها به همراه شمار زیادی از نیروهایشان به سوی کردستان ایران عقبنشینی کرده و به جمع کردهای ایران که جمهوری مهاباد را تأسیس کردهبودند پیوستند.
اطلاعات اجمالی شورش ملا مصطفی بارزانی در سالهای ۱۹۴۵–۱۹۴۳, تاریخ ...
شورش ملا مصطفی بارزانی در سالهای ۱۹۴۵–۱۹۴۳ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از درگیری کردها و عراق | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
![]() با پشتیبانی ایلات کرد: • برواری • دوسکی • عناصری از مهاجرین |
نیروهای شورشی کرد: • ایل بارزانی • اتحادی از ایلهای کرد | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
![]() |
مصطفی بارزانی احمد بارزانی (۴۵–۱۹۴۴) محمد امین میرخان مامند مامش صالح کانیا لنجی مصطفی خوشناو عزت عبدالعزیز سلیمان بارزانی محمد صدیق بارزانی اسعد خوشاوی | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
نامشخص |
۲ هزار نفر (۱۹۴۳) ۳ هزار نفر (۱۹۴۵) |
بستن