قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت
From Wikipedia, the free encyclopedia
قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامهای مربوط به حقوق بشر است که در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ به تصویب این شورا رسید و تحریمهای اقتصادی شدیدی را علیه ایران وضع کرد.
قطعنامهٔ شمارهٔ ۱۹۲۹ (سازمان ملل متحد) | |
---|---|
تاریخ | ۹ ژوئن {{{year}}} |
کُد | S/RES/۱۹۲۹ ([ سند]) |
موضوع | ایران |
رأیگیری | ۱۲ موافق ۲ مخالف ۱ ممتنع |
نتیجه | تصویب شد |
اعضای شورای امنیت | |
اعضای دائم | |
اعضای غیر دائم |
این قطعنامه با ۱۲ رأی موافق، ۱ خودداری از شرکت در رأیگیری (لبنان) و ۲ رأی مخالف (برزیل و ترکیه) در جلسهای به ریاست مکزیک تصویب شد.
این قطعنامه بعداً در بیستم ژوئیه ٢٠١٥ توسط قطعنامه ٢٢٣١ شورای امنیت ملغی گردید.
این قطعنامه آغاز چهارمین دور تحریمهای علیه ایران است. بر اساس این قطعنامه ایران نباید از هیچ فعالیت تجاری مرتبط با غنیسازی اورانیوم و دیگر مواد هستهای یا فناوری دیگر کشورها بهرهمند شود و تمامی کشورها میبایست از انتقال هرگونه تانک، خودروهای زرهی، هواپیماهای جنگی، هلیکوپترهای تهاجمی، توپخانه کالیبر بالا، کشتیهای نظامی، موشک و سیستمها و قطعات مرتبط با آنها به ایران خودداری کنند. اگر ایران تمام فعالیتهای مرتبط با غنیسازی و بازفرآوری خود را متوقف کند، این قطعنامه به حالت تعلیق در خواهد آمد.[1]