![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/76/Prince_Ruperts_drops.jpg/640px-Prince_Ruperts_drops.jpg&w=640&q=50)
قطره شاهزاده روپرت
From Wikipedia, the free encyclopedia
قطرات شاهزاده روپرت (که به اشک هلندی یا باتویا نیز معروف هستند)[1][2] دانههای شیشه ای سخت شدهای هستند که با چکیدن شیشه مذاب در آب سرد ایجاد میشوند و همین امر باعث میشود تا این قطره به شکل یک بچه قورباغه با دمی بلند و نازک درآیند. این قطرات کوچک به دلیل تنشهای پسماند شکل میگیرند که باعث ایجاد خواصی غیر شهودی مانند توانایی تحمل ضربات از چکش یا گلوله در انتهای قسمت پیازی بدون شکستن آن میشوند. این ویژگی باعث ظاهر شدن تجزیهٔ انفجاری میشود حتی اگر دم کمی آسیب دیده باشد. در طبیعت ساختارهای مشابه تحت شرایط خاصی در گدازههای آتشفشانی تولید میشوند و به اشکهای پله(pele's tears) معروف هستند.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/76/Prince_Ruperts_drops.jpg/640px-Prince_Ruperts_drops.jpg)
این قطرهها به نام پرنس روپرت(Prince Rupert of the Rhine) نام گذاری شدهاست، که آنها را در سال ۱۶۶۰ به انگلیس آورد، اگرچه طبق گزارشها این قطرات در اوایل قرن هفدهم در هلند تولید میشدند و احتمالاً از مدتها قبل برای شیشه سازان شناخته شده بودند. این ساختارها به عنوان پدیده علمی جدیدی توسط انجمن سلطنتی مورد مطالعه قرار گرفتند و پرده برداری از خواص غیرمعمول آنها احتمالاً منجر به پیشرفت فرایند تولید شیشه نشکن شد که در سال ۱۸۷۴ ثبت اختراع شد. تحقیقات انجام شده در قرنهای بیستم و بیست و یکم، دلایل خواص متناقض قطرهها را روشن کرد.